เคยมีน้องหมายังเด็กอยู่ค่ะ หายออกไปจากบ้าน คือน่าจะแอบเดินตามพี่ชายตอนแกออกไปทำงาน แล้วก็หายไปเลยข้ามวัน ออกตามหาไม่เจอ จนวันรุ่งขึ้น หาทางกลับบ้านเองด้วยตัวเปื้อนโคลน เป็นหมาชุบแป้งทอดมาเลย เพราะโคลนแห้งกรัง หิวโซมาก เลยเอาอาหารให้กินก่อนจับอาบน้ำซะให้เข็ด ตัวที่หายไปชื่อกังฟูค่ะ ส่วนอีกตัวชื่อซูโม่ เพราะเวลามันเล่นกันเหมือนมวยปล้ำเสียงงี้ ดังอึ้กกก...อั้กกกก...
พอกลับมากรุงเทพฯ​ พี่ให้เอาซูโม่กลับมาด้วย มันก็ช่วยให้คนในบ้านที่ไม่มีใครอยากเลี้ยงหมา กลายมาเป็นเอาใจมันกันทั้งบ้าน สุดท้ายเสียหมาเลย กลายเป็นหมาพระเจ้า กินแต่เนื้อ ไม่กินข้าว นอนตากพัดลม มีคนอาบน้ำ ทาเบบี้ออยให้ คอยปั่นหูให้ สุดท้าย โดนรถชนเพราะวิ่งตามคุณตาตอนเปิดประตูจะออกไปปั่นจักรยาน รถในหมู่บ้านวิ่งยังกับจรวด ทับสิครับ สุดท้ายก็ทำให้คนทั้งบ้านร้องไห้กันระงม เพราะมันทำให้คนทั้งบ้านที่ไม่ชอบหมา ไม่อยากเลี้ยงหมารักมันหมดหัวใจ R.I.P. ซูโม่ 😭