MUSIC NIGHT

Dayanabilirlik testi :

-Dün gece 23:42 sularında başlattığım ” Dream Theather – Acid Rain ”
2 saatte oluşturulan bu parça gibi mutlusuzluğumun da kısa bir süre içinde bilmen hangi delikten sızıp kaybolduğunu hissediyorum ..
aslında sadece ritmin etkisi .. yoksa mutluyum yani .. bir kaç saat geçirmiş olacağım kendim için ki , ya sürekli aynı şarkı çalıyor ya da parça başladığı gibi bitiyor..
hüzün kadar yönsüz , döngüsel melodi (kısmen) .. üstesinden gelebilirim .. işe yaramayacak ama devam edebilirim ..

– Şarkı değişiyor .. müzik , “eger istese gidebilirdi adam” diyecek gibi .. ” Pink Floyd – Hey You”.. kendim için kurduğum hayallerin kalitesizliği gibi şarkının ben de ki kaydı
bozuk sanki .. çok derinden geliyor .. biraz sesi yükseltiyorum ..solist , “Can you help me?” diyor .. gözlerini silerek .. hayır hayır ! bunu dinlemek istemiyorum. yaşamımı tersine çevirmenin kolaylığını yaşamıyorum ama yardım da istemiyorum ..

– Hemen şimdi.. sıradaki parça “Radio Head – Street Spirit” gibi duruyor .. şarkının klibi canlanıyor gözümde. Eskiyle içli dışlı olduğum bir anda boğuk bir sesin “bırak ruhun aşka dalsın” demesiyle yakalıyorum anlamı paçasından .. ..” daldı . eee sonra ?” diye soruyorum .. ama bitiyor .. eksik birşeyler var ..tekrar tekrar dinliyorum .. kurcalayıpta bulamamanın kötü kokan çukuruna çekiliyorum sonra .. çünkü yok . şarkıyı yazan her kimse benim takıldığım bölüme kadar yazmış , düşünmüş .. ya da yaşamış ..
sıkılıyorum ..

– ” Dream Theater – Space Dye Vest ” . hep böyle oluyor , nasıl bir anda sağır bir dünyaya düştüğümü anlamıyorum ve sanırım 4. çalışında fark ediyorum şarkıyı ..
tam 6: 06 dakikasında .. herşeyi unutma mükemmeliyetine ulaşıyorum .. şuçumu üstüne alacak kimse yok nasılsa ..sırf bu yüzden unutmaktan zevk almaya başlıyorum ki şarkı da baştan başlıyor ..parçanın en sakin kısmında söylenen “and i’ll smile and i’ll learn to pretend”
sözünü yaşam felsefem yapmam gerektiğini düşünmeye başlamışken yine aynı şarkı “Bu benim istediğim ‘son’ değil.” diyor ..varlığın ve yokluğunla dolaşıyorsun beynimin ücra köşelerinde .. aklım karışıyor , ellerim .. ve gözlerim .. şarkıyı kapatmak istemiyorum .. ama gürültü kaldıramıyorum artık , beynim uyuşuyor .. derken ;

– ” Anathema – transacoustic “ imdadıma yetişiyor .. sözleri olmayan en yıpratıcı parça .. rutin , aynı ama bir o kadar farklı ..cevapsız kalan telefon aramaları gibi ..boş telesekreter sesi .. geveze olmadığı için onu yönlendirebiliyorum .. öfkemle zamanı öldürebiliyorum .. kalakalmak nedir biliyorum . şarkı 2 saattir kendini tekrar ediyor biliyorum ve ben 2 saattir ne çok şey biliyorum .. bu yüzden şarkıyı seviyorum .. şarkıyla tanışmamı sağlayan , telefondaki eleman seni de seviyorum ..

– Yine Anathema söylüyor .. ” Flying” ..sadece müziğiyle bile tüm filmler siyaz beyaza geçiyor ..şarkının içinde bir yer ayırtmak istiyorum kendime ve nakaratı çıkarıyorum ..
kaybedişler güzellikleri daha bir ortaya çıkaracaktı değil mi ? .. hıçkırarak ağlama istegim sözlerden midir , atmosferden mi anlayamıyorum .. Ve güneş kafası en güzel şarkıyla doğuyor / batıyor .. kimse bilmiyor ..

– ” Guns N’ Roses – Don’t Cry ” .. bu şarkıyı dinlerken düşündüklerim için en yakın karakola müracaat edeceğim .. kalamayabilsek nereye kadar gidebileceğiz diye düşünürken , bu şarkıyı sevmemi sağlayan arkadaş hakkında konuşmaya bile korktuğumu hissediyorum .. sanırım yokluğuyla bana iğrenilmenin utancını yaşatıyor .. yine de seviyorum .. şarkıyı .. hissettirdiklerinin sonunu bulup , yok oluyorum .. şarkı boyunca yazıp silmek zorunda kaldığım kelimeler için kendimden binlerce kez özür diliyorum .

Arkadaşlar bu yazı yaklaşık 8 yıl önce oluşturdum ve o zamanlar için sevdiğim şarkılardan oluşan bir karalama.
Umarım müzik sever arkadaşların ilgisini çeker..

görsel