Serbest Atış #1 : Kahve, Büyük Veri, Ego ve Mısır

@vitruvianman ile dünden itibaren geçerli olacak şekilde kendimize haftalık yayın akışı hazırlamıştık. Hangi gün hangi konu üzerine içerik yazacağız şeklinde. Bu sayede daha programlı bir şekilde gittiğimizden anlık ve hızlı alınmış bir karar neticesinde oluşturulan, yeterince özen gösterilmemiş yazılar yazmamış olacaktık. Bir nevi hem disiplin hem de daha özenerek hazırlanmış içerikler üretmeyi amaçlıyoruz. Ne kadar başarılı oluruz orası muallak tabi.

Serbest Atış'da bu yayın akışı çerçevesinde yazmaya çalışacağım yazı serilerinden birisi. Konsept, seçilen rastgele 4-5 kelime üzerine bir içerik oluşturmaya dayanıyor bir nevi kontrollü ve sınırlı bir sohbet denilebilir sanırım. Buraya kadar olan kısımı anlatma sebebim ise siz okurlarında konseptin bir parçası olmanız. Bu yazının altına gelecek olan yorumlardan bir sonraki yazının kelimeleri çıkacak. Yani okuyan kişiler (biliyorum sayınız az ve minnettarım size) 4 rastgele kelimeyi yorum olarak yazarsa bir sonraki yazıda yorum yapanlardan birinin kelimelerini kullanarak içerik oluşturacağım. Bu yazının kelimelerini ise @vitruvianman @beyazpanda91 @eleadora ve @damla'nın bugün yazdıkları yazıların başlıklarından seçtim :)

Starbucks'da bir yandan kahvesini içip bir yandan MacBook'unda startup'ı ile ilgili işleri halleden insan profili var. Belki denk gelmişsinizdir eğer İstanbul veya İzmir'de ikamet ediyorsanız. Bazen çılgınlar gibi kod yazıyorlar bazen de girişimleri için Melek Yatırımcı arıyorlar. Ama mekan Starbuck ve içilen genelde kahve çeşitlerinden birisi. Popüler kültüre yerleşen bu manzara en çok Avrupa ülkelerinde görülüyor. Yazılımcılar özel sektöre girmektense henüz minimal düzeyde harcama ile hayatlarını idame ettirebildikleri bir konumdayken akıllarındaki fikri bir girişime çevirmeye çalışıyorlar. Yazılım ile ilgili bir bölüm okumaya başladığınızda aklınızda mutlaka var olan bir hayaldir "Bir uygulama yapsam da köşeyi dönsem" fikri. İşte bazılarımız bunu lafta bırakmayıp icraate çeviriyor. Ve bu idealist kesimin ortak zevkidir kahve. Aslında zevkten de öte bir gereksinimdir. Su gibi, hava gibi gündelik bir ihtiyaç halini almıştır. Çünkü gerek öğrencilik, gerek iş hayatında sabahlara kadar, ekran başında mevzuya yabancı birisi için "Bu ne lan harfler filan?" yorumunu yaptıracak kod yığınları ile uğraşmak zorunda kalıp on bin satırlık büyük veri veya kod yığınları arasında unutulan tek bir noktayı aramaktan sinirleri yıpranmıştır. Şimdi bu adam kahve içmesin de napsın?

Zordur yani yazılım, sabrınızı sınar özellikle işin başlarındayken bırakıp yolunu değiştirme, gördüğünde selam dahi vermeme ihtimali artar ve kişiye daha cazip gelir. Bunda sanırım iki farklı etken daha dahil oluyor denkleme; ülkemizin güzide akademisyenleri ve onların pek muhterem egoları. İstisnaları mevcut olmak ile bilikte çoğu üniversitede çoğu akademisyen bulundukları pozisyonu hak eden işler yapmıyor bana kalırsa. Eğitim sistemimizin sorunlarını kim bilir kaçıncı kez duymanıza sebep olmak değil niyetim. Helede aramızda eğitmenler varken. Bir şeyleri başarıp bir yerlere gelmek zordur. Emek ister, sabır ister, özveri ister. Bazen bunlarda yetmez yoluna konulan engelleri aşmanı da isterler, aştıkça yenisini eklemekten de çekinmezler. Eski Yunanlıların inandığı gibi yani. Yoluna çıkıp bilmece soran bu Sfenks'ler günümüzde insan süretindeler. Bunlara rağmen koyduğunuz hedefe gerçekten inanıp, çabalarsanız bir şekilde o engeller aşılıyor. Zaten her engel aşılmak için vardır. Sadece bazen nasıl aşacağımızı bulmakta zorlanıyoruz...

Eğer dikkatli okuduysan farkettiğin üzere Kahve, Büyük Veri ve Ego tamam. Peki ama Mısır nerede? Aslında o da yazının içerisinde. Sadece biraz daha dikkatli bakman gerekiyor. Serbest Atış'ın bir sonraki yazısında kullanmamı istediğin kelimeleri aşağıya yorum olarak yazarsanız hedeflediğim gibi interaktif bir yazı serisi olur. Kendinize iyi bakın, iyi bayramlar :)