Üniversitedeyken canım sıkıldığında kütüphanelere kaçardım, bulunduğum şehirde 4 tane kütüphane vardı, resmen kendimi aşka doymuş gibi hissederdim.

Bazen kütüphanelere yeni kitaplar gelirdi, ilk masanın üzerinde kayıt edilmeyi yeni kitaplar. Onları görünce içimdeki heyecanı hala hatırlarım. Hemen yardım etmeye başlardım kütüphane görevlilerine, beni de çok severlerdi sağolsunlar.

Anlıyorlardı halimden. Herkese 3 kitap 2 hafta süre verirlerken benim her kütüphaneden istediğim kadar kitabı istediğim kadar götürmeme izin verirlerdi. Tatillerde de mükemmel olurdu benim için.

Evimde okumadığım kitap dolu olduğu halde şimdi özlüyorum kitap kokusunu, iş güç koşuşturmaca, internete takılma derken zaman çok hızlı geçiyor 😪 Bir de o zamanlar çok başkaydı tabi herşey, para verip de alamamak ama öğrenme açlığı için kütüphaneler mükemmel mekanlardır.