life is life ..

วันนี้อยากจะเขียนเรื่องราว เกี่ยวกับคุณป้าคนหนึ่ง
คือฉันเป็นคนต่างถิ่น เข้าปลูกบ้านและอยู่ที่เชียงใหม่
ตอนนี้ก็น่าจะ 6 ปีแล้ว บ้านของฉันปลูกในซอย
ไม่ติดกับบ้านใครเลย ก็ดูสงบร่มรื่นดีนะคะ
มีพื้นที่หน้าบ้าน ข้างบ้าน ก็เป็นที่ว่างเปล่า
มาแรกๆ เราไม่รู้จักใครเลย ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร

แต่ตรงพื้นที่เปล่าหน้าบ้านเรา เค้าทำเป็นสวน
ปลูกกล้วย ปลูกต้นไม้
แล้วก็มีคุณป้าคนหนึ่ง จะเห็นมาอาทิตย์ละ 2-3 ครั้ง
หน้าร้อนก็จะมารดน้ำต้นไม้
หน้าฝน ก็คอยมาตัดหญ้า ถอนหญ้า กำจัดวัชพืช

เวลามา คุณป้าคนนี้แกเป็นคนมีอัธยาศัยดี
ตามประสาชาวบ้าน ชอบมาทักทาย พูดคุย
และบ้านของแก จะอยู่ถัดเข้าไปในซอย
เวลาแกจะออกไปไหน ก็ต้องผ่านหน้าบ้าน เราประจำ

จึงได้ถามไถ่กันเป็นธรรมดา
แกเล่าชีวิตของแก ให้ฟังว่า
เมื่อก่อนแกมีครอบครัว มีสามีและลูกอีก 2 คน
แต่พอประมาณ 10 กว่าปีก่อน ลูกของแกก็เสียชีวิต
หลังจากนั้นอีกไม่กี่ปี ลูกคนที่สอง
และสามีก็เสียชีวิตอีก ..

บ้านที่แกอยู่ก็ผุพัง
ผู้ใหญ่บ้าน ก็คอยช่วยกับลูกบ้าน
บริจาคเงิน วัสดุก่อสร้างทำบ้านให้แก
คนละไม้ละมือ พออยู่กันได้

แต่แกมีน้องสาว ตอนนี้ก็อยู่กับน้องสาวเพียง 2 คน
ตัวแกเอง มีอาชีพเป็นแม่บ้าน ให้บ้านหลังหนึ่ง
ทำทุกอย่างที่เป็นงานบ้าน
ตลอดจนให้มา ถางหญ้า ดูแลสวน
แต่เงินเดือนแค่ 3,500 บาท

แกบอกว่าจะให้ทำอย่างไรได้ อายุก็เยอะแล้ว
ไม่รู้จะไปทำมาหากินอะไร ลูกหลานก็ไม่มี
บางครั้งก็เก็บของเก่าขาย

มีอยู่ครั้งหนึ่ง ที่ฉันทำความสะอาดบ้าน
เก็บของที่ไม่ใช้เอาไปทิ้ง พวกกระดาษ เอกสาร
เอาใส่ถุงแยก ทิ้งไว้ที่ถังขยะ รอรถเทศบาลมารับ
แกมาเห็น บอกว่าคราวหน้าถ้ามี บอกป้านะ
แกจะขอเก็บไปขาย
หลังจากนั้น เราก็เก็บไว้ให้แกตลอด

แกเป็นคนชอบเข้าวัด ทำบุญทำทาน
วันไหนวันพระ พอแกไปวัดแล้วกลับมา
ก็มักจะมีของมาฝากให้บ้านเราประจำ
ไม่ว่าจะเป็น อาหารหรือขนม ผลไม้
แกจะมาเรียกแล้วเอามาให้
หรือบางครั้งเราไม่อยู่บ้าน
แกก็เอามาห้อยที่รั้วประจำ

ฉันก็ยินดีรับไว้ แต่ก็บอกแกไว้ว่า
ไม่ต้องเอามาให้เยอะนะคะ
คุณป้าเก็บไว้ทานเองบ้าง เพราะที่บ้านก็ทานไม่ทัน
บางครั้งแกเอามาให้เยอะจริงๆ ค่ะ
ถือเป็นน้ำใจที่แกหยิบยื่นให้ คนอายุน้อยๆอย่างเรา

แกบอกว่าจะทำงานแม่บ้านอีกไม่นาน ก็จะไม่ทำแล้ว
เพราะแกรู้สึกเหนื่อยเหลือเกิน สำหรับคนอายุขนาดนี้
แต่ทุกครั้งที่แกพูด แกก็จะยิ้มแย้ม อารมณ์ดีอยู่เสมอ

ตอนนี้ก็ย้อนกลับมาดูที่ตัวเองว่า
ในอนาคต ถ้าเราอายุเท่านี้ เราจะทำอะไร
อยู่อย่างไร เพราะจะต้องมีวันนั้น เพียงแต่
เราจะคอยนับเวลาถอยหลังให้กับตัวเอง
ไปให้นานที่สุดได้แค่ไหน

วันนี้อาจจะเขียนยืดยาว ไปบ้างนะคะ
แต่อยากจะแชร์เรื่องราว ของคนๆหนึ่ง
ที่เราบังเอิญ ได้มาพบปะ พบเจอ
สิ่งต่างๆ และเรื่องราวดีๆ มาเล่าสู่กันฟังค่ะ

ขอบคุณที่อ่านมาจนจบนะคะ 😂😂