SEYİRCİNİN GÖZÜNDE KEMAL SUNAL

Türkiye'nin yetişdirdiği komedi değerlerinden şüphesiz ilk akla gelen, hiç konuşmadan bile güldüren, filmlerini ilk günkü tazeliğinde izleten adam, Kemal Sunal.
İşçi bir babanın oğlu olarak başladığı hayatı, milyonları güldürerek sürdürdü. Her filminde ağlanacak halimize nasıl güleceğimizi, nasıl bir insan olacağımızı öğrendik ondan. İşte bu yüzden evimizden biri sayıp soframıza, muhabbetimize, 5 çayımıza konuk ettik, onun hiç haberi olmadan.

10 Kasım 1944'te annesi Saime Hanım ve babası Mustafa Bey'in ilk çocuğu olarak İstanbul'da dünyaya geldi. Ama o doğum gününü Atatürk'e saygı sebebiyle hep 11 Kasım'da kutladı.Bazen dış dünyayla tüm bağını koparacak kadar içine kapanık bir çocuktu. Ancak yine de her çocuk gibi yaramazlıklarıyla meşhurdu. Dar gelirli bir ailenin en tezat üyesiydi.

Okul yılları
Annesi ilkokula başladığı gün Kemal'in farklı bir çocuk olacağını anlamıştı. Çünkü Kemal tezat duyguları bir arada tutabiliyordu. Okulun ilk günü diğer bütün çocuklar ağlarken o annesinin yanında öylece durdu ve sadece etrafı izledi. Gözlem yapmaya o gün başlamıştı.

Çekingenliği, o utandıkça yüzünün kızarmaları liseye kadar sürdü. Vefa Lisesi'ne başladığında artık kendini daha iyi ifade ediyordu. Bu onu daha neşeli ve güleryüzlü gösteriyordu.Elbette saygısını kaybetmedi, ama arkadaşlarıyla haylazlık peşinde koşmaktan da geri kalmadı. Aslında çocukluk zamanlarını lise sıralarında bulmuştu.

Kemal Sunal sahneyle ilk kez tanışıyor
Çocukluğundan beri tiyatro Kemal'in ilgisini hep çekti. Lisede Felsefe Öğretmeni Belkıs Hanım onun bu ilgisini fark etti ve profesyonel oyunculuğa başlayabilmesi için önemli kişilerle tanıştırmayı teklif etti.

Ancak Kemal'in babası Mustafa Bey, oğlunun tiyatrocu olmasını istemiyordu. Bir süre çok karşı çıktı ama oğlunun isteğine ve öğretmeninin ricalarına daha fazla karşı duramadı.Belkıs Hanım, Kemal'i Kenter Tiyatrosu'na götürdü ve Müşfik Kenter ile tanıştırdı. Kemal'in sahneye çıktığı ilk oyunda hiç sözü olmamasına rağmen seyirci ona gülüyordu. Müşfik Kenter ve kendisi bu duruma o anda anlam veremeseler de zaman her şeyi gösterecekti.

Bir süre geçtikten sonra evlendi ve Ali Ve Ezo adında iki miras bıraktı arkasında, onu hatırlatacak iki güzel çocuk.

Toplamda 82 filmde rol alan Kemal Sunal 83. filmi olması gereken Balalayka'nın çekimi için bindiği Trabzon uçağında kalp krizi geçirerek hayata veda etti. Takvimler 3 Temmuz 2000'i gösteriyordu ve Kemal Sunal 56 yaşındaydı.O güzel kalbi, gülen yüzü hayatın içinde her zorluğa dayandı da uçak korkusuna yenik düştü. Bu an muhtemelen güldürmediği tek andı. Çünkü biz onun en acıklı sahnelerinde bile gerçekten üzülmedik aslında. Çünkü bıyık altından gülüşünü, içten gelen enerjisini hep hissettirdi.

★Yorumum;
Türk Sinemasının en büyük yıldızlarından biri olan Kemal Sunal, hayatı boyunca bir çok insanın yüzünü güldürmüş ve vefatından sonrada güldürmeye devam etmektedir. Kemal Sunal'ın rol aldığı filmleri bugünkülerle kıyaslamak mümkün değildir. Onun filmleri, karakteri, her yaşa hitap edebilecek yediden yetmişe herkesin izleyebileceği filmlerdir. Küfürsüz komedinin yapılabileceğini, gülünç olanın ne olduğunu ve gerçek bir sanatçıyı onun filmlerinde gayet iyi görebiliyoruz. O her tabakadan insana, hamalından doktoruna, ağasından mafyasına, postacısından bekcisine, kapıcısından şarkıcısına, pişmaniyecisinden tut iş adamına kadar her karakterde rol almış, her kesimden insanı oynamış, tüm samimiyetini ekranlarda yansıtmış ve zamanın şartlarını filmlerde çok iyi göstermiştir. Filmlerinde iyi tarafta olup kötünün haksızın karşısında durmuştur. Yüksek enerjisiyle izleyenlerin kalbinde taht kurmuştur.

Her gün birçok kanalda onun filmleri yayınlanmaktadır. Ve onlarca kez izlememize rağmen her filmini tekrar tekrar izliyor ve tekrar tekrar gülüyoruz. Kemal Sunal vefatından sonra doğanlar tarafından bile seviliyor ve beğeni ile izleniyor. Bu tür sanatçılara çok az rastlanır. O kalplerde sonsuza dek yaşayan ve yaşayacak olan bir kahraman. Kemal Sunal, cıvıl cıvıl kişiliğiyle siyah beyaz ekranlarda renk katarken biz renkli ekranlarla karanlık günleri yaşıyoruz. Günümüzün, ülkemizin böyle insanlara ihtiyacı var. Bence her yerde bir Kemal Sunal olmalı. Bence her yerde gülen insanlar olmalı. Belki biraz saf ama iyi kalpli olan insanlar olmalı. Gülmek bulaşıcıdır, etrafına somurtkan yüzleriyle korku, üzüntü, keder, can sıkıntısı bulaştıran kişiler yerine ; canlı, cıvıl cıvıl, gülüşlerini neşelerini çevresine bulaştıran insanlar olmalı. O her haliyle insanı güldürmeyi başarmıştır. Sakarken, sinirliyken, mutluyken, sohbet ederken hatta yürürken bile. Her hareketi, her davranışı seyircilerin ezberinde, hatrında kalmıştır.

Kemal Sunal'ın en sevdiğim repliklerinden birisi şudur;

Kaynak:http://www.ensonhaber.com/kemal-sunal-kimdir.html

@upme @smartsteem @postpromoter