เรื่องของแม่ สำหรับวันแม่ # My Mother's Story for Mother's Day {หนี้แค้นที่ต้องชำระ}
☘ วันแม่แห่งชาติ เพิ่งจะ ผ่านพ้นไป แต่ก็ยังคง มีกลิ่นอาย ของวันแม่ ที่ตลบอบอวล
ในทุก สถานที่ ที่เราผ่านไป โดยเฉพาะ โรงเรียน....หน้าโรงเรียน มักจะเห็น เด็กๆถือ
ดอกมะลิ เดินกับแม่ ป้า หรือยาย.....ตามห้างร้านค้า ธนาคาร ต่างก็ยังคง มีดอกมะลิ
เป็นของ ชำร่วย วางขาย เรียงราย เต็มไปหมด.....ทำให้เรา คิดถึงแม่ ทุกครั้ง ที่ออก
จากบ้าน...งั้นวันนี้ ขอพูดเรื่องแม่ ต่ออีกสักนิด ละกันนะ
☘ ช่วงนี้แก กำลังสบาย เพราะไป พักร้อน ที่อลาบามา เราอยากให้แก ออกจากเกาะ
ไปเปิดหู เปิดตาบ้าง....ดักดานอยู่ ที่เกาะไซปัน มาสามสิบกว่าปี ไม่รู้ว่าแก อยู่ที่เดิม
นานๆได้ยังไง....เราเอง อยู่ครบปีหนึ่ง ก็ต้องรีบ หาทางออกจากเกาะ เพราะเกาะมัน
เล็กมาก อยู่ในสถานที่ แคบๆ นานๆ มันหายใจ ไม่ออก มันรู้สึกว่า เหมือนโดนดูดเข้า
ไปในห้วง แห่งกาลเวลา คล้าย ๆกับว่า ชีวิตไม่เดินหน้า ไปไหนเลย แต่กลับ ย้อนสู่อ
ดีต...อึดอัดเป็นที่สุด แม่เราคง อยู่นาน จนเคยชินมั๊ง...แม่มัก จะพูดว่า ไม่ขอกลับมา
ตาย ที่เมืองไทย ไม่ว่าเรา จะพูด หว่านล้อม ยังไง ก็ไม่ได้ผล แกยังคง ยืนยันคำเดิม
☘ ก่อนที่แม่จะไปเมืองนอก แม่สัญญากับเราว่า จะพยายาม เก็บเงิน ส่งมาซื้อบ้านที่
เมืองไทย พวกเราจะต้อง มีบ้าน เป็นของตัวเอง ให้ได้.....และแล้ว แม่ก็ทำได้ อย่าง
ที่สัญญาเอาไว้....แม่ซื้อบ้าน หลังเล็กๆ น่ารัก และน่าอยู่มากหลังหนึ่ง ที่บางแค เรา
ได้รับ จดหมายจากแม่...ในจดหมาย ฉบับนั้น มีใจความว่า ให้เรากับน้อง ย้ายเข้าไป
อยู่ ที่บ้านหลังนั้น...ครั้งหน้า ถ้าแม่กลับมา แม่จะโอน เป็นชื่อของเรา คงไม่ต้องบอก
ว่าดีใจ แค่ไหน...ก็บ้านหลังแรก ในชีวิต
☘ แต่มันเป็นเพราะ จดหมาย ฉบับนั้นแท้ๆ!!! ทำให้เราต้องสูญเสียบ้าน และข้าวของ
เครื่องใช้ ทุกอย่าง ที่แม่เราซื้อให้....เป็นเพราะแม่ เชื่อใจคนอื่น มากเกินไป เขาเป็น
พ่อเลี้ยง ที่แม่เรา ไว้ใจมาก โอนเงิน เข้าธนาคาร ให้เขา ซื้อบ้านให้ และทำทุกอย่าง
แทนแม่ สุดท้าย แม้กระทั่ง เงินในธนาคาร ก็ไม่เหลือ....จะว่าไปแรกๆ เขาก็นิสัยดีนะ
ไม่เคยมา วุ่นวายกับเรา จนกระทั่ง แกเจอจดหมายฉบับนั้น โดยบังเอิญ จากนั้นแกก็
พยายาม ทำทุกอย่าง เพื่อเขี่ยเรา กับน้องชายคนกลาง ออกจากบ้าน ให้ได้....แรกๆ
ก็ หลอกล่อ ขอยืมเงิน จากเรา บอกว่าเงินเขา ยังไม่ออก ไม่พอจ่าย ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่า
โน่น ค่านี่บ้าง จิปาถะ.....จนเราไม่มีเงินให้ จึงให้ทอง เส้นสุดท้ายไป (โง่จริงๆเน้อะ)
พอไม่มี อะไรจะให้ แกก็ไล่ ออกจากบ้าน เราออกมาก่อน หาเช่าบ้าน อยู่ใกล้ๆกับที่
ทำงาน บอกน้อง ให้อดทน อยู่แทนเรา จนกว่าแม่ จะกลับมา
☘ แต่แล้วคืนหนึ่ง ประมาณตีสอง น้องเรา มาเคาะประตูห้องเรา ทั้งน้ำตา บอกว่าเขา
ตบหน้า แล้วไล่ ออกจากบ้าน....เราทั้งโกรธ ทั้งแค้น จนเลือด ขึ้นหน้า ไม่ฟังใครทั้ง
นั้น บึ่งไปที่บ้านหลังนั้นทันที คิดว่าคืนนี้ ไม่เขา ก็ต้องเป็นเรา ต้องตาย กันไปข้างนึง
ในระหว่างที่ นั่งอยู่ในแท็กซี่ ก็คิดไป ต่างๆ นาๆ คิดแม้กระทั่งจะเผาบ้านทิ้ง ให้รู้แล้ว
รู้รอด กันไปเลย...แต่อีกใจหนึ่ง ก็คิดสงสารแม่ กว่าแกจะเก็บเงินซื้อบ้านได้ แกต้อง
