ALIŞKANLIKLAR

Hayatım boyunca bir dizi alışkanlığın esiri oldum. Fakat hiç öyle karmaşık alışkanlıklarım olmadı, alışkanlıklarım genelde takıntı derecesinde düzen ve titizlik üzerine olmuştur. Açıkçası bu takıntılı alışkanlıklardan pek de şikayetci değilim. Hatta o kadar alıştım ki günlük faaliyetlerin arasında onları yaptığımda çoğu kez fark etmiyorum. Eğer sürekli, bir şekilde bu alışkanlıkları yaparken dikkatimi çekmiyorlarsa sorun yaratmıyorlar demektir benim için.

Tabi bu alışkanlıkları istemeden de olsa geliştirmemde birçok neden yatılıdır. Bazıları mevsimsel değişikliklerden, bazıları kullanılan eşyalardan, bazıları da sürekli karşılaşılan durumlardan kaynaklanan bazı alışkanlıklar geliştirdim. Tabi zorlayıp da unutmak istediklerim oldu ve zamanla olabildiğince az üzerlerinde durarak üstesinden geldim. Bunun yanında da bırakamadıklarım var, mesela bende takıntı seviyesine gelen gerek kağıt gerekse madeni paraya dokunmak istememe alışkanlığı. Bilmiyorum, düşününce onca insanın dokunduğu o nesneye neden dokunmayım ki kim bilir benden önce kim kullandı. Ayrıca bir de o madeni paraların garip kokusu yok mu, işte o kokudan nefret ederim.

Bir diğer alışkanlığa gelecek olursak, bol bol el yıkama durumu. Öncelikle bir nesneye dokunmadan önce nesnenin ne kadar temiz olabileceğini tartmaya çalışırım. Ancak emin olduğumda dokunur fakat buna rağmen bile her halükarda ellerimi olabildiğince çok temiz tutmaya özen gösteririm. Biliyorum bazı zararları olsa da aslında bu alışkanlıklarından memnunum.

Peki ya kötü alışkanlıklar...

---

Çevremde her ne kadar iyi alışkanlık sahibi insan görmek istesem de bazen mümkün olmayabiliyor. Alında benim seçimlerimle alakalı olan birşey değil. Benim elimde olsa zaten bu alışkanlıklara sahip insanları yakınıma bile yaklaştırmak istemiyorum.

Bugün bile zararları herkes tarafından bilinen birçok kötü alışkanlık sanki insanlar farkında değilmişcesine insanları kontrol ediyor. Bu gibi kötü alışkanlıkların oluşmasında kötü aile ortamı, yanlış örnek oluşturan çevre ve kişisel zafiyet gibi nedenler yatmakta. Derler ya "Üzüm üzüme baka baka kararır" diye, işte durum bundan ibaret. Çevrendeki kötü alışkanlık sahibi kişiler sanki seni kendine çekmek istermişcesine tahrik edebilirler. Bu gibi kişiliklerden uzak durmakta fayda var.

Bazen birşey çıkar ortaya insanlar kötü olduğunu bile bile sanki modaymışcasına buna yönelmekten çekilmezler. Halbuki bu durum onlara zarar verecektir. Gördüğüm en somut örnek sigara, açıkçası ben sigaraya oldukça karşıyım, insanlar göz göre göre tüketiyorlar ya işte bu durum beni çok düşündürüyor. Bir de gençler arasında bu alışkanlık daha bir yaygın, daha dün kullanmayan bugün kullanmaya başlıyor. Sanki kullanana ödül verilecekmişcesine...

Aslında kötü de olsa iyi de olsa herhangi bir alışkanlıktan vazgeçmek bizim elimizde olan bir şey. Bu durumda en büyük görev insanın iradesine kalıyor. İraden güçlüyse bırakabilirsin, açıkçası bırakmak istiyorum da bırakamıyorum diyenlere pek inanasım gelmiyor. Sende bırakmayı isteyecek irade varsa herhalde bırakabilirsin de. Bana bunlar sadece bahaneymiş gibi geliyor.

Görsel kaynak;

---

kaynak1

kaynak2