Kalemimden süzülenler #6

Daha önce beş bölümünü yayınlamış olduğum “Kır Çiçeği” isimli hikayemin altı bölümü ile karşınızdayım.

İyi okumalar

Evet bizim genç aşık, 8. odanın kapısını açınca gözleri yerinden fırlar gibi oldu. Oyuncağını kaybeden çocuğun tekrar onu bulması gibi büyük bir mutluluk belirdi içinde. Yüzünde yine utangaçlığın verdiği kızarma meydana geldi. Normal zamanda bu şekilde hastaneye gelse, ateşi 50 derecelere fırlamış bir hasta muamelesi görebilirdi. Kalbi hızlı hızlı atmaya başladı.

Kızın başını çevirmesine müsaade etmeden kapıyı hızlıca kapattı ve koşar adımlarla, sanki suç işlemiş bir hırsızın polisten kaçtığı gibi kendi odasına gitti. Kapıyı kapattı. Bir süre kapıya yaslanarak, kalp atışlarının normale dönmesini bekledi. Öyle ki, sol göğsüne dokunduğu zaman sanki kalbi içinde değil de elinde atıyormuş gibiydi. Hayatında ikinci kez ve yine aynı kişiyle alakalı bu çarpıntı yaşanıyordu.

Kendi kendine sakin bir şekilde düşünmesi gerektiğini telkin ediyor ve iyi bir zamanlama yapıp, kimsenin olmadığı bir dönemde onunla konuşmayı planlıyordu. Sonrasında bugün için odalara gelen giden hemşire, doktor ve diğer görevlilerin giriş çıkış saatlerini titizlikle not almaya başladı.

Her seferinde odasından çıkıp, koridorun diğer ucundaki tuvaleti bahane ederek, 8. odanın önünde mahsus geçiyor, kapı aralanırsa belki onu görürüm diye umutlanıyordu. Artık hava kararmış ve yapmış olduğu liste iyice uzamıştı.

Erken yatmalıydı, yarın kendisi için büyük bir gün olacaktı. Ama kafasına takılan bir şey onun uykusuna da engel oluyordu. Saatler tamam, hangi saat aralığında gidip konuşacağı, içeride kovulmadığı sürece kaç dakika kalacağı, hepsi ayarlanmıştı. Konuşacağı metni hazırlamış, iyice ezberlemiş ve bu sefer hiçbir aksiliğin çıkmasına müsaade etmeyeceğim diye kendi kendine tekrar ediyordu.

Ancak ya kır da ağacın gölgesinde yaşananlar tekrar eder ve yine konuşamadan bayılıp düşersem, yine rezil olursam belki de üçüncü şansım olmayabilir diyordu. Bunun için yapması gereken, heyecanını dizginlemekti, aklına da küçükken sınavlara gireceği zaman babasının aldığı çikolatalar geldi, yatıştırıcı etkisi olması bakımından çikolata iyiydi, sakinleştirir, heyecanı alırdı. Şimdi yapması gereken….

Devam edecek