มีน้ำตาใช่ว่าจะอ่อนแอ

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ steemit & busy,

ช่วงที่วิห่างหายไปจากวงการ ได้ข่าวว่ามีกิจกรรมดีๆ หลายอย่างเกิดขึ้นหลายกิจกรรมในชุมชน steemit #thai ทั้ง Heart 2 Heart Challenge ที่เพื่อนๆ น่ารักหลายๆ ท่านชวนวิเค้ากิจกรรม แต่วิก็ต้องขอโทษที่ไม่ได้ร่วมกิจกรรมสนุกๆ ดีๆ แบบนี้เลย ไม่แน่คราวหน้าถ้ามีอีกจะต้องเข้าร่วมอย่างแน่นอนค่ะ แล้วก็กิจกรรมส่งภาพถ่ายสวยๆ เข้าร่วมกิจกรรม #thaiphotocontest ครั้งนี้ก็เป็นครั้งที่ 6 แล้ว วิได้เห็นรูปภาพพระอาทิตย์ตกดินสวยๆ จากเพื่อนๆ สมาชิก แต่ละคนมีภาพสวยๆ มาประกวดประชัน พร้อมบทความดีๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ พระอาทิตย์ตกที่ไหนก็สวยหมดเลยค่ะ

และอีก 1 แท็กที่ตอนนี้น่าจะเป็นที่โด่งดังในกลุ่มชุมชนไทยและลาว คือ #teardrops ที่ชวนๆ ให้เพื่อน ๆติดแท็กนี้ เพื่อบอกเล่าเรื่องราวต่างๆ ของตัวเราเอง ไม่ว่าจะทุกข์ สุข ผิดหวัง สมหวัง ฯลฯ ขอให้เป็นเรื่องของเราเอง ไม่ได้ไปลอกบทความของใครมา เพราะน้ำตาไม่จำเป็นต้องมาจากความเจ็บปวดเสมอไป และน้ำตาไม่ใช่เครื่องหมายแสดงความอ่อนแอเท่านั้น

วิเป็นคนหนึ่งที่ค่อนข้างจะเรียกน้ำตาได้ง่าย แต่ไม่ใช่คนเจ้าน้ำตานะคะ คือ ถ้ามีความรู้สึกมากระทบใจ ไม่ว่าสิ่งนั้นจะทำให้ปลาบปลื้ม ดีใจ เสียใจ หรือแม้แต่เศร้าใจ น้ำตาก็จะเอ่อล้นอยู่ในเบ้าตา แต่ก็ไม่ถึงกับรินไหลออกมา เว้นเสียแต่ว่าเหตุการณ์นั้นมันทำให้เราเก็บน้ำตาไว้ไม่อยู่ ขนาดบางทีดูหนังดูละครยังร้องไห้ออกมาได้เลยค่ะ เพราะอินเวอร์ จนบางทีคิดว่าน่าจะไปออดิชั่นเล่นละครกับเค้าบ้าง เผื่อจะดัง เพราะเล่นบทเรียกน้ำตาได้ 555

