Geçmişten Gelen BARIŞ ELÇİSİ

Ben Tanrı'nın en doğusunda çırpınan bir şah damarım.Kanarsam dünya kanar.Kanarsam İsa Mesih yeniden doğar.Kerbela'da Hasan Hüseyin dirilir.Yakup,Yusuf'una kavuşur.

Kaynak

Muhammed yağmurlu bir gecede miraca çıkar.Ben Tanrı'nın beyninde bilincini yitirmiş artçı bir sarsıntıyım,kırılırsa fay hatlarım

Aftika'nın en kararmış kentinde siyahi bir çocuğun sol yanında şahlanan bir ırmak olurum,Kabil'den 18 yaşında bir kıza kefen biçen tacirlere ecel,Filistin'de bir ikindi vaktinde sırtından vurulan bir gencin son sözleri olurum...

Ben bir kadının eksik kaburgası Adem'e şekil veren irinle karışmış kil'im.Unutursam kainat kendi rahminde bir damla suyu kurutur.Boğulur Nuh kendi tufan,Ararat'tabir tandır söner annemin gözyaşlarıyla,Unutulursam Bağdat'ta gözleri kan bürümüş bir cellat kendi ipini çeker sabah ezanıyla.

Unutursam Sultanahmet'te tırnak dipleri tutuşur pembe rujlu bir fahişenin kızîl sakallı bir peygamber kendini reddeder kıblesini şaşırmış sinagog'ta...

Ben Tanrı'nın en yasaklı coğrafyasında barışı haykıran elçiyim.Vurulursam, surların kökleri üzerinde dört ayaklı minareee dirilir tarih.
Vurulursam,şakağımdan düşen iki damla kan çiçeği filizlenir namluların deltasında ve vaktinden önce gelen bir ecel olurum faillerime.Ben Tanrı'nın yeryüzündeki yasadışı cehennemine tanıklık eden bir görgü tanığıyım...

Kızılca kıyametinde yasal ellerle dehlizlerde üzerime yangınlar yağdırılırken,kanun adamları susmuş Cizre'de Rohat'ın külleiş bedeni üzerinde yeminini bozmuştu.Ben yanarsam,soğuk bir depo katında ve küllenirse özgürlüğe atan kalbim işte o zaman rüzgarlara alev eklerim.İşte o zaman çozuklar her sabah güneşi kızıla boyayacak.

Kaynak

Erdal Timur