Kapalı Kapılar

Ben, o kapıdan bakmam artık. Beklemem gelmeni. Kapıyı açıp açıp durmam, eşikte saatlerce oturmam. Bahçede uyuyup bahçede uyanmam. Saatleri, dakikaları, saniyeleri saymam. Kahvaltıyı yatağına getirebilmek için telaş duymam. Mutfağa doğru adını seslenip durmam. Adımı seslenip durmazsın sen de, duymam. Belki de duyamayacağım en güzel şey olur bundan sonra adım, sesinden. Yastığı yanıma atmam artık. İstemem ki uyuyabil uykusuzluklarımın solunda. İstemem ki bil, uçmayı bilmeyen umutlarım uçurumların ucunda.

Sana 'Kıymetli' diye başlayan mektuplar yazmam artık. Pullarıma kıyamam. Hem postacılarla muhatap olamam. Cümleler yazsam imlaya uyamam. Ben, seninle aynı satırda dahi buluşamam. Sen kendini okumayı seversin, canıma okumayı da. Kağıtlara seni, canıma okumak istediğin şeyleri yazamam. Gökyüzüne öyle güzel bakmam artık. Diyemem ki 'bulutlar kalp yapar mı yine bize'... Kayıp giden yıldızları ciddiye alamam, ben artık dilek tutamam!

Reçel kavanozlarına fesleğen ekemem artık. Belli vakitlerde sulayamam, vakti unuturum, suyu unuturum, güneşte kuruturum. Fesleğen yetiştirmeye layık olamam. Ben, reçel kavanozuna bakıp sevgi dolu cümleler kuramam.İçimi içine katmam artık. Sana şiirler yazmam, adına şiirler okumam, şarkılar armağan edip durmam. Sevmediğim şeylere sırf sen seviyorsun diye katlanmam. Diş macununu dibinden sıkmam. Banyoyu kurulayıp çıkmam. Televizyonu asla kapatmam. Hiçbir şarkı sözüne ezberleyecek kadar bağlanmam. Ben, o kapıdan bakmam artık. Beklemem gelmeni. Say ki geldin. Ben, o kapıyı açmam artık…