İçinizi Isıtacak Samimi Bir Hikaye

Merhaba güzel insanlar. Interrail sayfasini uzun zamandir takip etme sonucu bu yaziyi yazma karari aldim.

2015 ekim ayinda belçikaya gitmek isteyen, ama yolda uyuya kalip amsterdamda gozlerini acan bir arkadasla instagram sayesinde tanistim. durumunu instagramdan yazdiktan sonra cantami toparladim, arkadaslarima ''ben bugun diger derslere gitmiyorum, sonra gorusuruz'' dedikten sonra galiba uc gun okula gitmedim. bu tanimadigim arkadasa bisiklet kiralamasini gosterecekken, bir donercide bulduk kendimizi. gunlerce amsterdam sokaklarinda sadece yuruduk ve sadece konustuk. yol hikayelerini dinlemek hosuma gidiyordu. surekli gruptan bahsediyordu anlamiyordum. interrail mi turkiye? nedir o yahu?! boyle bir grup mu var! bir kac ay sonra bu arkadas tekrar geldi amsterdama. ilk otostop deneyimimi burada yasadim. '' utaniyorum,boyle sacma salak seyler yapmam, git sen yap, beni suriyeli falan sanarlar, polis burosunda bulurum,olm bura amserdam, nolursun yiaaaaa'' desemde, yinede ciktik! galiba dort arac degistirdik. cok degisik bir duyguydu bu benim icin. ne olursa olsun ilk otostop deneyimini benimle yasamani istiyorum demisti. rotterdam,haarlem, abcoude, bikac yeri bu sekilde ve tren araciyla gezdik. gercekten de beni multeci sanan, ardindan bizi gidecegimiz yere degilde istasyona birakan oldu:) trenlerde kesinlikle bilet almiyordu. oturdugumuz yerde bir canta vardi ve trende bulunan ns adamlarina uyarida bulunduk. Tüm gvenlikci tayfa basimiza usustu kimin bu canta diye. ya bombaysa falan. ihbari yapan gezginin bileti bile yok.. neyse. bomba cikmadi ve sagsalim trenden ciktik. Bu gezgin arkadasla bes gun boyunca hergun bulustuk. yine dersler iptal. her sabah bu arkadasa sandvic hazirladim. çerez, icecek (taksi) veee püsküt. cunku anladim ki. Gezginin parasi yok. gezgin, her ani kazanmaya calisiyor. ve inanin bu yaptigim, bu hazirladigim sandvicleri okadar sevgiyle hazirliyordum ki. hayallerini yasayan insanlara okadar imreniyorum ki. En buyuk saygiyi hak ediyorlar. interrail sayesinde amsterdama gelen bir kac arkadasi bu sekilde gezdirdim. aralarinda en unutulmayacak olani ise Halil Onay . Kendisi suan Turkiyeye geri donmus buunmakta.Halil ile bulusacagim gün, 21 kasimdi. yani benim dogum gunum. dogum gunumde, herkes beni beklerken, ben bir gezginin yol hikayelerini dinledim. Sonra halil ile tekrar bulustugumuzda, '' ben leylayim, bu yuzden nereye gidecegimizi sorma, zira genellikle bende bilmiyorum dedim. Verecegi cevabi asla unutmam. '' merak etme, bende leylayim, kaybolmanin bir onemi yok'''dedi. saatlerce yuruduk. ve yine yol hikayeleri. dinlemekten usanmadigim, cok sevdigim. Halil Hollandadan giderken, seninle tekrar gorusecegimizden eminim demisti.

Bir kac hafta sonra, halile parise gelecegimden bahsetmistim. kendisi barcelonaya gidecegini, otostop cektigini, ve bu yuzden bunun mumkun olamaycagini soylemisti. neyse. parise geldim. ve kiminle, tekrar, yeniden gorustum dersiniz? tabiiki, guzel insan, halil ile. '' bu sefer leyla olma sansin yok, gezdir bizi!'' dedim. ve gercekten unutmayacagim bir atmosfer ve unutmayacagim bir manzara gordum. Ben yol hikayelerini herzaman cok sevdim. bana ilk hikayesini anlatan arkadasima buradan tesekkur ediyorum. beni cesaretlendiren arkadasim halile de buradan cok tesekkur ediyorum. artik yol hikayelerini dinlemenin yanisira, yasamak istiyorum. geçtigimiz ay fasa gittim.. cok farkli bir deneyimdi.. özgürlügü bir kaç günlügüne dahi olsa hissetmek, inanilmaz bir sey. farkli ulkeler gormek icin sabirsizlaniyorum.. cok yakinda, umarim, burada interrail postlarimi gorursunuz.. yol hikayeleri.. umut verir arkadaslar.. gezgin arkadaslarim asla yazmaktan, paylasmaktan yorulmasinlar. gercekten, ilham kaynagi oluyorsunuz.. tesekkur ederim. sevgiyle kalin..

edit: çok güzel bir arkadas kazandim arkadaslar
Leyla Hale
İnterrail Türkiye alıntı