This is Us (2016) : Aileden Biri Gibi

---

---

Crazy, Stupid, Love ve Arabalar filmlerinden tanıdığımız Dan Fogelman'ın senarist ve kreatif yapımcısı olduğu This is Us, henüz yeni keşfedip hayranı olduğum bir diğer 2016 yapımı dizi. İlk sezonunun getirdiği başarı sonucunda aynı anda hem 2. hem de 3. sezon onayını aldı dizi.

Heroes dizisinden tanıdığımız Milo Ventimiglia, hiç birini izlemediğim bir çok irili ufaklı romantik-komedi filminde güzel kızı oynayan Mandy Moore, American Crime Story'den tanıdığımız ve dizinin siyahi kotasını dolduran Sterling K. Brown ve Superman'in uçamadığı dizi olarak da bilinen Smallville dizisinde zengin, yakışıklı, çapkın ve kaslı erkek kategorisinden girip Oliver Queen/Green Arrow'u canlandırarak gönüllere olmasa da genç kızların duvarlarına taht kurup aynı misyonu yine bu dizi de de üstlenen Justin Hartley gibi isimlerden oluşuyor dizinin oyuncu kadrosu.

Dürüst olmak gerekirse kağıt üstünde bu kadrodan bir cacık olmaz. Yani diziye başlamadan önce düşüncem buydu benim. Ama çok fazla övülüyordu dizi ve bu yoğun baskıya dayanamayıp dizinin ilk bölümüne şans verdim. Şans verdim diyorum çünkü piyasa da gerçekten kaliteli onlarca yapım varken kariyerleri birbirinden vasat onlarca genç oyuncunun toplandığı bir dram dizisine zaman ayırmak istemiyor insan. Fakat iyi ki ayırmışım. Çünkü bu dizi iddaa ediyorum rol alan tüm bu oyuncuların kariyerlerinde hatırı sayılır bir basamak olacak ileride. Oscar'lık performans sergilediklerinden filan değil, başarısından dolayı. Senaryonun sadeliği, karakterlerin içtenliği, oyuncuların doğallığı, karakterlerin birbirleri ile olan ilişkileri... Her şey o kadar samimi ve sıcak ki resmen dizide size gösterilen ailenin bir parçası oluyorsunuz. Bunlar beylik lafları değil, evet öznel ve kişiden kişiye göre değişen yorumlar ama kesinlikle beylik lafları değil.

---

---

En basitinden Justin Hartley'i ele alalım. Yukarıda da dediğim gibi adam yakışıklı, kaslı, playboy rollerinin ötesine geçemeyen bir aktör. Ve dizide adam tam olarak bunu canlandırıyor. Yakışıklı, kaslı, playboy rollerinden başka bir şey yapamayan bir aktörü oynuyor. Bir nevi doğal davranıyor adam. Rol adamın kariyeri zaten. Veya Chrissy Metz kilo vermek isteyip bir türlü bunu başaramayan bir obez kadını canlandırıyor. Chrissy Metz gerçek hayatta da bu, obez ve bu durumdan şikayetçi. Kurtulmak istiyor. Dizinin siyahi kotasını dolduran Sterling K. Brown beyaz bir ailenin zenci evlatlığı. Yani nasıl sırf siyahi karakter koyma amaçlı eklenen bir siyahi filmlerde/dizilerde sırıtıyorsa bu adam da ailesinin içinde sırıtıyor. Fakat karakterin olayı bu, farklılığı ve bunun doğurduğu sorunlar. Yani dizinin oyuncu seçimi ve oluşturduğu karakterler aslında hep 12'den vurma. Bu yüzden Justin Hartley'in karakteri "Artık ciddi bir rolde oynamak istiyorum!" dediğinde hem oyuncu bu duygu çok rahat bir şekilde veriyor hem de izleyici olarak sen bu dramayı hissedebiliyorsun.

Ayrıca dizi iki farklı zaman diliminde geçiyor. Pearson ailesinin hem geçmişlerini yani Kevin, Kate ve Randall'ın çocukluklarını görüyoruz hem de onların yetişkin hallerini görüyoruz. Bu sayede dizi karakter gelişimi olayına çok farklı bir boyut getiriyor. Çocukların hem günümüzde birbirleri ile olan ilişkilerini görmek hem de geçmişte çocukken ve ergenken aralarındaki ilişki dinamiğini görmek karakterleri ve olaylara karşı verdikleri tepkiyi daha iyi anlayabilmemizi sağlıyor. Bir dram dizisinde seyirciye duyguyu veren, onu dizinin atmosferine sokan en önemli şey zaten karakterlerdir. Seyirci karakteri anlayabiliyor, onu tutarlı bulup onunla empati kurabiliyorsa dizinin draması seyirciyi etkiler. This is Us bunu çok iyi başarıyor. Özetle This is Us son derece farklı bir konsepti son derece başarılı bir şekilde izleyiciye sunduğundan ötürü izlenmesi gereken bir dizi. Zaten ilk sezonu 18 bölümden oluşuyor. İzleyen varsa eğer yorumlarını merakla bekliyorum :)