ALİCE HARİKALAR DİYARINDA SENDROMU
Alice Harikalar Diyarında Sendromu, tıp literatüründe tanımlanan en büyüleyici nörolojik semptomlardan biridir. Nüfusun yaklaşık % 10-20'si arasında gerçekleştiği tahmin edilen Alice Harikalar Diyarı sendromu, etkilenen kişilerin hayatları boyunca yalnızca birkaç kez oluştuğuna inanılan seyrek bir olaydır. İnsanın farklı ayrıntı seviyeleri ile tanımlayabileceği, tutarlı bir özelliğin, uzun vadeli veya kısa vadeli özürlülükle ilişkili olmayan kısa süreli bir gelişim hissi olduğu bir deneyimdir, algılamayı etkileyen nörolojik bir durumdur. İnsanlarda algıda boyut bozulması ve diğer duyusal organlarda etkisi görülebilir.
Bu hastalığa yakalanan bireylerde çoğu zaman, fiziksel olarak daha küçük ya da fiziksel olarak çevreye kıyasla daha büyük olma algısı boy gösterebilir. Bununla birlikte, bir kişinin görmekte olduğu çevrei kişinin kendisine oranla artmakta ya da küçülmekte olduğu izlenimi verebilir. Yetişkinler arasında, migren, epilepsi veya kafa travması geçiren insanlar, Alice Harikalar Diyarında sendromuna yakalanma olasılığı daha yüksektir. Bu sendromun özelliklerini taşıyan çocukların, ilerleyen yaşlarda, sendrom ile alakalı olarak migren ve baş ağrısı geliştirme ihtimali çok yüksektir.
Örneğin, sinir hastalıkları uzmanıyla yapılan normal konuşmalarda, Alice harikalar diyarında sendromu olan kişilerde kişisel anıları hatırlama oranı normal popülasyonda beklenenden daha fazladır. Bunun ana etkeni ise perspektifsel olayların kişilik ve isim olmasıdır. Genel olarak, istisnai durumları ele almazsak, bu sendrom için ekleyebileceğim en önemli dipnot bu hastalığın hiçbir mental bir rahatsızlığın temeli olmadığıdır. Etkili herhangi bir kanıtlanmış tedavi bulunmamasına rağmen, Alice Harikalar Diyarında Sendromu’nu kontrol altına almanın bir yolu, dinlenmektir. Dinlenmek, bu durumdaki insanlar için ortak bir tedavidir. Bir diğer çare ise migren hastaları için benzer tedavilerdir.
Antidepresan gibi ilaçlar durumun tedavisinde kullanılabilir. Dahası, sendrumu tedavi etmek için uygulanan alternatif terapiler vardır. Bir hasta temporal lob epilepsisinin neden olduğu etkilerden dolayı bu durumu yaşıyorsa, epilepsiyi tedavi etmek için birtakım ilaçlar kullanılır; böylece hastalığın hafifletilmesi sağlanır. Bu sendroma yakalanmış hasta bir insana, bu durum ile nasıl başa çıkacağını öğrenmek için bu hastalığı atlatmış veya hala paylaşan insanların bulunduğu gruplara ve topluluklara katılması önerilir. İnsanların bu durumdan geçtiği deneyimler hakkında grup tartışmalarına katılmak, kişiye umut ve pozitif enerji getirmeye yardımcı olabilir.