KARANLIK NE RENKTİR AZİZİM...

Şimdi güneşi karartalım, ay ve yıldızlar bu gece ortalıkta görünmesin ve kimseler de ışıkları açmasın lütfen. Söylermisiniz ortalık ne renk?
Simsiyah...

Karanlık, kapkara bir yerde ne renkte giyindiğiniz ya da etrafta bulunan herhangi bir nesnenin ne renk olduğunun hiç bir önemi yok. En açık renkten en koyu renge her ton aynı ayardadır. Kısacası bize renk veren her şeyin ışığa ihtiyacı vardır. Işığın olmadığı her yerde insanların ve nesnelerin tamamı aynı renktedir. Tabi bunca renk konuşunca insanın gökkuşağından bahsedesi geliyor ama oraya gelecek değilim. Tam aksi yönde düşünelim bir de her taraf aydınlık bembeyaz ve iğne ucu kadar bir siyah gözümüzün içine girer gibi görünmekte.

Siyah ve beyaz, karanlık ve aydınlık dünyanın gerçeği ve her zaman savaş durumunda. Neden hep karanlık üstün bir konumda yer alıyor, neden hep ruhumuz simsiyah. Dünyayı karanlığa boğmak isteyenlerin kurmaya çalıştıkları korku imparatorlukları yaşantılarımızı her zaman pençesi arasına almayı nasıl başarabiliyor. Bilmiyorum farkındamıyız ama karanlık sahalarda oyun kurucu olanlar her zaman insanların umutlarını vuruyor, tahammül sınırlarımızın ölçülerini daraltarak bizleri bir birimize öteki olarak göstermekte çok mahir bir oyun sergiliyorlar. Gerek dünyanın en gelişmiş ülkeleri olsun gerek 3. dünya ülkeleri olsun, dünya üzerinde hüküm sürme hayalleri kuran güçlerin müdahale etmek istedikleri toplumların dinamiklerini en iyi şekilde analiz ederek dinamit koyacağı noktaları en iyi şekilde belirleyerek hareket ettikleri az çok bilinir. Amaçları korku imparatorlukları kurarak, toplumsal ayrışmayı tetikleyerek, insanları dil, din, ırk olarak kutuplaşmaya yönlendirecek eylemlerle toplumları karanlıklara sürüklemek olan bu şeytanın yeryüzündeki şubelerinin karşısında durabilmenin, aydınlık yarınlara en iyi şekilde uyanabilmenin tek yolu ise cehalet ordularının karşısında güçlü olmak ve bu savaşın galibi olmak. Cehaletin önüne geçtiğimiz her durumda dil, din ya da ırk, veya herhangi bir ötekileştirme nedeni kendi kendini yok etmeye mahkumdur.

Ne siyah beyazsız ne de beyaz siyahsız olmaz. Güneşe, yıldızlara ve aya, dahası ışığa her zaman ihtiyacımız var. Güzel bir gökyüzüne ihtiyacımız var. En fazla çocukların gülüşüne ihtiyacımız var.

e.avina