ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อไป-โหมดชีวิตในต่างแดน

สวัสดีค่ะเพื่อนๆที่น่ารักทุกคน...... ก่อนอื่นก็ต้องทักทายกันก่อนว่าสบายดีกันทุกคนไหม แต่ก็หวังว่าทุกคนจะสบายดีกันนะ ไม่ว่าใครจะทำอะไร อยู่ที่ไหน ส่วนไหนของโลกใบนี้ ขอให้ทุกคนมีแต่ความสุข สนุกกับการใช้ชีวิต ใครที่เป็นเจ้านายตัวเองก็ขอให้กิจการ การงานรุ่งเรือง ร่ำรวยกันถ้วนหน้า...ส่วนใครที่ทำงานเป็นลูกจ้างแบบแนตก็ขอให้มีความสุขในการทำงาน ร่ำรวยๆขึ้นเช่นกันค่ะ...และลูกจ้างอย่างเราหวังไว้ว่าสักวันจะเป็นเจ้านาย(ตัวเอง)ให้ได้....แต่ตอนนี้ ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อไป ตามหัวข้อเรื่องเลยค่ะ

สองสามวันที่ผ่านมาเริ่มที่จะรับทำงานมากขึ้น บางวันก็เข้ากะตอนเช้า 6 โมงเช้า ถึงบ่าย 2 .....ส่วนเวลาปกติที่ทำงานอยู่คือกะบ่าย เข้าบ่าย 2 ถึง 4 ทุ่ม.... การทำงานช่วงกะบ่ายซึ่งเป็นกะประจำ ทำมาค่อนข้างนานพอสมควรจะครบปีที่ 3 แล้ว ส่วนการทำงานกะเช้าก็รับเป็นบางเวลาเฉพาะช่วงที่เขาขาดคนทำงานจริงๆ ดังนั้นแนตจะชินกับเวลาทำงานช่วงบ่ายมากกว่าช่วงเช้า....

ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อไป-โหมดชีวิตในต่างแดน

หลายคนสงสัยจะเอารูปลางๆเลือนๆมาลงทำไม...ตั้งใจถ่ายค่ะภาพนี้ ที่มาก็คือเนื่องจากช่วงที่ทำงานช่วงเช้า แล้วต้องตื่นแต่ตี 5 แต่งตัวเสร็จก็ไปขึ้นรถเมล์ไปทำงาน ช่วงเช้าวันทำงานปกติ ผู้คนที่โดยสารรถเมล์จำนวนมากอยู่ค่ะ เต็มคันรถ ที่นั่งจะเกือบเต็ม แต่ก็พอหาที่นั่งได้ ไม่ถึงกับแบบเต็มมาก ....แนตไม่ค่อยจะคุ้นชินกับการออกมาทำงานช่วงเช้ามากๆขนาดนี้มาก่อน ....แต่ก็ดีค่ะได้โอกาสได้มาเรียนรู้ชีวิตของผู้คนในแอลเอในช่วงเช้าตรู่ ......แต่ยังงัยก็คงสู้กรุงเทพมหานครบ้านเราไม่ได้ ที่รู้สึกจะคึกคักตลอดเวลา...

ภาพเหล่านี้ก็ยังเป็นภาพวิวเดิมๆที่เห็นในช่วงเวลากลางวันที่มีแสงแดดจ้า....แต่พอมาถ่ายช่วงที่ใกล้รุ่งแบบนี้ก็ได้ความสวยงามไปอีกแบบ .....ซึ่งปกติถ้าแนตมาทำงานช่วงบ่ายก็จะไม่ได้เห็นสภาพวิวและความสลัวๆแบบนี้ .... จะไปเห็นสภาพของความมืดค่ำอีกทีเมื่อตอนหลังเลิกงาน นั่นก็ค่ำเกินจนบางครั้งภาพที่ถ่ายออกมาก็มืดมาก ....ชอบความสลัวๆของบรรยากาศก่อนที่จะมีแสงสว่างตอนเช้าๆ มันให้ความรู้สึกสดชื่นมากๆ ....ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะชอบบรรยากาศเช้าๆแบบนี้ ....ตื่นมาทำงานเช้าๆนี่ สำหรับคนทำงานที่เข้ากะบ่ายแบบแนต ก็ต้องปรับตัวกันนิดนึงเช่นกันค่ะ ...แต่เมื่อเห็นความสวยงามของบรรยากาศก็คิดว่าคุ้มค่ะ ....และเมื่อหลังเลิกงานตอนบ่าย 2 ก็ยังมีเวลาอีกเกือบครึ่งวันที่จะสามารถทำอะไรได้อีกเยอะเลย....

วันนั้นที่ไปทำงานแต่เช้า ด้วยความที่มัวแต่ถ่ายรูปเพลินกับวิว 2 ข้างทาง แนตไปทำงานเกือบสาย แต่ดีที่เหลืออีก 2 นาทีจะ 6 โมงเช้า ยังมีเวลาพอที่จะให้ได้พักหายใจก่อนที่จะเริ่มงานตอน 6 โมงตรงค่ะ

ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่ติดตามและสนับสนุนกันมาตลอด

แนต