çok güzel özetlemişsin olayı kaptan. çok yakın bir dostum da 2. veya 3.kaptan olarak yıllarca çalıştıktan sonra mesleği bıraktı. bu yazdıklarınıın aynısını ondan da defalarca dinlemiştim. özellikle internet'in olmaması, dünyadan bir kopuk yaşamak arkadaşımı en çok zorlayan noktaydı. çünkü bir çıktınız mı min. 6-8 ay yoksunuz. galiba bazı tanker gemileri 4 ay olabiliyordu. artı insanların pek aklına gelmeyen deniz koşulları, izole olduğunuzu hissedemeyeceğiniz ve pek de rahat olmadığınız bir odanız ve bence en önemlisi de gemi içindeki personellerin kültürel düzeyi problem olabiliyormuş. uzun süre deniz hayatı yaşayan insanların psikolojilerinin negatif yönde eğilim gösterdiği de biliniyor. yani gemidesiniz ama bu insanların kaçıyla sağlıklı bir sohbet, iletişim kurabilirsiniz? mesleklerdeki insan çevresinin önemi ortaya çıkıyor bu durumda.

dostuma dönecek olursak ne yaptı kendisi? mesleği bıraktı. artık eskisi gibi ücretlerin yüksek olmadığından da dem vurdu, birtakım belgelerin çıkarılmasının zorlaştığından da. istanbul'da 1 sene deniz taksicilik yaptı. bakıldığı zaman istanbul gibi bir şehirde inanılmaz derecede iş yapabilecek kapasiteye sahip bu firma battı. zaten arkadaşımı 24 saat iş, 24 saat izin gibi çok kötü şartlar ve maaş ile çalıştırıyorlardı. sonrasında yaklaşık 1 sene başka bir tanıdığımız arkadaşımızın yanında organizasyon işleriyle uğraştı. sonrasında evlendi ve eşinin iş durumlarından ötürü hong-kong'a taşındı ve şu an hong-kong'ta yaşıyor. bitcoin'le altcoinlere yatırım yapıyor bir yandan. beni steemit'ten haberdar eden de kendisidir bu arada :)