Cevap Verilemeyen Sorular

in #tr7 years ago

Aşağıda gördüğünüz resim kemik kanserine yakalanmış birinin kafatası. Ben, bu kafatasını gördüğümde karmakarışık şeyler hissettim: hastalığa yakalanan için üzüldüm, benim de başıma gelirse diye korktum, çektiği acıları düşünüp dehşete düştüm...

thumbnail_Screenshot_2017-12-13-08-31-46_1.jpg

Bu kişinin hastalığını öğrendiğinde ne yaptığını, neler hissettiğini tahmin etmem imkansız. Metanetle karşılamış da olabilir kendini yerden yere vurmuş da... Ben neler yapardım? Daha soruyu sorarken korkudan titrediğimi hissediyorum.

Peki, sevdiklerine, varsa çocuklarına, ailesine nasıl anlattı, neler söyledi? Öğrenenler nasıl tepkiler verdi. Genç biriyse, annesi babası hayattaysa, sevgilisi varsa ya da çocukları... Onlara neler söyledi; onlar ne dediler, nasıl destek oldular?

Belki de yapayalnız biriydi. Kimseye anlatamadı ve tek başına mücadele etti bu zor hastalıkla. İnsan canı çok sıkıldığında bazen ağlamak ya da birilerinden yalan da olsa güzel sözler duymak ister. Yalnız biriyse kim ona “Atlatacaksın, biliyorum” dedi. Belki de kimse demedi. Çok bunaldığı zamanlarda kimse ona destek olmadığı için belki de erken pes etti.Birileri ona destek olsa daha çok mücadele edecek ve yaşayacaktı belki.

Hayal ediyorum: Kafatasımın günden güne deforme olduğunu ve elimi kafamda gezdirdikçe bunu fark ettiğimi. İnanılmaz kötü hissediyorum. Sadece hayal ettiğim halde bu kadar kötü hissediyorsam bunu gerçekten yaşayan bu kişi ne hisseti acaba? Kemikleri deforme olurken, elini kafasında gezdirip de kemiğindeki bozulmaları hissettiğinde, belki çok acılar çekerken neler düşündü? Çok yakın bir zamanda ölebileceğini fark ettiği an insan neler düşünür? Bir kişinin kendi kendine “Ölebilirim” dediği andan daha korkunç ne olabilir hayatta?

Neler hissetti, çok acı çekti mi, nasıl mücadele etti bilmiyorum ama kendi kendine ne sorduğunu biliyorum: “Neden ben?”. Biliyorum çünkü böyle bir hastalığa yakalanıp da bu soruyu sormayacak kişi yoktur. Ne yazık ki bu sorunun cevabı da yoktur.

İnsanlığın, dehşete düşüren, korkutan ve cevabı olmayan bu sorulardan günün birinde kurtulacağına inananlardanım. Bilim günün birinde bizi kurtaracak ama bilim bizi kurtarana dek bu çok zor ve cevapsız soruları sormaya devam edeceğiz ve hep bizden sonraki nesillerin tüm hastalıkların rahatlıkla tedavi edilebildiği çağlarda, böyle soruları düşünmedikleri güzel günlerde yaşamalarını umacağız.

Sort:  

Kanser hücrelerin kontrolsüz şekilde bölünmesidir özetle burda da o bölgede bulunan kemik hücrelerinin kontrolsüz şekilde çoğalarak bu hale geldiğini düşünüyorum. Yazını çok beğendim

Beğenmenize sevindim. Hayatım boyunca beni en çok etkileyen fotoğraf budur diyebilirim. Hâlâ etkisinden çıkamadım.

Öncelikle bende bu hastalıkta bilim'e güvenenlerdenim.Elbet bir yolunu bulacağız.Ayrıca bu tür hastalıklarda empati yapmak çok zor dur.

Bilimden başka tutunacak dalımız yok zaten. Umarım en kısa sürede kesin tedavisi bulunur.

Bir fotoğraf karesinin verebileceği empati duygusunu okuyucuya aktaracak kadar yoğun yaşamışsın. Acı, iç dünyayla kurulabilecek bağın köprüsüdür, bazen. @castofmind eline sağlık

Your Post Has Been Featured on @Resteemable!
Feature any Steemit post using resteemit.com!
How It Works:
1. Take Any Steemit URL
2. Erase https://
3. Type re
Get Featured Instantly – Featured Posts are voted every 2.4hrs
Join the Curation Team Here

Coin Marketplace

STEEM 0.16
TRX 0.15
JST 0.028
BTC 55758.52
ETH 2348.78
USDT 1.00
SBD 2.31