เรื่องเดิมๆ ที่ต้องผ่านมันไปให้ได้ก็แค่นั้น

ภาพถ่ายดอกบัวในสระที่มหาวิทยาลัยแม่โจ้

สวัสดีเพื่อนๆ ชาว steemians ทุกคนครับ วันนี้ตอนเช้าคิดว่าฤทธิ์งามยามดี เหมือนตะไม่มีแดด ที่ไหนได้อากาศอันร้อนระอุทั้งวัน ช่วงเช้าหลังจากรับนักเรียนเสร็จก็เลยมาเปลี่ยนรถ เพื่อไปโรงพยาบาลทั้งที
เหตุผลการไปโรงพยาบาลครั้งนี้คือ ไปหาคุณหมอเพื่อขอใบรับรองแพทย์และใบส่งตัวของลูกชาย ลืมเล่าไปว่าอีกไม่กี่วันโรงเรียนที่ผมรับรถโรงเรียนตงจะปิดเทอมวันที่ 28 ก.ย. นี้ แล้ววันนั้นผมจะไปหาหมอในตัวเมืองเชียงใหม่ แล้วก็จะเลยไปหาแม่ที่นนทบุรีเลยทันที ไม่กลับฝางแล้วเป็นเวลา 1 เดือนในช่วงปิดเทอมครับ
ทีนี้นั้นคือเหตุผลที่เจ้าใบรับรองและใบส่งตัวที่ขอที่โรงพยาบาลฝางในวันนี้ ไม่ได้เอาไปใช่ที่เชียงใหม่ครับ แต่จะใช่ในช่วงระยะเวลาที่ผมไปหาแม่ที่นนทบุรี โดยไม่อยากให้ลูกขาดการฝึก จึงต้องพาเค้าไปฝึกต่อที่โรงพยาบาลที่กรุงเทพเพื่อให้ต่อเนื่องครับ
สรุปวันนี้ครึ่งวันถึงบ่ายผมอยู่โรงพยาบาลเต็มๆ ได้คิวตอนยื่นบัตรคนที่ 100 กว่าๆ ไม่เป็นสู้ๆ รอพบคุณหมอเสร็จเลยไปรับลูกกลับบ้านพอดี

ระหว่างนั่งรอคิวในช่วงเช้ากับนั่งรอเจ้าหน้าที่ในช่วงบ่ายพักทานข้าว ผมกินไวเลยมานั่งรอ

กลับมาถึงบ้านไม่ต้องพูดถึงอากาศร้อนระอุเช่นเดิม จนเจ้าลูกชายมีอาการอารมณ์บ่จอย ผมต้องแก้ปัญหาด้วยการจับอาบน้ำ 3 รอบ เพื่อให้อารมณ์ดีไม่หงุดหงิดจนทำร้ายร่างกายตัวเอง ช่วงนี้ยิ่งอยู่ในสภาวะขัดใจไม่ได้
ตอนนี้ผมยอมรับอาการเค้ายังไม่ดีขึ้น พร้อมที่จะร้ายได้ตลอด จึงยังเบาใจไม่ได้
ยอมรับเลยว่าตอนนี้ผมก็ยังคงค่อนข้างเครียดเกี่ยวเรื่องนี้อยู่ แต่พยายามทำใจไม่ให้ตัวเองเกิดความทุกข์ไปมากกว่านี้ ทำใจและปล่อยวางให้มากขึ้นคงทำได้แค่นี้ เราพยายามให้ถึงที่สุดก็พอ พอตั้งสติความเครียดก็ลดลงไป
จริงๆ วันนี้ตั้งใจจะส่งของหวานโดนัท เข้าประกวดกับกิจกรรมกับทาง @thaiteam แต่ดันโดนน้องซาญ่าตัดหน้าลงไปแล้ววันนี้ ในร้านโดนัทเจ้าเดียวกันแต่คนละสาขาซะด้วยซิ ไม่เป็นไรวันนี้พักลงก่อนดีกว่า
ไงเดียวพรุ่งนี้จะลองๆค้นหาภาพเก่าดูละกัน ฮ่าาาาา ขอใช้ให้คุ้มหน่อย จะให้หาภาพใหม่คงไม่มีเวลาแล้วละ ใจจดจ่อนั่งนับเวลาถอยหลังที่ตะเจอกับแม่อยู่ตอนนี้ จบโพสต์นร้ง่ายๆ แบบนี้แระ ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคนที่ติดตาม