โถส้วมฝรั่งเจ้ากรรม...

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ Steemians ทุกคน

เมื่อวานเราดูเดี่ยว ๙.๕ ของพี่โน๊ต ขำจนเหงือกแห้งเลย เลยนึกถึง เรื่องเปิ่นๆ
ของตัวเอง บอกไว้ก่อน อ่านเรื่องของเราเสร็จ ห้ามหัวเราะเด็ดขาด จริงๆแล้ว
เป็นเรื่องเกี่ยวกับ "โถส้วมในห้องน้ำ" อย่างที่เราเขียนบอกในโพสต์ก่อนๆเรา
มันโตที่บ้านนอก เป็นเด็กบ้านนอก คอกนา หรือที่พี่โน๊ต เรียกว่า "เซาะกราว"
เป็นภาษาเขมร เวลาพูด ต้องออกเสียง ร.เรือ แรงๆหน่อย "เซาะกรรรราว" ฟัง
แล้วมันถึงใจดี.......เอาล่ะ มาเข้าเรื่อง ของเราดีกว่า ที่หมู่บ้านเวลาทำธุระส่วน
ตัว ก็จะเข้าป่า ถ้าเป็นตอนกลางคืน ก็ขุดหลุม ใกล้ๆบ้าน ส้วมที่กรุงเทพฯหน้า
ตาเป็นยังไง ลืมหมดแล้ว พออายุได้๑๒ ปี เรียนจบ ก็เข้าไปในตัวเมือง ไปหา
งานทำได้งานเป็นพี่เลี้ยงเด็ก และอีกงานหนึ่งเป็นคนดูแลคนชราห้องน้ำบ้าน
ของคนชราเขาใช้เป็นโถส้วมแบบฝรั่งไอ้เราไม่เคยเห็นไม่เคยใช้โถส้วมแบบ
นี้ (โคตะระ เซาะกราวเลยใช่มั๊ย?)
........ครั้งแรก ก็ยืนพิจรณาอยู่ตั้งนาน แล้วก็พูดกับตัวเองว่า
"ทำไมลูกบ้านนี้ทำร้ายจิตใจคนแก่ จะฆ่ากันทางอ้อมรึไง จะให้คนแก่อายุ ๘๕
ปีนขึ้นไป นั่งยองๆ บนโถส้วม สูงๆ ขนาดนี้ ได้ยังไง? ไม่กลัว พวกเขาตกลงมา
คอหักตายรึยังไง....งง?"555
เวลาที่เราใช้ห้องน้ำ ก็ต้องปีนขึ้น ปีนลง ทุกครั้ง จะคิดในใจว่า
"ทำไมคนรวย ต้องใช้ชีวิตลำบาก ในห้องน้ำแบบนี้ ไม่เข้าใจจริงๆ"
หนึ่งปีเต็มๆ ที่เราต้องปีนขึ้น ปีนลง ไอ้โถส้วมฝรั่งนี่ ทรมานใจจริงๆ
พอเข้ามาทำงาน ที่กรุงเทพฯ ค่อยโล่งใจ เพราะที่ไหนๆ ก็ใช้โถส้วม แบบไทยๆ
ธรรมดา พออายุ ๑๙ ต้องเตรียมตัว ไปอยู่เมืองนอก เขาต้องการใบแพทย์ ก็ต้อง
ไปโรงพยาบาล เอาล่ะซิ งานเข้าอีกแล้ว! ไปเจอโถส้วม แบบฝรั่งที่โรงพยาบาล
จึงพูดกับตัวเองว่า:

---

---

"ไม่เข้าใจ คิดยังไง ที่นี่มีแต่คนป่วย จะให้ลำบากปีนขึ้นโถส้วมแบบนี้ได้ยังไง?"
555 บ้านน๊อก บ้านนอก จริงๆเลยเรา อายุ ๑๙ ปี ยังไม่รู้จักส้วมฝรั่งอีก
เซาะกราวเอ้ย.....เซาะกราวจริงๆ ให้ตายสิ 555
พออายุใกล้จะ ๒๐ ต้องไปอยู่เมืองนอก คิดในใจว่า เอาล่ะสิ ชีวิตตู จะต้องลำบาก
ไปถึงไหน จึงจะจบ โถส้วม ที่เมืองนอก จะต้องใช้แบบสูงๆหมดเลยแน่ๆ กลุ้มเลย
เรา...........วันแรกที่ไปถึง แม่ให้ไปอยู่ กับเพื่อนๆ รุ่นน้องของแม่ ที่อพาทเม้นท์
แต่เราก็ยัง อายุน้อยที่สุด พวกเพื่อนๆรุ่นน้อง ของแม่อายุ ๒๗-๓๕ เราเพิ่งจะเต็ม
๒๐ปี ส่วนแม่เรา ออกไปอยู่ กับแฟนใหม่ อีกที่หนึ่ง แต่ยังไม่กล้าบอกเรา ก็ดีแล้ว
เพราะถ้าเรารู้ก่อน ไปเมืองนอก จ้างให้ก็ไม่ไป ที่เราตัดสินใจไป ก็เพราะอยากจะ
อยู่กับแม่ เท่านั้นเอง ต่อมาไม่นาน พอเรารู้เรื่อง.....ก็บ้านแตกซิคะ ไม่ยอมพูดกับ
แม่ ตั้งสามเดือน และทำประชดแม่ ทุกอย่าง อะไรที่ทำให้เจ็บ ทำหมด เมาทุกวัน
จะกลับเมืองไทยให้ได้ ร้องไห้ทุกคืน........
พอวันแรก ที่เราต้องใช้ห้องน้ำ เรายืนมอง อยู่ตั้งนาน จึงถึงบางอ้อ! เพราะเขาหุ่้ม
ฝาที่นั่งด้วยพลาสติก และหุ้มฝาโถส้วมด้วยพรมและมีฟองน้ำข้างใน และที่เท้าก็
มีพรมสีเทา เป็นรูปฝ่าเท้า
วินาทีนั้น เริ่มขำตัวเอง แล้วพูดกับตัวเองในใจว่า:
"นังบ้านนอกเอ๊ย ปีนขึ้น ปีนลง อยู่ตั้งนาน จนอายุ ๒๐ปี เขานั่งกันแบบนี้หรอกเหรอ"
เซาะกรรรรราว ของแท้จริงๆเล้ย.....555
เป็นไงค่ะ ความเปิ่นของเรา บ้านนอกจริงๆใช่มั๊ย?

ขอบคุณที่ติดตามเรื่องราวของเราเสมอมา
Much Love @tookta

---

---