Bir kahve, Bir Ömür

Şu an eşim olan Melike ile bundan yaklaşık 5 yıl önce yeni tanıştığımız sıralarda beraber bir cafeye gitmiştik. O gün ilk defa baş başa kalıp sohbet etme imkanımız olmuştu sohbet sohbeti açtı. Bu güzel sohbete birer Türk kahvesi yakışır diyerek iki orta kahve sipariş ettik.

Kahveler geldi yanlarında da ikram olarak üzerlerine kürdan batırılmış kuş lokumu verdiler, biz kahveleri yudumlarken sohbetimiz de aktı gitti. Kahvem bittiğinde onu etkilemek için aklıma güzel bir fikir geldi. Muhabbet devam ederken çaktırmadan fincanın temiz kısmına onun ismini, kürdanı kalem telveyi de mürekkep olarak kullanarak yazdım.

Daha sonra fincanımı ters çevirdim ve onu falıma bakması için ikna ettim. Biraz dirense de faldan anlamam dese de ısrarıma dayanamadı ve bakmaya karar verdi. Fincanı kaldırdığında kendi ismini görünce şok olmuştu. Hatta baya utandı ve kızardı. :) Onun o hali hala gözümün önünde. :)

Ben de biraz daha utansın diye ''Falımda sen mi çıktın, aaa'' diyerek biraz yüklendim, bu küçük süpriz onu çok etkiledi ve bence evliliğe giden yolu açtı diye düşünüyorum. O zamandan sonra nerede Türk kahvesi içsem fincanın boş kısmına onun ismini yazmayı adet edindim. Geçen gün içtiğin kahveden bir fotoğraf paylaşmak istiyorum.

Bu kahvenin 40 yıllık değil bana göre ömürlük nasipse sonsuzluk hatırı var. Yazıma son verirken güzel bir sözle bitirmek istiyorum. Hadis olduğu söyleniyor ancak emin olmadığım için bir şey diyemeyeceğim.

Seven sevdiğine, sevdiğini söylesin.