วัดสมัยคงคา เกาะพะงัน จังหวัดสุราษฎร์ธานี

สวัสดีค่ะเพื่อนๆกัลยาณมิตรทุกๆท่าน ใน Steemit ที่เคารพรักทุกๆทาน❤

โพสนี้ก็มาร่วมสนุกกิจกรรม ที่ทาง @thaiteam ได้จัดขึ้นอีกครั้ง ในหัวข้อ Architecture Photography Contest Thai Community #การประกวดภาพถ่ายสถาปัตยกรรมเขียนอธิบาย เรื่องราวเกี่ยวกับภาพถ่ายของคุณ อย่างน้อยที่สุด 10 บรรทัด {ไม่นับอิโมจิ }
เพิ่มแท็ก #thaiphotocontest8
วันนี้ก็ ขับรถออกไป จ่ายตลาดเหมือนเช่นเคยค่ะก็เลยเลือกเส้นทางที่ผ่าน วัดสมันคงคาเพื่จะได้เก็บภาพ เข้าร่วมกิจกรรมในครั้งนี้ วัดอยู่ในเส้นทางเดียวกับ โรงพยาบาลเกาะพะงัน และด้านข้างก็มีโรงเรียน
วัดสมัยคงคา ที่ชอบเป็นการส่วนตัวก็เพราะวัดจะมีการ เดินจงกรมนั่งสมาธิซึ่งมีชาวไทยและชาวต่างชาติ ที่สงบในวัดแห่งนี้
และในวัดแห่งนี้ ยังมีโบสถ์เก่าแก่ ให้นักท่องเที่ยวได้ชมกันด้วยค่ะ อากาศในวัดแห่งนี้เงียบสงบร่มและเย็นสบายค่ะเดินไปก็เก็บภาพไปค่ะภาพถ่ายจาก โทรศัพท์มือถือ Samsung Galaxy S7 Plus ค่ะ

ภาพนี้จะเป็นเขตสีมา คือ เขตของพระสงฆ์ เมื่อสมัยก่อน เขตของพระสงฆ์จะเป็น ภูเขาบาง เป็นหินบ้าง เป็นแม่น้ำบ้าง เพราะในการกำหนดเขตวัดเมื่อสมัยก่อน ใหญ่สุดไม่เกินสามโยด
ถ้าเพื่อนๆสังเกตจะเห็นได้ว่าในวัด ต่างๆของศาสนาพุทธ จะมี ธรรมจักร อยู่ทุกเกือบวัด
วัดแล้วแต่มุมมองของแต่ละบุคคล ในมุมมองของ อ้อม
คือว่าอ้อมมองว่า การได้เห็นวัดวาอาราม ก็ทำให้เราระลึกถึง การเกิดแก่เจ็บตาย ไว้เพื่อเตือนสติเรา เพราะเราทุกคนก็เดินทาง ไปสู่ความตาย กันทุกผู้ทุกคน ตอนสมัยเด็กๆ เคยจำได้ว่าการพูดถึงเรื่องความตายก็จะถูกดุ และถูกด่าทุกครั้ง ว่าไม่ให้พูดถึงคำว่าตาย มันไม่เป็นมงคลกับชีวิต ตอนนั้นคำว่าไม่เป็นมงคลกับชีวิตด้วยความที่เป็นเด็กก็ยังไม่ทราบว่ามันไม่เป็นมงคลอย่างไร ก็รู้สึกเกิดความสับสน กับความเชื่อ ต่างๆตอนสมัยเด็กๆ เรื่องพี่อ้อมเคยสงสัยมานานตั้งแต่เด็กๆ และความจริงบางอย่างก็ได้ปรากฏขึ้นกับอ้อม
อ้อมได้ฟังธรรมะของพระพุทธทาส ไชยา ท่านจะพูดสอนเกี่ยวกับ คำสอนของพระพุทธเจ้าโดยตรง ทำให้อ้อม รู้สึกได้ฟังแล้วเข้าใจได้ง่าย
ส่วนมากอ้อมจะซื้อเป็น CD มาฟัง ต่อจากนั้นประมาณ 2 ปีก็ได้ไปพบ ขุมทรัพย์ทางด้านจิตใจ คือพุทธวจน พระอาจารย์คึกฤทธิ์ โสตถิผโล
ฟังจาก DVD บ้าง สั่งหนังสือมาบ้าง ดูจากYouTube บ้าง มาตลอดถึงปัจจุบันค่ะ จนได้ตั้งชื่อร้านอาหารตัวเองว่า ร้านอาหารอนัตตา .. เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป มันไม่เที่ยง อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
เราทุกคนเกิดมาเพื่อแตกสลาย

เห็นความไม่เทียงแปรเปลียน อยู่เป็นประจำ จิตหนอ มัวหลงยึดของเกิดของตาย ว่านั่นเป็นของเรา เป็นเรา เป็นตัวตนของเรา สลัดคืนยากเพราะมีอวิชา ..ความไม่รู้..หลงเข้าไปยึดในตัวอัตตา ..ตัวตน.. น้อยนักที่จะมีช่วงว่างจริงๆ ว่างจากการไม่คิด ช่วงนั่นแหละคือที่สุดแห่งทุกข์ล่ะ จิตระลึกรู้ลมหาใจเข้า รู้ลมหายใจออก ไม่มีวิตกวิจาน มีแต่ปีติสุขเย็นสบาย พบความเบาสบาย ดังไร้ตัวตน อืมหลงติดในสุขยึดในสุขอีกปล่อยสุขลงนะ เห็นจิตหลงยึดในสุขถึงแม้เราไม่ปล่อยวางสุขนั้นก็เดินไปสู่ความทุกข์ขังคือแตกสลายอยู่ดี เพราะสุขไม่ได้แช่อยู่กับเราทั้งวันทั้งคืน ตัวทุกข์ก็เช่นกัน เห็นเกิดเห็นดับ เป็นของธรรมดา ดังพระพุทธเจ้าท่านทรงตรัสไว้จริงๆเกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไป เพราะเป็นกฏธรรมชาติจริงๆ ดังสายปฏิจสมุปบาท

ขอขอบคุณสำหรับการติดตาม คอมเม้นต์ทักทายกันและอัพโหวตให้กันนะค่ะ😊