"Karşıt Anlam" Felsefesi

İnsanoğlu var olduğundan bu yana yaşamını tanım ve kavram üzerine inşa etmiştir.7. yüzyıldan 20. yüzyıla kadar felsefe gelişerek insana var olma olgusunu etik ve estetik biçimde anlatmıştır.

Felsefe tek başına sadece kavramları açıklarken, yanında bilim ve sanat olduğunda "neden varız"sorusuna yanıt arar

Aklınızdaki her düşünceyi açıklamanın en kolay yolu ,düşüncenin karşıt anlamını bulmak ve anlamaya çalışmaktır

En basit örnekle "tatlıyı sevmenin en kolay yolu acıyı tatmaktır" diyebiliriz fakat burada kişinin kendi düşüncesi tanımı ve kavramı değiştirir..
Öncelikle tanımı olumlu yada olumsuz olarak düzenliyebiliriz.."acıdan nefret etmenin en kolay yolu tatlıyı bilmektir"
yada acıyı seven biri şu şekilde tanımlıyablir "acıyı seviyorsan tatlıyı öğrenmişsin demektir" burada ki düşünce "acı'da "gerçeklik ,"tatlı" da ise sahte bir yaşam görüyor olabilir fakat zihinde karşıt anlamını bilmdiğiniz hiçbirşeyi anlıyamaz ve tanımlıyamayız..
Genel olarak zihnimiz nefret anında olumsuzu ,sevme durumunda ise olumluyu görür,eğer her iki durumdada karşıt anlamını tanımlıyabilirsek neden sevdiğimiz yada nefret ettiğimiz anlıyabiliriz..

Bu felsefi düşünce biçimi yaşamı, insanları, doğayı ve hayvanları sevmek için önemlidir.

Karşınızdakini anlamsızca sevmekten çok sevmediğiniz yönlerini görüp onları kabullenmek, sevginzi gerçekliğe kavuşturacaktır,

Bu düşünce 5-6 Yüzyılarında Konfüçyüş,Tao ve Budizm ile birlikte dogu felsefelerinin hepsnde farklı biçimlerde işlenmiştir tam olarak Zen felsefesinde de söylendiği gibi Her iyilik içinde kötülük , Her kötülük içinde iyilik barındırır.

Kaynak 12