Şiddet ve Uygarlık İlişkisi #2 (Pişman olmayacaksınız)

canku (46)in #tr • 6 years ago (edited)

Şiddet ve Uygarlık İlişkisi #2

Mülkiyet ve Savaş

Merhabalar "Şiddet ve Uygarlık İlişkişi" adlı yazımın devamı olan 2. bölümünü yazmak istedim. Bu yazımda şiddetin kaynağına biraz daha yaklaşmak istiyorum.

İnsan prehistorik çağlarda, kendini diğer canlıların efendisi olarak ilan ettikten sonra, kendisi için kaçınılmaz olan yerleşik hayata geçip hamam böceği ya da karınca gibi dünyaya yayılmaya başlamıştır. Bu yayılma ise yerleşik hayatın getirdiği rahatlıkla hızlanmıştır. Daha güvenli bir ortam sağlamak için yaptıkları evlerde yaşamaya başladılar. Belirli bir yere artık bağlı yaşamak zorundaydılar. Bulundukları yerin etini, sütünü sonuna kadar sömürmeye başladı. Bunun yanında arazileri sahiplenmeye, çitler örmeye başladılar. Sadece tarlaları evleri ve arazileri sahiplenmediler, buna ek olarak hayvanları ve diğer canlıları kendi mülkiyetine kattılar. Hayvanları evcilleştirdiler. Köpeklerin atası olan kurtları kendi doğasından alıp, onları zincire vurdular. Birkaç nesil sonra ise onları evcilleştirip yeni türler elde ettiler...

Artık prehistorik zamanlardan farklı olarak "bu benim malım" demeye başladılar. Zamanla bunu dişiler üzerinde de kullanmaya başladılar. Ne kadar çok eşi varsa bir adamın, o adamın statüsü fazlaydı. Çünkü tarıma dayalı toplumlarda "işçi gücü" çok önemlidir. Ne kadar çok çocuğun varsa, o kadar çok zenginsindir. Tarlada çalışacak olan çocukların doğuması içinde çok eşlilik gerek kılınmıştı. Günümüzde bunu hala Doğu Anadolu'da görebiliriz. Başlık parasının istenmesinin asıl sebebi de bu tarım sistemidir. Şimdi bir düşünelim, ben kız çocuğuna 15 sene bakıyorum, ona yatırım yapıyorum, tam tarlada çalışma yaşlarına gelince gidiyor başka bir ailenin erkek çocuğu ile evleniyor. Onlara lüks içinde yaşamaya gitmiyor bu kız tabii ki. Gittiği aile için tarlada çalışacaktır. İşte sırf bunun için kızı verirlerken başlık parası isterlerdi. Neyse ne diyorduk? Kadına sahip olma başladı. Bu sadece başlangıçtı.

İnsan artık prehistoric zamandan farklı olarak "gereğinden fazlasını" biriktirdi. Hep daha fazlasını istedi. Bencillik denen iğrençlik işte o zamanlar başladı. İnsanlar kendi aralarında kavgalarına başladılar. Bunun yanında Neolitik Çağ'da sınıflı toplumlar oluştu. Ayrışmalar artık daha çok büyümüştü. Daha sonra devletler, oluştu Demir Çağ'da. Artık insanlar bir klana, krallığa ya da devlete aitti. Onlardan olmayan onların düşmanı olmuştu. Mülkiyet kazanmak isteyen diğerini ısırdı, parçaladı. Buna örnek olarak Perslilerin İskitlerin üzerine yaptıkları seferi verebiliriz.

"İskitler konar-göçer yaşayan bir halktı. Bugünkü Trakya bölgesi ve Balkanlar arasında gidip gelirlerdi.Tabi Persler İran'dan çıkmış, Lidyalıları ve İyon halklarını ezmişlerdi. Sıra İskitlerdeydi. Pers ordusu, o inanılmaz ordu, İskitlerin de peşine düşer. Ama bir sorun vardır. İskitler bir türlü savaşmazlar. İskitler atlı okçularıyla ünlüydüler hatta bazen onları Türklerle benzetirler. Neyse Persler bir türlü İskitlerin ordusuyla karşılaşamazlar. Sürekli okçular tarafında taciz edilirler ama onları yakalayamazlar. Buna ek olarak gittikleri yerlerdeki suları zehirler İskitler. Persler peşlerinden giderken aç susuz rezil olurlar. En son milattan önce 513'de Pers kralı bir elçi gönderir ve teslim olmalarını isterler. İskit kralı bizden ne istiyorsunuz diye sorar. Elçi şaşkındır ve cevap veremez. İskit kralı devam eder; bizim ne sahip olduğumuz birşey var, ne toprağımız ne evimiz var, kralın bizden ne istiyor? der. Daha sonra Pers kralı bunu düşünür ve seferi iptal eder. Çünkü mülkiyet yoksa, savaşta yoktur. Birşeye sahip değilseniz, hiçbir sıkıntınızda yoktur.") "