"Gerilim kitabı okurken ben pek etkilenmiyorum...."Bu zamana kadar "çok" diyebileceğim kadar gerilim romanı okumadım fakat okuduğum hiç bir gerilim romanında geril(e)medim, kork(a)madım. Geçenlerde Tess Gerritsen'e ait Kemik Bahçesi'ni okurken farklı bir yöntem denedim biraz daha kitabın duygusunu yaşayabilmek için. (Bu konuda ileride bir yazı yazmayı düşünüyorum.) Gerilim müziklerinin olduğu uzun bir liste hazırladım ve kitabın son bölümlerini o şekilde okudum. Yani farklı bir deneyim oldu ve ekstra bir heyecan kattığını söyleyebilirim. En azından denemenizi öneririm ilginizi çekerse.
Jose Saramago'a ait iki kitabı da direk listeme ekledim. İkisinin de konusu çok ilgimi çekti.
Bu paylaşımınız da geçen ay olan ki gibi çok hoştu. Her ay okuduklarınızdan ilgimi çekenleri sepete atıyorum sizin aracılığınızla. Elinize sağlık. Gelecek ay "okuduklarım" serisinin yeni yazısını bekliyor olacağım.
Ben gerilmek istiyorum da olmuyor. Deneyebilirim bahsettiğin yöntemi. Bu arada Gerritsen'in Yörünge kitabı var ileride okuyacaklarım arasında. Bahsettiğin **Kemik Bahçesi'ni ekledim listeme. Güzel bir fikir alışverişi oldu teşekkürler :)
Kesinlikle okumadıysanız ilk Cerrah'ı okumanızı öneririm. Mükemmel bir kitaptı. Kitaplarda karşılaştırma pek yapmam, "Kemik Bahçesi kitabından daha iyiydi" demeyeceğim, çünkü Kemik Bahçesi'de konu olarak farklı ve Gerritsen tarzında yazılmıştı fakat Cerrah cidden çok iyiydi. ("Karşılaştırma pek yapmam" deyip yapmış oldum sanırım... Neyse artık.)
Ekledim listeme teşekkür ederim. :))