Psikoloji’nin En Büyük Palavrası: Kişisel Gelişim Kitapları

Bayılırım kitap okumaya, araştırmaya, öğrenmeye ama sevemedim bir türlü sevemedim kişisel gelişim kitaplarını. Bu kadar doğallıktan uzak, bu kadar kapitalizm kokan, bu kadar samimiyetsiz başka kitap türü yok herhalde.
Kişisel gelişim okuyan insanlara da uyuz oluyorum. Psikoloji denilen şey kişiye özgüdür, herkesin rahatlama, huzura kavuşma, stresten uzaklaşma, depresyonla baş etme tekniği farklıdır. Bir kitap satın alarak depresyondan kurtulamazsınız. Hadi kurtuldunuz diyelim bu şartladığınız beyniniz sayesinde olur.

Birkaç defa okumaya çalıştım bu tarz kitapları katlanamadım. Onu öyle yaparsan bu böyle olacak deyip deyip duruyor, sürekli bana ne yapmam gerektiğini söylüyor. Ortalıkta o kadar fazla bu tarz kitap yazan insan var ki en basitinden A konusunda biri B diyor biri C diğeri D. Hanginize inanacağız? İnsanları salak ettiniz gerçekten.

Kitap satan yerlere giriyorum bazen her yerde kişisel gelişim kitapları. İnsanların bu kadar mı yönlendirilmeye ihtiyacı var anlamıyorum. Yayıncılar o kadar güzel pazarlama tekniği uyguluyor ki tüketici çok çabuk kandırılıyor ve hayatın sırrını bulacağına inandırılarak her seferinde yeniden bir sürü para döküyor.

‘Başarabilirsin’ diye bangır bangır bağırıyor kitap. Sağol, teşekkür ederim ben bilmiyordum. Kapitalistlerin başucu kitaplarıdır bu kitaplar daha zengin olabilmek için çalışanlarına birer tane hediye eder, durmadan çalışmaları ileride onları da zengin yapacakmış gibi konuşur. Hayır yapmayacak, zengin olan sadece siz olacaksınız onlar sömürüldükleri ile kalacak.
Para tuzağıdır, bir çok yazarı zengin ettik alacağız, başaracağız diye diye. İngiltere’de yaşayan bir insanla Türkiye’de yaşayan bir insan farklı kültüre ve farklı karakterlere sahiptir. O insanı başarıya kazandırdığın yolla Türkiye de ki insanı başarıya ulaştıramazsın anla artık bunu.

Hayatta bedel ödemeden hiçbir başarıya, hiçbir mutluluğa ulaşamazsın. Bir kitapla halledebileceğin meseleler değil bunlar. İşin komik tarafı çok fazla kişisel gelişim kitabı okuyanlar kendilerini psikolog zannediyorlar. Şaka falan değil ben duydum bunu kendi kulağımla hem de birkaç farklı kişiden. İnsanlar 4+2 yıl okuyor en az Klinik Psikolog olabilmek için o da en az! Sen yattığın yerden üç- dört kişisel gelişim kitabı okudun diye psikolog oldun! Oldu canım. Başka?
Kitap dediğin sana ne yapman gerektiğini söylemez ya sana akademik bir bilgi verir ya da seni kitapla baş başa bırakır ben yazdım sen istediğin gibi takıl kitabın içeriği ile der. Elini kolunu sallayan kişisel gelişim yazarı oldu, tüketici deli gibi parasını harcıyor bu kitaplar için. Sonuç? Ortada. Kendini psikolog sanan her gittiği yerde ben kişisel gelişim okuyorum diye övünen ama daha kanıtlanmış hiçbir başarısı olmayan insanlar.

‘Emek olmadan, yemek olmaz’ alın size en büyük kişisel gelişim cümlesi, yazın bunu bir kenara.