วันนี้เลยอยากมาเล่าเรื่องความสุขที่เรียกน้ำตาแห่งความดีใจออกมา เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อ เดือนเมษายน 2016 ช่วงปีนั้นวิกับสามี ซึ่งเป็นแค่แฟนกันอยู่ ก็คบกันมาได้ 3 ปี ก็ยังไม่ได้ตกลงจะแต่งงานกัน ถึงจะอยู่ด้วยกันแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้ตบแต่งกันเป็นเรื่องเป็นราว อยากจะบอกว่าตัววิเองไม่ค่อยสนใจเรื่องพิธีแต่งงานเท่าไหร่ เพราะถือว่าเราได้อยู่ด้วยกันแล้ว แถมทำธุรกิจด้วยกันอีกต่างหาก คิดว่าความสัมพันธ์เรามันมีค่ามากกว่าพิธีการไปแล้ว แต่สามีเค้าอาจจะคิดอีกแบบ ซึ่งตอนแรกเค้าก็ยังพูดทำนองว่าการแต่งงานไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย ทำไมผู้หญิงถึงอยากจะแต่งงานกันนัก วิก็ขี้เกียจมานั่งเถียงสามีว่า แต่งดีหรือไม่ดี มันแล้วแต่คนคิด แล้วแต่สถานการณ์ เพราะการแต่งงานมันไม่ได้การันตีว่าเราจะอยู่ด้วยกันไปจนวันสุดท้ายของชีวิต วิเลยบอกไปว่าสำหรับวิมันไม่จำเป็น พอสามีได้ยินแบบนี้ก็บอกว่าถ้าเธอบอกว่าไม่จำเป็นฉันว่ามันต้องเป็นสิ่งจำเป็นที่สุด 555 เค้าชอบทำอะไรตรงกันข้ามกับสิ่งที่เมียบอกค่ะ เวลาวิบอกไปซ้าย คุณชายจะต้องไปขวา เพื่อพิสูจน์ว่าตัวเองมีความคิดเป็นของตัวเอง ไม่เคยถูกภรรเมียครอบงำทางความคิด แต่สุดท้ายก็ต้องวกมาที่ๆ เมียบอกเกือบทุกครั้ง ไม่รู้บ้านใคร พ่อบ้านชอบเป็นแบบนี้มั้งค่ะ

สามีวิเลยประกาศขอวิกับทางคุณพ่อกับคุณแม่ ตอนที่เราจัดงานทำบุญ พารากอน สปา รีสอร์ท เดือนมีนาคม 2016 ต่อหน้าญาติและครอบครัวทั้ง 2 ฝ่าย ว่าจะมีข่าวดีทำให้เราได้เจอกันอีกครั้งในเดือนพฤศจิกายน 2016 ตอนนั้นวิก็งง ว่าสามีหมายความว่าอะไร แต่ทุกคนก็ดีใจ เพราะเป็นการประกาศข่าวดีสุดเซอร์ไพร์ส ขนาดวิเองยังไม่รู้มาก่อนเลยค่ะ รู้พร้อมคนอื่น ว่าฉันจะได้มีสามีเป็นตัวเป็นตนเหมือนชาวบ้านแล้วหรอ 555;yo

