Thai fast food : มาคุยเรื่องอาหารกันบ้างนะครับ

สวัสดีครับทุกท่านที่ผ่านเข้ามาอ่านเรื่องราวของผม

วันนี้ผมจะเล่าเรื่องธรรมดาๆ เพราะวันนี้เป็นหยุดสุดแสนสบายของผมเอง แต่ก็กว่าจะทำอะไรๆ เสร็จทุกอย่างมันก็จะสายไปเสียแล้วทำให้กว่าจะสิบโมงกว่าแล้ว ซึ่งนั้นทำให้คิดได้ว่าตั้งแต่ตื่นมาก็ยังไม่ได้กินอะไรเลย ก็เลยไปหาอะไรกินแถวๆ หอพักนั้นละ

ซึ่งอาหารต่างๆ ที่มีขายอยู่ก็คงไม่พ้นอาหารหลักของทุกๆ คน อย่างอาหารตามสั่ง ก๋วยเตี่ยว ราดหน้า และอื่นๆ เดินเข้าไปนั่งในร้านเมนูที่เขียนอยู่ก็มีเป็นแสน เป็นล้านได้มั่ง แต่สุดท้ายไม่รู้ทำไมผมสั่งออกไปอย่างรวดเร็วที่พี่คนรับเมนูเดินมาถึงโต๊ะ

ข้าวกะเพรา หนึ่ง ข้าวผัด หนึ่ง

คิดได้ว่าจะสั่งไปแล้วพึ่งคิดได้ว่าอยากกินอื่น แต่ก็ไม่ทันแล้วพี่รับเมนูตะโกนสั่งให้แล้วเรียบร้อย ระหว่างที่นั่งรอก็เลยทำให้ได้คืดอะไรหลายๆ อย่างเกี่ยวกับเมนูทั้งสอง เลยสรุปเอามาเล่าให้ทุกคนวันนี้

(รูปภาพอ้างอิงจาก www.youtube.com/watch?v=PzXlMG-32SQ )

ข้าวกะเพรา (ยืมรูปเขามาเพราะตอนนี้หิวอาหารมาก็กินสะเรียบเลย)
น่าจะเป็นหนึ่งในเมนูยอดฮิตสำหรับใครหลายๆ คนเวลาคิดอะไรไม่ออก มันดูจะเป็นเมนูสุดแสนจะธรรมดาเลย
แต่ด้วยความธรรมดาของข้าวกะเพรานี้ละครับทำให้ตัวมันเอง เป็นถูกนำมาเปรียบเทียบกันอย่างมากมายว่าผัดกะเพราะทำไมใส่ข้าวโพดอ่อนม แครอทม และอื่นๆ
บางก็ว่าแห้งไป น้ำเยอะไปบางละ
สุดท้ายยอดฮิตของการเปรียบเทียบเลยก็คือใบกะเพรานี้ละครับ ที่ว่ามันเป็นอะไรทำถึงใส่ลงมาน้อยมากในแต่ละจาน
ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว เพราะเมนูนี้เป็นเมนูที่ทำขึ้นมาด้วยเหตุผลอะไร ใครเป็นคิดค้นก็ไม่ทราบได้ทำไมต้องเอามาเปรียบเทียบหรือคิดว่า แบบนี้ถึงเป็นผัดกะเพราะจริงๆ ด้วยครับ

เพราะโดยส่วนตัวของผมแล้วอาหารแต่ละจานมันมีเสน่ห์ในการทำของ แต่ละคนนะครับ อย่างร้านที่ผมไปกินมาวันนี้จะใส่ถัวฝักยาวที่ทุกเกลียด เวลาที่ผัดกะเพราแล้วเขาใส่มันมาให้ แต่สำหรับผมแล้วร้านนี้เขาไม่ได้ผัดให้ถัวฝักยาวมันแข็งจนกินไม่ได้ มันก็เลยกลายเป็นว่ามันก็อร่อยดีกว่าที่จะกินแต่ผัดที่มีเฉพาะกะเพราะกับหมู

ส่วนถ้าไปกินร้านอื่นที่ใส่อะไรแปลกๆ มาก็ลองกินไปก่อนครับ เพราะมันอาจจะเข้ากับผัดนี้ได้อย่างไม่เชื่อก็เป็นไปได้ เพราะมีครั้งหนึ่งผมไปกินที่เขาใส่ทั้งแครอท ข้าวโพดอ่อน และกะหล่ำดอกด้วยครับ ซึ่งทุกอย่างสุกพอดี และก็คลุกน้ำผัดได้อย่างลงตัว เป็นกะเพราที่ผมว่าอร่อยมากๆ เลยสำหรับผม แต่คนอื่นก็มีแต่บอกว่ามันไม่ใช่ผัดกระเพานี้มันผัดผัก ผมก็ได้แตยิ้มแล้วก็กินไปอย่างมีความสุขของผมคนเดี่ยว

