Congrated to New American Citizen ปาร์ตี้ยินดีกับอเมริกันซิติเซ้นคนใหม่

สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาว Steemains ทุกคน

วันอาทิตย์ที่ผ่านมาได้มีโอกาสไปร่วมแสดงความยินดีกับอเมริกันซิติเซ้นคนใหม่มา... เธอเป็นรุ่นพี่คนไทยที่แต่งงานกับอเมริกันชน มาอาศัยอยู่ประเทศอเมริกามานานร่วม 20 ปีแล้ว...แต่เธอเพิ่งตัดสินใจจะสอบอเมริกันซิติเซ้นเมื่อไม่นานมานี้เอง...และนี่เป็นการสอบครั้งที่ 2 ของเธอค่ะ เพราะว่าครั้งแรกสอบไม่ผ่าน และแล้วเวลาที่รอคอยก็มาถึง ในที่สุดพี่เค้าก็สอบผ่านค่ะ เหลือแค่ขั้นตอนสาบานตนเป็นขั้นตอนสุดท้าย...ก็จะได้ชื่อว่าเป็น อเมริกันชนเต็มตัว

พี่คนกลางคือคนที่ได้รับซิติเซ้นค่ะ ปล.ขอเบลอหน้าไว้นิดนึงนะค่ะ

แนตขอแเบลอภาพเพื่อนๆทั้ง 2คนไว้นะค่ะ....

นัดกับเพื่อนว่าเธอจะมารับตอน 10 โมงเช้า เพื่อนถามว่าจะเช้าไปมั้ย...แนตก็บอกไปว่า อุ้ยไม่เช้าไปจ๊ะ เวลากำลังดีเลย เพราะว่าจะได้มีเวลากลับมาดูเทศกาลเกย์พาเหรดด้วยตอนเย็น... และเมื่อถึงเวลานัดเพื่อนมารับตรงเวลามาก แต่เธอไม่สามารถเข้ามารับถึงหน้าที่พักแนตได้ เพราะว่าทางซิตี้ได้ปิดถนนตรงซอยที่แนตพักอาศัย เพื่อนจึงต้องโทรให้แนตออกไปตรงปากซอยอีกด้านนึง...

พวกเรายังไม่มีอะไรไปฝากซิติเซ้นคนใหม่เลย..จะไปมือเปล่าก็ดูกระไรอยู่นะ ก็เลยตัดสินใจจะหามาร์เก็ตใกล้ๆที่ขับรถผ่าน...สรุปขับมาประมาณ 20 นาทีก็เจอมาร์เก็ต แนตกับเพื่อนก็ไปเดินเลือกๆ ตกลงจะซื้อดอกไม้และการ์ด ไปร่วมแสดงความยินดี และยังมีผลไม้ไปฝากพี่เค้านิดหน่อยด้วย ถือโอกาสนี้ทั้งไปร่วมแสดงความยินดีและไปเยี่ยมเยียนไปมาหาสู่กันตามประสาคนไทยไกลบ้านด้วยกันด้วย

ดอกไม้ร่วมแสดงความยินดี สีชมพูสวยมาก ช๊อบชอบ

เมื่อไปถึงบ้านพี่เค้า...เธอชื่อพี่แดง พี่แดงเตรียมทำกับข้าวไว้แต่ยังไม่เสร็จ พวกเราก็ช่วยกันทำอาหารไป คุยกันไป ถามสาระทุกข์สุกดิบ มีเรื่องให้เม้าท์มอยเยอะแยะ ไม่ได้เจอกับพี่แดงนานพอสมควรอยู่ มีเรื่องคนนั้นเรื่องคนนี้มาอัพเดทเล่าสู่กันฟัง แต่ไม่ได้นินทานะ ฮ่าาาๆๆๆ ทำอาหารไป คุยกันไป ไม่นานอาหารก็เสร็จพร้อมทาน...อาหารที่พี่แดงทำในวันนี้ก็เป็นอาหารไทยง่ายๆ คือ แก่งเผ็ดน่องไก่ ส้มตำไทย ส้มตำปลาร้า และหมกปลา แถมด้วยของหวานคือ ผลไม้ องุ่นและแตงโม อาหารเสร็จพอดี ก็เริ่มหิวพอดี ได้เวลาเหมาะเจาะมาก

แกงเผ็ดน่องไก่ ทั้งเผ็ดและอร่อยมากๆๆๆๆๆๆ สะใจที่สุดดดดดดด

อีกเมนูคือ ส้มตำ สิ่งนี้ขาดไม่ได้เลย ไม่ว่าปาร์ตี้หรืองานไหนๆ ต้องมี

ส้มตำไทย

ส้มตำปลาร้า ของโปรด ...เสียดายไม่ได้ถ่ายรูป ทำไมลืมไปได้ของโปรดแท้ๆๆ สงสัยจะรีบกินจนลืมถ่ายรูป ฮ่าาๆๆๆๆ ....มีแต่อุปกรณ์ให้ดูค่ะ

เมนูสุดท้าย หมกปลา

และสุดท้ายมีของหวานตบท้าย นั่นคือ องุ่นและแตงโม

กินอิ่มแล้ว เม้าท์อิ่มแล้ว ก็คงได้เวลากลับ ฮ่าาาๆ อิ่มแล้วจะอยู่ทำไมอีกละใช่มั้ย ฮ่าาาๆๆๆ คุยๆกันไป เมื่อเหลือบไปดูเวลา อ้าววว 4โมงเย็นแล้ว เวลาช่างผ่านไปไวมาก นั่งคุยกันแป๊บเดียวเอง ยังไม่หายคิดถึงเลย แต่คงได้เวลากลับแล้ว เวลาที่มีความสุขช่างผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน คุยไปกินไปแป๊บๆผ่านไป 4 ชั่วโมง... แถมก่อนกลับพี่แดงยังมีของฝากติดไม้ติดมือให้เราทั้ง 2 คนกลับบ้านอีก ใจดีมากๆ และทุกๆครั้งเมื่อมาเยี่ยมพี่แดง ทุกครั้งทุกคนจะต้องได้ของติดไม้ติดมือกลับบ้านไปเสมอ พี่แดงเป็นเหมือนญาติผู้ใหญ่คนนึงเลย ลูกหลานไปเยี่ยมก็ต้องมีของฝากกลับบ้านไปทุกครั้ง ....ชีวิตในต่างบ้านต่างเมืองการได้รับความรัก ความห่วงใยแบบนี้ เป็นอะไรที่อบอุ่นมากๆ และขอบคุณพี่แดงสำหรับอาหารและขนมของฝากค่ะ วันหน้าจะมาใหม่ค่ะ เมื่อไหร่ที่อยากกินอาหารไทย ฮ่าาาๆๆ (คิดแต่เรื่องกินนะเรา) ต้องนึกถึงพี่แดงคนนี้ พี่ที่แสนดีของน้องๆ...และแสดงความยินดีด้วยกับอเมริกันซิติเซ้นค่ะ

วันนี้ลากันด้วย เจ้าเพชร หมาน้อยแสนรู้ หมาของเจ้าของบ้านค่ะ สีสวยมาก แถมแสนรู้อีกต่างหาก

ขอบคุณ #steemit
ที่ทำให้มีพื้นที่ ที่ไว้แชร์ แบ่งปัน และเก็บบันทึกเรื่องราวดีๆเก็บไว้
ขอบคุณเพื่อนๆที่คอยสนับสนุนกันตลอดมา
ขอบคุณทุกคอมเม้นต์ ทุกโหวต ที่ทำให้มีกำลังใจในการเขียนโพสต์ต่อไป

แนต @nattytsteemit