12 สิงหาคม #thai วันที่สุดเศร้าของคนเป็นแม่คนหนึ่ง (sad mather day)

สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาว #thaiteam และเพื่อนๆชาว steemit ทุกๆคน. เมื่อวานคือ วันที่ 12 สิงหาคม ปีพ.ศ 2560 เป็นวันแม่แห่งชาติของชาวไทย #thai วันนี้จึงอยากเล่าให้ฟังถึงเรื่องผู้หญิงชราคนหนึ่งในชนบท ที่ฉันเฝ้าดูเธออยู่ทุกๆวัน คุณยายตอนนี้อายุ 87 ปี แล้ว

คุณยายมีลูกๆทั้งหมด 9 คน มีผู้หญิงเพียงคนเดียว นอกนั้นเป็นชายล้วน เสียชีวิตไปแล้ว 3 คน ยังคงอยู่ 6 คน ลูกๆของคุณยายไม่มีใครได้รับราชการเลย ส่วนมากประกอบอาชีพทำนากัน คุณตาเสียไปเกือบ 50 ปีแล้ว เหลือเพียงคุณยายที่เลี้ยงลูกๆตามลำพัง คุณยายมีที่นาพอที่จะแบ่งให้ลูกๆคนล่ะเท่าๆกัน ซึ่งก็ได้คนล่ะมากพอสมควร ตอนคุณยายอายุประมาณ 70 ปี คุณยายได้แบ่งที่นาทำมาหากินให้ลูกๆ และคุณยายยังเหลือที่ทางทำมาหากินรวมทั้งที่บ้านอีกมากพอสมควร ที่ยังเป็นชื่อคุณยายอยู่ แต่ได้สั่งกำชับเอาไว้ว่า ถ้าใครเป็นคนดูแลแม่ เลี้ยงดูแม่จนตาย แม่จะยกที่ตรงนี้ให้ พร้อมที่บ้านอีกด้วย

แต่แล้วมีหนึ่งใน 7 คนที่เอ่ยจะรับดูแล ตอนนี้คุณยายตาบอดหนึ่งข้าง อีกข้างมีสภาพพร้ามัว สภาพที่ฉันเข้าไปเห็นตอนเข้าไปดูในครัวและที่หลับนอนของคุณยายคือเหมือนไม่ได้รับการดูแลเลย (ขอไม่แสดงภาพ) ในครัวมีเตาดินสมัยก่อน #thai มีท่อนฟืนสำหรับก่อไฟหุ่งหา ทำอาหาร เครื่องปรุงแต่งอาหาร กระปุกปลาร้าที่มีสภาพหนอนขึ้นเต็มกระปุก ขวดน้ำปลาที่สภาพในขวดนั่นมีแต่ไข่แมลงวัน กระปุกเกลือที่ไม่มีฝาปิดมีแต่สิ่งที่ตกหล่นลงไปเจือปนเต็มไปหมด ถ้วยจานชาม ช้อนซ้อม สภาพ ฝุ่นเกาะ เต็มไปหมด แต่คุณยายบอกฉันล้างแล้วจึงได้นำมาคว่ำไว้แบบนี้ เพราะคุณยายไม่เห็น มองเห็นเพียงข้างเดียวเพียงลางๆ เข้าเรื่องนะค่ะ คือเมื่อวานคือวันแม่แห่งชาติ #thai ฉันตั้งใจจะพาคุณยายไปเที่ยวเปิดหู เปิดตา หลังจากที่คุณยายกลับจากวัด ลูกคนหนึ่งของคุณยายเข้ามาหาแต่เช้า ฉันรู้สึกดีใจแทนคุณยาย เลยล้มเลิกที่จะพาคุณยายไปด้วย เพราะคิดว่าลูกๆคนอื่นก็คงทยอยกันเข้ามาหาคุณยายเหมือนกัน ฉันไปเที่ยวกับครอบครัวของฉันทั้งวันโดยที่ไม่คิดอะไรมาก จนกระทั่งประมาณ 5 โมงเย็น กลับมาถึงบ้าน ฉันเดินไปหาคุณยายที่บ้าน เห็นท่านกำลังเก็บกวาดขยะ เศษใบไม้ ใบหญ้าเพียงลำพัง (เลยเก็บภาพ) พอท่านหันมาเห็นฉัน ท่านเดินไปภายในบ้าน แล้วหยิบบวมสอง-สามลูก ยืนให้ฉัน แล้วบอกฉันว่า ... แกงบวมใส่ปลาให้ยายกินหน่อยลูก ... ฉันเห็นแววตาที่แดงๆของคุณยาย ฉันเลยถามท่านว่า ... แล้วลูกๆของคุณยายเข้ามาหา เขาไม่ทำอะไรให้กินเลยหรอ ... คุณยายพูดทั้งน้ำตา ... เขาเข้ามาเอาตังค์ใส่มือให้ 100 บาทแล้วก็กลับ ... ฉันเลยถามว่า ... แล้วทั้งวันยายกินข้าวกับอะไร ... ยายตอบ ... กินปลาแห้งที่เหลือมาจากวัดในตอนเช้า .
ฉันรีบจับบวมในมือของคุณยายไปปรุงอาหาร หุ่งข้าวร้อนๆ ให้ท่านกิน ท่านนั่งกินข้าวหมดไปสองจาน ... แต่ฉันมองท่านทั้งๆที่น้ำตาครอเบ้า ... มีลูกตั้งมากมาย แม่เลี้ยงดูให้เติบใหญ่ได้ แต่แม่เพียงคนเดียว ลูกๆไม่คิดจะเหลียวแล ...

ทุกๆวันคุณยายเฝ้ามอง และ รอคอยแต่ลูกๆของท่าน จะมีบ้างมั้ยซักคน ที่ผ่านมาทักทาย จับไม้จับมือท่านบ้าง ทุกวันนี้ท่านยังคงนั่งที่แคร่ แกว่งเท้าไปมา ที่ใต้ถุนบ้านเหมือนเดิมอย่างเช่นทุกๆวัน ... ฉันเล่าจากเรื่องจริง ที่ฉันนั่งดูอยู่ทุกๆวันนี้ ... ไม่ใช้การสร้างภาพ เพื่อความน่าสงสาร ...
@wisuda989