Çocuklar için tek bayram 23 Nisan

Bütün cihan bilmelidir ki artık bu devletin ve bu milletin başında hiçbir kuvvet yoktur, hiçbir makam yoktur. Yalnız bir kuvvet vardır. O da millî egemenliktir. Yalnız bir makam vardır. O da milletin kalbi, vicdanı ve mevcudiyetidir.

Yazıma bu bayramı Türk milletine ve çocuklara armağan eden Mustafa Kemal Atatürk'ün sözleriyle başlamak istedim. Bildiğiniz üzere 23 Nisan 1920'de kurucu meclis açılmıştır. 23 Nisan'ın diğer önemli özelliği de Türkiye Cumhuriyet'i devletinin resmi ilk bayramı olmasıdır. Ancak ilk kez 1927 yılında çocuk bayramı olarak kutlanmıştır ve günümüze kadar böyle devam etmiştir. Hepimizin çok iyi bildiği üzere Dünya üzerinde kutlanan tek çocuk bayramıdır.

Çocukluğumda bayramlar

Yaşlı insanların her zaman kullandığı cümleyi şimdi daha iyi anlıyorum " Nerede o eski bayramlar". Çocukken yaşadığım bayram sevinçleri ve hazırlıklar geliyor aklıma. Her hayal edişimde tekrar duygulanıyorum ve özlüyorum o günleri. Şu anda aynı heyecanını yaşayamamak ne kadar kötü. Bayramlar artık birçoğumuzun için iş/okul tatil diye sevindiği günler halini aldı. Bu konuda geçmişimde yaşadığım çok özel bir sevincimi paylaşmak istiyorum sizinle. Yanlış hatırlamıyorsam 19 Mayıs için hazırlıklar yapılıyordu ve ben daha 2. sınıf öğrencisiydim. Sadece büyükleri izleyip, yaptıklarına hayranlık duyuyordum. Onları izlerken nasıl imrenerek baktıysam; öğretmenim yanıma gelip "Neden üzüldün bu kadar?" diye sormuştu. Bende "Keşke bende büyük olsam da bende gösteri yapsam" demiştim. Şimdi aynı durumu düşünüyorum da "Sıcakta çalışıyor çocuklar" demek geliyor içimden. O yüzden en güzel bayramlar hep çocukluğumuzdaki bayramlar diye düşünüyorum.

23 Nisan ve Benim çocukluğum

Öncelikle, ben Denizli'nin bir köyünde doğdum ve büyüdüm. İlköğretim eğitimimi köyümüzde aldım. Köylerde kutlanan bayramlar daha coşkulu kutlanır. Çünkü herkes birbirini tanır ve hep beraber bayram için hazırlanılır. Yine böyle bir bayram günüydü ve ben henüz 1. sınıftaydım. Yani bu kutlamalara katılacağım ilk bayramdı. Daha önceki bayramlara gittiğim için çocuklar için oyunlar ve yarışmalar düzenlendiğini biliyordum. Yarışmalar arasında balon patlatma, güreş, sandalye kapmaca vs. gibi oyunlar vardı. Bende yukarıda saydığım etkinliklere katılmıştım. Tüm ailem bayram için okulun bahçesine gelmişti. Balon patlatma ve sandalye kapma yarışmaları daha önce yapılmıştı ve ben hiçbirinde başarılı olamamıştım. Güreş yarışması öncesinde dedem yanıma gelerek " Hadi oğlu! Bu kez yeneceksin, elinden geleni yap" demişti. Bende ondan cesaret alarak ve diğer oyunlarda başarısız olduğum için büyük bir hırsla gitmiştim yarışmanın yapılacağı alana. Sınıf arkadaşlarımdan biri ile güreşecektik ve ismimiz söylenmişti. Ben o kadar heyecanlı ve hırslı hissediyordum ki kendimi. Çünkü en çok sevdiğim insanlardan olan dedem benim kazanmamı bekliyor ve heyecanla beni izliyordu. Güreş başladığında o kadar hızlı sarılmıştım ki rakibime, çocuk bir anda yerde kaldı. Ben üstüne atlayıp sırtını yere değdirmeyi başarmıştım. O anda yaşadığım gururu ve sevinci asla anlatamam. Sonrasında dedem yanıma gelerek "Aferin oğluma, dedesinin torunu bende gençken güreşçiydim." demişti. Kazandığım için çok mutlu olmuştum sonraki en az 2 hafta herkese "Nasıl yendim ama?" diyerek gezmiştim.

Yaşadığım en güzel bayram günü hala o gündür ve her hatırladığımda rahmetli dedemi hatırlayarak gülümserim.

Sözün Özü

Tüm yaşayacağımız bayramların çocukluğumuzdaki gibi masum ve sevinçle geçmesi dileklerimle...

Proje için @kusadasi ve ekibine çok teşekkür ederim. Ne zamandır böyle duygusal bir anı hatırlamamıştım. Hiç bu kadar gülümseyerek bir yazı yazmamıştım.

Görsel Kaynak 1
Görsel Kaynak 2
Görsel Kaynak 3