(รูปภาพอ้างอิงจาก https://www.knorr.com/th/recipe-ideas/ข้าวผัดไข่.html)

ต่อก็เป็นอีกหนึ่งเมนูที่ทุกคนน่าจะเคยสั่งกันข้าวผัด มันเป็นเมนูที่จริงๆ แล้วเป็นการเอาของเหลือจากในตู้เย็นมาผัดรวมกันกับข้าว แล้วก็ปลุกรสตามใจชอบของแต่ละบ้าน ซึ่งก็แน่นอนว่ามันก็เป็นอาหารที่ไม่มาตรฐานที่แน่นอนในการวัดสิ่งที่ต้องใส่ หรือต้องการปรุงรสให้เป็นแบบไหน ซึ่งก็คล้ายๆ กับผัดกะเพราที่ผมพูดตอนแรกละครับ สุดท้ายก็เอาเปรียบเทียบกันจนไม่รู้แล้วว่าอย่างไหนที่ถูกตรงที่สุด หรือแบบไหนอร่อยที่สุดไปแล้ว

แต่ความจริงแล้วเมนูนี้เป็นเมนูสุดแสนคลาสสิคเลยนะครับ ด้วยความคลาสสิคนี้ทำให้ตอนนี้มันมีความหลากหลายในรูปแบบการนำแสดงออกมาอย่างมากมาย ปรับปรุงเครื่องต่างๆ ที่ใส่ลงไปในข้าวผัดก็จะมีการเปลี่ยนแปลงไปตามรูปแบบนั้นๆ ด้วยเช่นกัน นั้นเลยทำให้เกิดเป็นการเปรียบเทียบรูปแบบต่างๆ ของข้าวผัดขึ้นมานั้นเองครับ

(รูปภาพอ้างอิงจาก http://thinkingorganized.com/)

สุดท้ายนี้เรื่องที่ผมอยากจะบอกจริงๆ ไม่ใช้เรื่องที่อาหารทั้งสองนั้นเป็นอาหารที่ธรรมดาๆ แต่มีหลากหลายรูปแบบหรอกนะครับ แต่ที่ผมอยากจะบอกก็คือว่า อาหารแต่ละอย่างทำโดยคนแต่ละคน กินโดยคนหลากหลายที่ มันไม่มีทางที่จะถูกปากทุกคน หรือเหมาะสมกับทุกคนไปได้หรอกครับ เพราะความจริงแล้วในสมองของคนเราทุกคนมีสิ่งที่เป็นเหมือนกันทุกคน แต่ว่าแต่ละคนนั้นมีสิ่งนี้ไม่เหมือนกันนั้นก็คือ รูปแบบความถูกต้องของสิ่งต่างๆ นั้นเอง

อย่างการที่รู้ว่าสีแดง เรียกว่าสีแดง สี่เหลี่ยมเป็นสี่เหลี่ยม นั้นละครับ แต่นี้เป็นสิ่งที่รูปแบบและลักษณะเฉพาะที่ตายตัวอยู่แล้ว จึงไม่มีใครคิดเป็นอย่างอื่นไปได้ และเป็นรูปแบบใหญ่ที่ทุกคนใช้มันรวมกันด้วยนั้นเอง

แต่กับเรื่องของอาหาร กลิ่น ความรู้สึก ความสวยงาม มันวัดหรือบอกออกมาไม่ได้นั้นเอง ทำให้แต่ละคนมีรูปแบบของสิ่งต่างๆ เหล่านี้เป็นของตนเอง และคิดว่าแบบนั้นเป็นรูปแบบที่เหมาะสมที่สุดแล้ว มันเลยกลายเป็นการเปรียบเทียบว่าอะไรเหมาะสมที่สุดสำหรับตนเองนั้นเอง

เราลองมาเปลี่ยนมันดูไหมครับ ลองเปลี่ยนว่าบางที่รูปแบบที่เราคิดเหมาะสมนั้น มันอาจจะเป็นเพียงแค่สิ่งที่เรารู้สึกไปเองก็ได้ลองได้เปลี่ยน ลองได้ทำ ลองได้สัมผัส สิ่งๆ ด้วยความรู้สึกส่วนตัว แล้วพิจารณามันจากเป็นความจริงที่อยู่ตรงหน้าดูนะครับ ว่าตอนนี้มันเหมาะสมแล้วหรือไหม

เราจะได้เป็นคนที่อยู่ในโลกนี้ได้อย่างมีความสุขมากขึ้นนะครับ

บายๆ ครับ แล้วก็ฝากติดตามผลงานของผมด้วยนะครับ

ขอบคุณมากครับ

นายตั้ม