Utandığım 23 Nisan [Cointurk 26. Projesi] alicaka#3053

Merhaba arkadaşlar,
Birçoğunuzun 23 Nisan'la ilgili acı tatlı anılarını zevkle okudum,
ben de sizlere vaktiyle beni utançtan yerin dibine sokan, şimdi
ise komik bir anı haline gelen günümü paylaşmak istedim.
İlkokul 4. sınıfa giderken, ilk defa törenlerde şiir okumak için
seçilmiştim. Böyle bir törende yer alacağım için gururum
okşanmıştı.

Tören öncesi provalar yapıldı, hevesle tören gününü beklemeye
başladık. Tören günü gelip çattığında sabırsızlıkla okula gittim.
Törenler okul bahçesinin ortasında olacaktı, kürsü oraya taşınmıştı,
izleyici veliler çember şeklinde kürsünün etrafında olacaktı.
Hepimiz yerimizi aldık, sıramızı beklemeye başladık.
Sıra bana geldi, şiirimi okumaya başladım, ama arkamdaki
seyircilerin kahkahayla olmasa bile güldüğünü hissediyordum,
o an pek birşey düşünemedim, şiirime konsantre olmayı tercih
ettim. Şiirimi bitirip selam verip döndüğümde ise bu sefer
ön taraftaki seyircilerin alkışlarken güldüklerini gördüm.
Yanımdaki arkadaşımın uyarısıyla pantalonumun arkasının
yırtıldığını fark ettim :)

O an yer yarılsa da içine girsem diye düşündüğüm anım, şimdi
yüzümde hoş bir gülümsemeye yol açıyor.

Bu proje vesilesiyle anılarımızın tekrar canlanmasına ve
paylaşmamıza sebep olan Kusadasi kullanıcısına teşekkür
ediyor, hepinizin 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk
Bayramını eniçten dileklerimle kutluyorum.