Hatıra Defteri #4

Önceki Bölüm: Hatıra Defteri #3

Selamlar, Sevgili Steemit sokağının biricik sakinleri; bugün hikayemize kaldığımız yerden devam ediyoruz.

Telefonu kapattığımda gerçekten çok şaşkındım. Bizzat iş başvurusuna gittip kapıdan çevrildiğim yer, beni telefonla arayıp iş görüşmesine çağırmıştı. Ertesi gün hazırlanıp görüşmeye gittim. Bayağı başarılı geçen yarım saatlik görüşme sonrasında, komi olarak işe kaptım.

2 gün sonrası için iş başı yapmaya karar verdik. 2 günlük süreçte birçok belge ve raporu hazılamamı istediler. Adliyeden, hastaneye bir çok kurumdan belge ve rapor topladım. İş başı için sözleştiğimiz gün, servisin beni almasını beklediğim yerde yarım saat geçirdim. Fakat ya servis gelmedi, yada birbirimizi tanıyamamıştık. Ben de 3 vasıta değiştirerek otele vardım. Ama haliyle geç kalmıştım. Ilk günden işe geç kalmıştım. Fakat herhangi bir problem çıkmadı. İşlemlerimi yaptılar. Elbiselerimi, iş sırasında kullanacağım birkaç alet edevatı teslim ettiler. Daha sonrasında tecrubeli birini çağırarak bana iş tanıtması için beni yanına verdiler.

Gayet eylenceli ve neşeli bir ortamda yaklaşık bir haftada yapmam gereken her şeyi çok iyi şekilde öğrenmiştim. Üstlerim tarafından taktir edilen, diğerlerine örnek gösterilir olmuştum. Birkaç gün sonrasında ben farkında olmadan bir sınava tabi tutuldum ve garson olarak terfim gerçekleştirildi. Bu o zamanlarda benim için paha biçilemez bir başarıydı. Koskocaman otelin en genç garsonu olmuştum. Ayrıca aldığım ücrette bir hayli yükselmişti. Haftalık tipden gelen payım da artmıştı. Zaten mutlu olduğum yerde hiçbir sorunum yoktu.

Hikayeyi burada kesip kısa bir bilgi vermek istiyorum. Renaissance Hotelde o zamanlar -hala bu şekilde mi bilmiyorum- her personel 8 saat mesai yapardı. 8 saatin üzerinde çalıştığınız her dakika ekstra mesaiden sayılmata ve mevcut 1 dakikalık maaşınız 1.5 katı olarak hesaplanıyordu. Ayrıca mesai saatlerinizin dışında otelin bütün servislerinden istediğiniz gibi yararlanabiliyordunuz.

Renaissance otelde karşılaştığım tek olumsuz bir anım var. Bir gün komiler yeterli desteği sağlayamıyorlardı. İlgilendiğim bölümde bardak sıkıntısı çekiyorudum. Yakaladığım müsait bir anda bulaşıkhaneye gidip kendim bardakları aldım. Endüstiriyel bulaşık makinalarını bilenler bilir, makinalara bardakları sepet denen malzemeye dizerek yıkarsınız. Sepetle birlikte bardakları aldım. Bir tanesi 60tl değerinde olan 30 adet bardak. Sepetinin tutma yerlerinden tutarak görev yerime doğru hareket etmiştim. Daha Restauranta girmeden sepetin altı çıktı ve 30 bardağın 30'uda kırıldı. Sesi duyup gelen şeflerden biri hemen görev yerime dönmemi burayı bırakıp gitmemi istedi. O gün mesai bitiminden önce yanıma gelip üzerinde bütün suçu üstüme aldığım ve bütün zararı karşılayacağımı yazan bir tutunağı imzalamamı istedi. Ben de doğal olarak red edip kağıdı yırttım. Kendi tutanağımı kendim tutacağımı ve f&b müdürüne bizzat vereceğimi söyledim. Akşam evde güzelce tutanağı yazdım. durumu düzgünce açıklayıp suçun teknik ekipte olduğunu belittim. Ertesi gün f&b müdürüne götürüp verdim. Bana hiçbir yaptırımda bulunulmadı. Teknik ekibe ne olduğu konusunda da hiç bir fikrim yok.

Okulların açılmasına 1 hafta kala istifamı verdim. Okulun açılmasından 1 gün önce de son mesaimi yaptım. Bütün çalışma arkadaşlarımla helalleşerek evin yolunu tuttum.

Bu bölümü burada noktalandırıyorum. Bir sonraki bölümde kaldığım yerden devam edeceğim. Okuduğunuz için teşekkür ederim. Oylayarak bana katkıda bulunursanız ve yorum kısmına beğenip beğenmediğinizi belirtesiz sevinirim. Yorumlarınızı ve eleştirileriniz bekliyorum.

Photo Source