มีพบก็ต้องมีจาก

สวัสดียามเย็นครับชาว steemit ทุกๆท่านเลยนะครับวันนี้จะเล่าเรื่องราว ของผมตอนที่ยังเป็นทหารเกณฑ์อยู่นะครับ คนเราพบกันก็ต้องจากกันเป็นธรรมดาอยู่แล้วครับ

กิจกรรมอำลาพวกพี่ๆที่จัดขึ้นเพื่ออวยพรให้พี่ๆโชคดีหลังปลดประจำการไปแล้วแม้ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันอาจจะไม่นานเท่าไหร่ แต่ความผูกพันนั้นมีมาก เราอยู่ด้วยกันมามันเป็นช่วงเวลาที่สนุกมาก

มอบดอกไม้เล็กๆน้อยๆจากสวยข้างๆหน่อยที่วิ่งไปเก็บมา ถึงจะจากกันไปแต่ก็ยังคงคิดถึงช่วงเวลาเหล่านั้นอยู่ มันไม่อาจลืมได้ไม่ว่ามันจะผ่านไปนานสักแค่ไหน จะไม่มีวันลืม
ยังรักคิดถึงและเคารพอยู่เหมือนเดิมนะรุ่นพี่

ขอบคุณทุกท่านที่อ่านล่ะกดโหวดละกดติดตามนะครับ