วันรวมครอบครัวทั้ง 2 ฝ่ายและขอแต่งงานจากทางผู้ใหญ่ไปในตัว

พอเดือนเมษายน 2016 วิกับยานนิค ก็คุยกันว่าอยากไปกรุงเทพฯ ไปเที่ยวพักผ่อนและแวะเที่ยวหาพ่อกับน้องสาว แต่ก็ยังไม่ได้คิดเรื่องจัดการหาสถานที่แต่งงานหรือเรื่องชุดแต่งงานอะไรมากนัก แม้แต่เรื่องแหวนแต่งงานวิเองก็ยังไม่ได้คิดอะไรเลยค่ะ กะว่าพอใกล้ เดือนกันยายนค่อยว่ากันอีกที คิดว่าจะแต่งง่ายๆ ธรรมดาก็พอ ไม่ต้องเลิศหรูอลังการงานสร้างใดๆ ทั้งสิ้น ตอนนั้นวิก็ไม่ได้มีความคิดอะไรในหัวเลยค่ะ ปกติเวลาไปกรุงเทพฯ ยานนิคจะชอบไปร้านอาหารชื่อ Face Restaurant Bar & Spa อยู่ตรงข้ามซอยทองหล่อ แต่ตอนนี้ได้ข่าวว่าปิดแล้วค่ะ (ไม่รู้ว่าเพราะเราไปฉลอง เค้าเลยปิดตัวหรือปล่าว 55 ล้อเล่น น่าจะกำลังหาทำเลที่ตั้งใหม่นะคะ) วันที่เราไปทานข้าวกัน ยานนิคก็ดูนั่งไม่อยู่สุข ดูกังวล ดูแปลก ๆ ไอ้เราก็นึกว่าไม่ค่อยสบายหรืออากาศร้อน ที่ไหนได้ พอเราทานอาหารเสร็จ ยานนิคก็ยุให้เราสั่งของหวาน เพราะปกติถ้าอิ่มมากๆ วิจะไม่สั่งของหวานมาทาน เค้าก็สั่งเมนูขนมหวานให้เสร็จสรรพ ตอนนั้นที่จำได้ เป็นเค้กที่มีไอศครีมเสิรฟมาคู่กัน ระหว่างรอก็เม้าท์กันไปมา แต่ทำไมยานนิคดูมือสั่น ๆ หรือจะเป็นลม เหงื่อแตกนิดๆ วิก็คิดว่าเดี๋ยวรีบทานขนมหวานแล้วก็รีบกลับที่พักเลยดีกว่า แต่พอพนักงานนำขนมหวานมาเสริฟก็แนะนำเราว่าให้รีบทานไอศครีมก่อนเลยนะค่ะ เดี๋ยวละลาย ตอนนั้นคิดในใจว่าเราจะทานเค้กก่อนไม่ได้หรอ จนมามองที่ไอศครีมใกล้ๆ ถึงได้เห็นแหวนหมั้น นี้ถ้าไม่มองคงตักเข้าปากกินไปแล้ว 555 ตอนนั้นอารมณ์ทั้งดีใจ, ตื้นตัน, แปลกใจและงง เพราะคิดไม่ถึงว่ายานนิคจะทำสิ่งนี้ให้ เป็นการขอแต่งงานที่น่ารักและประทับใจมาก ต้องขอขอบคุณพนักงานที่ร้านอาหารที่ช่วยยานนิคด้วยนะค่ะ เพราะปกติคู่เราไม่เคยมีเซอร์ไพรส์อะไรให้กัน เลยไม่เคยคาดคิดว่าเค้าจะตัั้งใจทำแบบนี้ให้วิเลยค่ะ ตอนยานนิคแว้บไปซื้อแหวนเค้าโกหกวิว่าไปหาซื้อเกมส์และให้วิไปเข้าสปาหละกัน ตอนนั้นวิก็ไม่เคยระแคงสงสัยอะไรเลยค่ะ มัวแต่ตื่นเต้นกับการเข้าสปา 555

น้ำตามันก็จะเอ่อล้นนิด ๆ พอสวยๆ 555

พอคิดถึงช่วงเวลานั้นก็อดยิ้มไม่ได้ค่ะ เหมือนพึ่งเกิดเมื่อไม่นานมานี้เอง วิกับยานนิคเราอยู่ด้วยกันเกือบตลอดเวลา ความหวานความโรแมนติกเราก็ไม่ค่อยจะมีให้กันเท่าไหร่ เวลามีมุมหวานๆ แบบนี้บางครั้งเราก็จะพูดถึงกันบ้างให้ได้ระลึกถึงความสุขที่จะช่วยหล่อเลี้ยงความรักให้กันและกัน เพราะวิกับยานนิคเลยคำว่าคู่รักไปแล้วค่ะ เป็นคู่ชีวิตกันมากกว่า อาจจะฟังดูเวอร์ แต่เราผ่านทั้งเรื่องดีและไม่ดีด้วยกันมาตลอด คอยยืนเคียงข้างกันไม่เคยคิดจะทอดทิ้งกัน

วิกับยานนิคจะรู้เสมอว่า ถ้าไม่มีเราทั้งคู่ก็ไม่สามารถเดินทางมาได้ขนาดนี้ เรามักจะขอบคุณและแสดงความรู้สึกที่จริงใจให้กันเสมอว่า เราโชคดีที่ได้เจอและได้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ถึงจะมีทะเลาะงอนกันบ้าง แต่มันก็เรื่องปกติของคนที่อยู่ด้วยกันตลอดเวลา เรามีใจที่ยอมรับในความต่างในจุดบกพร่องและให้อภัยกันและกัน เราไม่เคยมีทิฐิต่อกัน เพราะถ้าเราคิดอคติต่อคนที่นอนข้างๆ กันด้วยกันทุกวัน แล้วเราจะอยู่ด้วยกันไปทำไม

นี้เป็นอีกหนึ่งเรื่องเล่าในอดีตที่ดีต่อใจ เป็นความสุขที่มีคุณค่าเสมอ ทำให้วิสามารถยิ้มได้ทั้งน้ำตาค่ะ

ขอบคุณค่ะ

วิ