เหนื่อยสายตัวแทบขาด...แต่ถ้าเรารู้ว่า สุดท้ายจะต้องเสียบ้านไปแบบนั้น เราคงเผา
ทิ้งไปแล้ว ตั้งแต่คืนนั้น
☘ แต่พอเรา ไปถึงบ้าน เขาก็หลบ ไปที่อื่น เสียแล้ว คนข้างบ้าน บอกว่าเขา เดินทาง
ไปต่างจังหวัด.....เราโกรธ หาที่ลงไม่ได้ จึงทำลาย ข้าวของ ที่อยู่นอกบ้าน เสียหาย
วอดวายจนหมด จากนั้นก็ กลับไปหาน้อง ที่ห้องพัก ของเรา....อย่าคิดว่า เรื่องจะจบ
แค่นั้นนะ....สองวันต่อมา เราพาเพื่อน ไปด้วย กลุ่มหนึ่ง ประมาณสิบกว่าคน (เพื่อนๆ
ที่รู้เรื่อง ต่างก็ เป็นเดือด เป็นร้อน แทนเรา) แต่ก็ ไม่เจอเขา อีกตามเคย 2-3 เดือน ที่
เราพยายาม ตามหาเขา แต่ก็ไม่เจอ แม้แต่เงา....ในที่สุด เพื่อนบ้านบอกว่า เขากลับ
มาขายบ้าน แล้วหนีไป อยู่ทางเหนือ เราจึงหยุดเพียงแค่นั้น...แต่ว่าเรื่องคงจะไม่จบ
เพียงแค่นั้น
☘ ทุกวันนี้เรื่องแบบนี้ มีให้เห็นอยู่ทั่วไป เพราะคนเราเห็นแก่ตัว เห็นแก่เงิน แค่เพียง
เล็กน้อย โดยไม่คำนึง ถึงจิตใจ ของผู้อื่น (ช่างแม่ง ไม่ใช่เรื่องของตรู!) สงสารแม่เรา
ที่ไว้ใจคนผิด แม่บอกว่าช่วงนั้น แฟนแกเขียนจดหมาย ไปฟ้องแม่ ใส่ร้ายเรากับน้อง
พูดแต่เรื่องที่ไม่ดี ไม่เป็นจริงมากมาย ให้แม่ปวดใจ แหม อยากได้บ้านก็น่าจะพูดมา
ตรงๆ เราจะยก ให้ทันที จะออกจากบ้าน โดยที่ ไม่ต้องมีเรื่อง มีราว ให้แค้นใจแบบนี้
ทุกวันนี้ ที่เราย้าย มาอยู่เชียงใหม่ เหตุผลหนึ่ง ก็เพราะ เรื่องนี้ เผื่อจะเจอ..555..อย่า
ให้เจอละกัน...ดั่งสุภาษิตจีน ที่ว่า หนี้แค้น อีกสิบปีชำระ ก็ยังไม่สาย...55555
Thank you For all Your Upvotes and Comments,
I always deeply appreciate your support.
ขอบคุณทุกคะแนนโหวต + คอมเม้นท์ และกำลังใจที่มีให้กันตลอดมา
ความปรารถนาดี มีให้เพื่อนๆเสมอ
Much Love @tookta
อ่านเรื่องคุณตุ๊กตาแล้วก็ อดโมโหแทนไม่ได้ อยากได้ของเค้าแต่ตัวเองไม่ยอมหา
สงสารน้องคุณตุ๊กตาด้วโดนตบไม่พอยังโดนไล่ออกจากบ้านอีก เรื่องนี้ถ้าเกิดกับใครก็คงไม่มีใครยอมได้จริงๆครับ ขอให้เจอเค้าที่เชียงใหม่เร็วๆนะครับ จัดให้หนัก ^^
ต้องทำใจค่ะ เพราะคนประเภทนี้มีเยอะยิ่งกว่าเห็บ และ ยากที่จะขจัด ขัดเกลา...ทุกวันนี้น้องชายเราก็ยังแค้นใจไม่หาย พูดถึงเรื่องนี้ทีไร เขาจะออกอาการให้เห็นทันที....ก็หวังว่าจะได้เจอสักครั้งนะ ครั้งเดียวเท่านั้น จะเอาคืนให้คุ้มทั้งต้นทั้งดอกเลยล่ะ..555
เรื่องแต่ละเรื่องที่คุณ @tookta เจอนี่มันสุดจริงๆ นะคะ
โห.! หายไปนานจนเกือบลืม ได้ข่าวว่าคุณซีไปทำงาน อย่าลืมแวะเที่ยวพักผ่อนสมองบ้างนะคะ
จะว่าไป ชีวิตจริงก็ไม่ต่างจากละคร ยังมีบางช่วงบางตอน ที่แย่จนไม่อาจ นำมาโพสต์ได้
555ใช่แล้วค่าาา กลับมาเรียบร้อย ได้แวะเที่ยวบ้างนิดๆหน่อยค่ะ เห็นด้วยเลยว่าชีวิตไม่ต่างจากละคร แต่มีร้ายก็มีดีปะปนกันนะคะ 😊
Hello @tookta.
It appears you have exposed your private MEMO key as a memo in a recent transfer.
We suggest changing your password before another user can maliciously use it; reading any encrypted messages sent to your account, or pretending to be you on services such as Minnow Booster.
To change your password go to https://steemit.com/change_password and fill out the form.
Click here for more information.
Thank you so much, I've changed.