Bir aşk uğruna kilometrelerce yolu,cepte para olmadan aç susuz gitmek

Şimdi başlığı okuyan herkes bir insana aşık olduğumu düşünecek ama öyle değil.Isparta da öğrenciyiz gurbetteyiz ama içimizde memleket takımımızın aşkıyla yanıp tutuşuyoruz.Özlem var aşk var fakat içimizi rahatlatan tek şey kavuşacağımız.Orda memleketten aynı takımı tuttuğumuz arkadaşlarımız var grubumuz var.Her hafta sonu toplanıyoruz maçları izliyoruz.Ama sıra geldi deplasmana.Gaziantep deplasmanı 805 km ıspartaya.Burslar yatmış 1 hafta geçmiş yemişiz zaten bursların 1/4 ünü.3 arkadaş kafaya koyduk biz oraya öyle yada böyle gideceğiz.Düşünmeye başladık en ucuz oraya bileti nasıl alırız.Şimdi Isparta gibi biryerde halkın geçim kaynağı öğrenci ve asker ben o yüzden biletleri ucuza kapatacağımızı hiç düşünmüyorum.Akif ordan atladı buldumm.Herkesin yüzü hemen gülmeye başladı o kelimeyle bizim beyinler durdu.Akif:Cenazemiz var diyicez haftaya biraz acıtasyon alırız biz bu bileti.Tamam dedik Ahmet le bende o aşkla yanıyoruz gidiyoruz tamam diyoruz taki biletci abiye abi bizim cenazemiz var haftaya bize 3 bilet ne kadar olur diyene kadar.Abi güldü çocuklar dedi sizin cenazeler genellikle planlı mı oluyo.İçimden biz niye bunu düşünemedik dedim :) . Sonra dedi ki eğer gerçeği söylerseniz en ucuz şekilde size bileti halledicem.Abi dedik böyle böyle biz maça gidecez.Abi sarıldı topraklarım diye.İçimden yırttık lan gidiyoruz diyorum.Abi bize en ucuz şekilde biletlerimizi kesti verdi.Fakat yine bir sıkıntı vardı o otobüs firmasının dönüşü yokmuş.Gittik başka bir firmaya orda bir ablamız vardı sağolsun kuruş indirim yapmadı ama mecburduk aldık.Deplasman kaldı 1 gece ama o gece gözlere gram uyku girmiyo heyecandan.Zar zor geceyi bitirdik sabah gittik okula.Okulda zaten zaman geçmezdi o gün hiç geçmedi fakat öyle yada böyle akşamı ettik.Yalnız bir sıkıntı var bizim ceplerimizde çok az bir para kaldı biz toplamda 1610 km yol gideceğiz.Neyse girdik otogara gitmeden önce markete ekmek,salam,peynir en ucuz yollu bunlar olur.İçecek de almadık ki otobüste ücretsiz su var zaten diye.Atladık otobüse iki büklüm uyuduk zar zor Gaziantep'e indik.Otogardan stad da baya vardı 1 saat kadar yürüdük.(Artık kısa kesiyorum).O maça girdik ya dünyanın en mutlu insalarıydık o an dönmesek de olurdu hep orda kalalım hiç bitmesin.Maç bitti bizde bittik cepte kuruş yok nevale den herkese yarım ekmek kaldı.Yumulduk onlara.Sonra tabanvay otogara yürü.Oraya yürüyene kadar zaten otobüse 10 dakika kaldı ve midemiz deki herşey eridi.Bir 805 km daha teptik aç bir şekilde.Diyeceğim o ki biz tribün çocuklarıyız sevdiğimiz zaman harbi severiz.Siz aşk diyin bunu isterseniz ama bizim için çıkmaz sokak.