เรื่องเล่าหน้าเตาฟืน

สวัสดีค่ะ ต้องขออภัยสำหรับใครที่ไม่ชอบดักแด้ด้วยนะคะ คือเคยเห็นคนที่กลัวดักแด้จริงๆ ค่ะ ถ้าเลื่อนผ่านมาเจอแล้วทำให้ตกใจต้องขอโทษด้วยจริงๆ แต่ก็ต้องยอมรับนะคะว่า "ดักแด้" อาหารที่เป็นแหล่งโปรตีนชั้นดีนั้นเป็นของโปรดสำหรับอีกใครหลายๆ คนรวมทั้งเนสซี่เองด้วยค่ะ

::::: วันนี้ซื้อดักแด้คั่วมาทานทำให้นึกถึงตอนเด็กๆ บ้านยายจะปลูกหม่อนเลี้ยงไหมไว้ทอผ้า หลานๆ อย่างพวกเราจะไปช่วยเก็บใบหม่อนมาเลี้ยงหนอนไหมในกระด้งที่ยายเลี้ยงไว้ ด้วยความที่ได้คลุกคลีอยู่กับหนอนไหมตั้งแต่เด็กจึงทำให้ไม่รู้สึกกลัวหนอนเหมือนคนอื่นๆ แต่ก็ไม่ได้ชอบ ไม่กล้าจับเหมือนกันค่ะ เวลาไปเล่นบ้านยายก็จะไปส่องดูว่าหนอนไหมเข้าฝักหรือยัง

"เข้าฝัก" คือ การที่หนอนไหมชักใยรอบตัวเป็นรังไหม เพื่อที่จะอยู่ภายในแล้วค่อยๆ เปลี่ยนตัวเองจากหนอนไหมกลายเป็นดักแด้ และจากดักแด้ก็จะกลายเป็นผีเสื้อต่อไป

::::: เมื่อเวลาผ่านไป จากหนอนไหมกลายเป็นดักแด้อยู่ภายในฝัก พอถึงเวลาอันสมควรยายก็จะจัดแจงจุดไฟก่อฟืนต้มน้ำใส่หม้อนึ่งเพื่อที่จะทำการสาวไหม

"สาวไหม" คือ กระบวนการดึงใยไหมจากรังไหมให้ออกมาเป็นเส้น เพื่อนำเส้นไหมไปทอผ้า

ช่วงเวลาที่รอคอย หลานๆ อย่างพวกเราจะไปนั่งเฝ้าเตาฟืนอยู่หน้าหม้อนึ่งที่ยายสาวไหม พร้อมอาวุธครบมือ ถ้วยหรือจานกับช้อนคนละชุด ทุกสายตาจับจ้องไปที่เส้นไหมที่ค่อยๆ ถูกดึงขึ้นไปทีละนิดๆ จนเหลือแต่ตัวดักแด้ที่อยู่ภายใน การแย่งชิงก็จะเกิดขึ้น ใครดีใครได้ ใครมือไวตักได้ก่อนก็จะได้ดักแด้ไปกิน มันอร่อยตรงนี้ จิ้มเกลือนิดหน่อยอร่อยเหาะไปเลยค่ะ

---

ขอบคุณสำหรับการเยี่ยมชมและทุกๆ กำลังใจค่ะ
Thank you all for visit and support