DOSTUM...

Kaynak

Gecenin ilk yarısı saat 12:09 ve telefonum çalmakta, baktımki bir dost. Benim için dünyalar kadar önemli olan bir durumu öğrenmiş arıyor ama o kadar heyecanlı anlatamam. Onun heyecanı bana yansıyınca dilim tutuldu sanki ve sevincime ortak oluşuna bir teşekkür bile edemedim. Sanırım geç saat olduğunu ve rahatsızlık verdiğini düşünmüş olacakki bana "haberi aldım saat kaç olursa olsun arayacağım" diyor ve bir kaç kere tekrarlıyordu. Tahmini beş dakika konuştuk ya da heyecandan konuştuğumuzu sandık.

Gecenin takibinde gelen günün öğle molasında ben aradım haliyle, gece edemediğim teşekkürü ileteceğim kendisine, ama gecikmiş olduğu için çok iyi bir teşekkür olmalı, ben bunun altında kalmam abi 😉. Telefonunu açtı ve kısa bir selamın ve hal hatır sormanın ardından dilime gelen cümleyi söyledim.
_Dostum aşk kapısını çalacak olduğu yüreğin ne saatine ne yaşına bakar, bizim de dostlarımıza karşı kaçta arayacağı ile ilgili sınırlamamız söz konusu değildir. Gecenin 3 ünde 4 ünde istediğin zaman arayabilirsin, tabi ben uyanıp bakabilirmiyim o ayrı.

Şimdi siz teşekkür bunun neresinde diyorsunuz evet haklısınız onuda artık bir kahve ısmarlayınca ederim artık, şimdilik bu samimiyetin ve güzelliğin tadını çıkarmak istiyorum. Aslında bugün başka bir yazıya niyet etmiştim ama kısmet buna oldu, bunu anlatmak istememdeki amaç ise her zaman şiir gibi zaman yaşamıyoruz bu bana göre tabi şiir gibi ânı sizinle paylaşmak istedim. Şiir hayatın neresinden size seslenir bilemezsiniz umarım her dakikanız şiir gibi geçer. Okumaya zaman ayırdığınız için ve destekleriniz için sonsuz teşekkürler...

e.avina