Durmak Yoruyor Ve Dinlenmeden Başlanmıyor Paradoksu

İşlere bir süre ara verince tekrar başlamak karmakarışıklaşıyor. Önce hangi işimi görmeliyim bilemiyorum. Ben bilemedikçe işler zorlaşmaya devam ediyor. Bir yerinden başlamak gerektiğinden de değil, para gerektiğinden bugün çevrimiçi olup biraz havayı kokladım. Hangi platformlardan nasıl kazandığımı bile hatırlayamasam da iş kalem gücüne gelince kendime güvenim tam. Pasları temizleyip işe koyulmak düğümleri kendiliğinden çözecektir. Bazı sorunları taşları doğru yerlere oturtarak kolayca çözebiliriz ama karışık kafayla bakınca hangi taşın nereye oturacağını görmek imkansız.

kaynak

Geçimimi yazarak ve koşarak sağlıyorum genelde. Yazılarımı paraya çeviren bilgisayardan ve telefondan olduğumdan beri daha fazla koşuyordum. Koşarak kazandığım işten de koştuğumun tam karşılığı kadar kazanamayınca koşmayı da bırakıp Mersin'e geldim. Ailemden yazarak kazanabilmek için aygıtlar alınmasını talep ettim. Bu aygıtlardan telefon olarak tabir edileni aynı zamanda onları arayabilmem için de işe yaradığı için telefonu hemen çözdük. Bilgisayar dolar kurunun azizliğine takıldı ama onu da yavaş yavaş kazandıkça hallederim diye düşünüyorum. Çünkü aksi olması ihtimali daha yüksek olsa da aksini düşünmek moralimi bozmaktan başka işe yaramayacak. Olumlu düşününce en azından çalışma konusunda beni tetikliyor. (Kendimi gaza getirebileceğimi sanıyorsam yanılıyorum.)

Bu paragrafı sırf giriş-gelişme-sonuç ilkesine uymak için yazacağım. Yazdım bile.