Umutlar tükendi...

Dün sabah kıyıda bize nanik yaparak kurtulup kaçan küçük paşadan sonra biraz daha hırslanmıştık. Oyuna taze kan olarak Tuğrul abiyi de ekledikten sonra, akşam Yasin arkadaşımızın teknesini yeni sezon için limana indirdik ve daha sonra arabalara atlayıp meraların yolunu tuttuk. Bu kez sabahı bekleyememiştik...

Biz dört kişiydik, tam dört kişi...
Dört kamış, dört yürek, dört yeminli fişek...
Kayhan, Yasin, Tuğrul abi ve ben; Mustafa...

Normalde akşamdan gitmek aklımızda yoktu ama Yasin hepimize iyi gaz vermişti. Vay efendim su çok güzeldi, vay efendim balık varken kovalamalıyızdı, yok efendim iki gün sonra deniz yükselecek balık kaybolabilirdi, aman efendim ayın durumu ve konumu çok güzeldi... Derken gece saat 12 civarı kendimizi karanlıkta merada kamış sallarken bulduk. Ama o beklenen an bir türlü gelmek bilmedi. Aralıklarla dört kişi olta sallıyoruz. Birbirimizi göremiyoruz ama kulağımız birbirimizde, herhangi bir aksiyon olursa ya ıslık çalacağız ya da balığın büyüklüğüne göre artık çığlık atmaya kadar yolu var! :) Fakat ne yazık ki kimseden ses çıkmıyor. Arada bir yanıp sönen kafa lambaları haricinde hiçbir hareket yok...

Burada bir buçuk kadar şansımızı denedikten sonra bir diğer meraya geçip atışlara başladık. Gel gör ki buradaki suyun durumunu bilmiyoruz, eğer ki çok bulanıksa boşa atışlar yapıyoruz. Bir buçuk saat de burada şansımızı denedik ama hala paşa kendini bize göstermemişti. Bizde yorgunluk baş göstermeye, ümitler azalınca da uyku bastırmaya başlamıştı. Derken Tuğrul abi kıyıda bulduğu küçük kanepe görünümlü bir kayaya uzanıp uyuma hazırlığı yaptı! :) Ne yapsak ne etsek derken, arabalarla az önceki meraya geçip gün ağarana kadar arablarda biraz ketirelim dedik ve Tuğrul abinin söylenmeleri eşliğinde diğer meraya geçtik. saat 04:15 gibi uyanıp atışlara başlamalıydık.

Sabah suyuna kadar arabalarda uyuduk... kaynak

Kayhanın horlamaları arasında uyumakta epey zorlansam da koltuğu biraz yatırınca güzel uyumuşum gözümü bir açtım ki gün ağarmış bile hemen arkadaşları uyandırıp hızlıca aşağı indik. Geceki denizden eser yoktu, dalga iyice yatmıştı, su berraktı, şartlar aleyhimize gelişmişti yani... Bir saat kadar burayı sonrasında da yine bir saat diğer merayı taradık ama olmadı... 4 kişi saatlerce olta salladık ama bir levrek vuruşu alamadık. Tükenmiştik, ümitler tükenmişti, şevkimiz kırılmıştı, kalbimiz incinmişti... Toplanık döndük ve sabah avları dönüşünde daimi mekanımız olan bir çay ocağında çay ve taze poğaça eşliğinde biraz muhabbet ettik. Ve bir kaç gün levrek aramaya ara vermeye karar verdik. Çünkü elimizden geleni yaptık. Geceden sabaha kadar aradık. Resmen merada yattık ama olmadı. Olmayınca olmuyor işte...

Olmasaydı sonumuz böyle, bitmeseydi bizim öykümüz böyle...

---

Kefal ile sil baştan...

Eee beni istemeyen levreği ben hiç istemem! Levreğe karşı tavır koymaya karar verdim ve an itibariyle poklu kefale göz kırpıyorum. Poklu mokludur ama kendine göre bir cazibesi vardır kefalin... :) Avı da keyiflidir hem, geçersiniz limana, açarsınız sandalyenizi, kurulursunuz güzelce, hemen önünüze bırakırsınız şamandıralı oltanızı... Yani avı levrek aramaya göre çok daha rahat ve konforludur. Hem fazla yem de ayırt etmez, kanaatkâr bir balıktır kefal; ekmek içi de yer, balık eti de yer, tavuk eti de yer, tavuk ciğeri de yer.

Yeri gelmişken hemen güzel bir kefal tarifi vermek istiyorum.

Malzemeler:

• 4 adet orta boy kefal balığı
• 5 adet patates
• 1 adet kuru soğan (Normalde 2-3 adet kuru soğan ideal ama malum bu aralar ateş pahası...)
• Zeytinyağı
• Tuz
• Defne yaprağı
• Pul biber

Yapılışı:
Öncelikle bir borcam alıyoruz ve dibini zeytinyağı ile yağlıyoruz. Sonra üzerine yuvarlak dilimlenmiş patatesleri ve daha sonra da soğanları ekliyoruz. Sonra patates ve soğanların üzerine daha önceden zeytinyağı, tuz ve pul biber ve kuru soğan içerisinde marine etmiş olduğumuz kılçığı alınmış kefalleri diziyoruz. Tekrar tüm borcamı tuzlayıp 180 derece ısıtılmış fırına veriyoruz. Yaklaşık 45 dakika sonra borcamı fırından alıyoruz.

Kefalleri tek tek alıp çöpe attıktan sonra patates ve soğanları servis ediyoruz. Afiyet olsun! :)

Şaka bir yana kefal üzerine daha sonra ayrı bir yazı yazmak gerek... Hem avı hem tavası için...Marmara'daki kefaller için aynı şeyi söyleyemem ama Kardeniz'de bazı aylarda çok lezzetli olabiliyor kefal balığı...

---

Görsel 2 kaynak