Yorgunum
Okul. Hastane. Dersler. Kitap...
Finaller :)
Sıkıldım!
Yaşamak yorucu. Evet. Biliyorum çok daha zor şekilde yaşayanlar var. Farkındayım bunun...
Mutlu olmak bu kadar zor olmamalı. Sevmek de bu kadar zor olmamalı. Artık sımsıkı sarılmak istiyorum, dinlenmek istiyorum.
Photo by Nicole Harrington on Unsplash
Okul. Hastane. Dersler. Kitap...
Finaller :)
Sıkıldım!
Yaşamak yorucu. Evet. Biliyorum çok daha zor şekilde yaşayanlar var. Farkındayım bunun...
Mutlu olmak bu kadar zor olmamalı. Sevmek de bu kadar zor olmamalı. Artık sımsıkı sarılmak istiyorum, dinlenmek istiyorum.
Aristo’nun dediği gibi "Mutluluk kendine yetenlerindir." çünkü mutluluğun ve hazzın tüm dış kaynakları, doğaları gereği son derece güvenilmez, nahoş ve geçicidirler ve rastlantıya bağlıdırlar.
Photo by Krists Luhaers on Unsplash
İnsanların saadet anlayışları da gariptir. Kitaplara bakarsınız, kendilerini dinlersiniz, insanoğlunun asıl vasfı akıldır. Onun sayesinde diğer hayvanlardan ayrılır. Beylik sözüyle hayata hükmeder. Fakat kendi hatalarına teker teker bakarsanız bu yapıcı unsurun zerre kadar müdahalesini göremezsiniz. Bütün telakkileri, hususi bağlanışları hep bu aklın varlığını yalanlar.
Ahmet Hamdi Tanpınar
İşte tam da bu aslında. Gitmek istiyorum buralardan biraz. Kaçmak. Biraz depresif bir moddayım. Yaz da geldi.
İnsanlar sevdikleriyle geziyorlar ben de gezmek istiyorum, evet. :)
Ben de bunu istiyorum, özgürce gezmek. Kamp yapmak istiyorum. Dağlara çıkmak, bayırlara çıkmak :) Belki de sonu bucağı olmayan bir sahilde uyumak. Geceleri yıldızları saymak istiyorum...
Evet...
Hayallerim bunlar aslında.
Çok para değil.
Çok para istemiyorum.
Bazı insanları tanıyorum bu insanlar nedense sürekli olarak araba alayım, en güzel arabayı alayım, en güzel pahalı kıyafeti giyeyim, ennn pahalı olan içkileri içeyim... Avrupaya gideyim! Hatta o da yetmez dünyayı tekneyle gezeyim! gibi şeyler düşünüyorlar ve zenginlik istiyorlar.
Bazı arkadaşlar ve internetteki bazı kızların ayakkabı sevdasına anlam veremiyorum mesela :)
Bu kadar fazla ayakkabın var hatta o giyindiğin topuklu ayakkabı 395 lira. Ama O paraya kaç tane fakir çocuğa ayakkabı alabilirdin?
Hiç düşünmedin evet... Çünkü mutluluğu maddelerde aradın. Materyalistik bir mutluluk.
Bu değil...
Bence mutluluk doğadadır...
Sadece doğayla iç içe olmak yeter bana :)
Neyse... Yazasım geldi yazdım, okuyanlara teşekkür ederim :)
Anlamlı bloglar yazmakta beni şaşırtmaya devam ediyorsunuz, tebrik ederim çok başarılı olmuş.
#cointurk etiketini de kullandığınız için de teşekkür ederiz :)
Küratör projemiz @try-market ve @kusadasi tarafından oylanarak devam ediyor :)
Kaliteli bloglar arasına girdiğiniz için sizi tekrardan tebrik ediyorum.
Discord kanalımız
İnsan kendini güçlü hissetmeyi beklerse yaşlanır, güç içimizde sadece ilham gerekiyor
kesinlikle öyle
Güç için kaçmak kurulmakta ziyade üstüne gitmek gerekir. Gerekir ki sende gittikçe güçsüzlüklerin güçlenir.
Ama dediğiniz gibi yetinmeyi görmeyi bilmek gerekir. Düşünün 395tl ye ayakkabıyı 4 dolara 1 dolara geçinen insanlar varken yetinmek için o kadar paraya gözü bulamamak gerek.
doğru söylüyorsunuz ama keşke herkes öyle düşünse :)
Hayat şartları diyerek geçen insan olmasak yeter. İyi günler dilerim:-)
Yapmak istemeyin, yapın :)). Duygularınızı çok güzel bir şekilde ifade etmişsiniz. Bu sebeple sizi kutlarım.
Ancak, bu hususa değinmeden geçemeyeceğim. Materyalistik mutluluk, mutluluğu sizin bahsettiğiniz gibi maddelerde ( Sanıyorum madde derken meta yı kastettiniz) aramak değildir. Materyalizmi ne yazık ki birçoğumuz yanlış algılıyoruz. Materyalizm doğadır, bilimdir, gerçektir. Hayatı gerçekler üzerinden değerlendirmektir. Bu da sizin arzularınızın karşısında değil, dip dibe yanındadır.
Başarılı bir post. Elinize, emeğinize sağlık. :)