Vehicle Photography Contest #2 ล่องแม่น้ำเจ้าพระยา

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ชาว Steemians ทุกท่าน

สบายดีวันทำงาน.... วันจันทร์ที่ 18 ก.พ.62 กลับมาพบกันอีกแว้ววววว.... วันเน้.... ส่งภาพเรือเข้าร่วมประกวดเสียหน่อย ซึ่งเป็นการประกวดครั้งที่ 2 ของ Vehicle Photography Contest เป็นภาพถ่ายยานพาหนะ ไม่ว่าจะเป็น รถมอร์เตอร์ไซค์ รถเก๋ง รถไฟ เรือยนต์พาหนะที่มี เครื่องยนต์ ขับเคลื่อน ขอให้เป็นภาพที่สวยงามที่สุด ภาพที่ส่งเข้าประกวดก็ถ่ายไว้นานม๊วกกกก.... ถ่ายไว้เมื่อ 5 ปีที่แล้ว ตอนนั้นคุณสามีย้ายมาอยู่ประเทศไทยแล้ว และต้องการกล่องซีดีเพื่อไปใส่แผ่นซีดีที่ทางบริษัทแม่จัดจำหน่ายซีดี เป็นจำนวนมากหลายล้านกล่องเลยทีเดียวเพื่อส่งไปให้บริษัทแม่ที่ประเทศฝรั่งเศส ซึ่งบัวต้องไปช่วยต่อรองราคาเพื่อให้ได้ราคาที่ถูกที่สุด ซึ่งก็เป็นที่น่าดีใจที่สามารถต่อรองราคาได้อยู่ในระดับที่น่าพอใจ ปกติทางบริษัทจะสั่งกล่องซีดีจากประเทศจีน แต่ก็มีปัญหาเรื่องคุณภาพ ก็เลยลองหันมาสั่งที่ประเทศไทยดูบ้าง ซึ่งตอนนั้นวงการซีดียังไม่ตาย แต่ก็เริ่มๆ เหมือนจะหมดยุคเหมือนกัน เพราะเทคโนโลยีต่างๆ ที่เข้ามาทดแทนอย่างรวดเร็ว ปัจจุบันคนไม่ต้องมานั่งดูหนัง ฟังเพลงผ่านแผ่นซีดีแล้ว เพียงแค่เปิดยูทูปก็มีให้เลือกมากมายแถมฟรีอีกต่างหาก แต่ก็แลกกับการยอมทนกับโฆษณาที่มาคั่นบ่อยๆ ขณะชม

หลังจากที่ภาระกิจเสร็จลุล่วงไปด้วยดี ก็ถึงเวลาเที่ยวของเราสองคน บัวจองโรงแรมแถวๆ เดอะมอลล์งามวงศ์วาน เพราะเพื่อนสนิทเปิดร้านถ่ายเอกสารอยู่แถวๆ นั้น ซึ่งบัวเคยทำงานร่วมกับเพื่อนคนนี้ประมาณ 7 ปี ถือโอกาสแวะไปเยี่ยมเยียนเพื่อนเก่าซึ่งไม่เจอกันหลายปี และพาคุณสามีนั่งเรือล่องแม่น้ำเจ้าพระยา ซึ่งสามีชอบมาก เพราะราคาที่ถูก เรือไม่ติดเหมือนรถ สองฝากฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาก็จะมีวิวสวยๆ เรียกได้ว่าครั้งแรกก็ประทับใจกันเลยทีเดียว

บัวพาคุณสามีนั่งเรือด่วนเจ้าพระยา จากท่าน้ำนนท์ จุดหมายปลายทางก็คือสำเพ็ง ซึ่งเมื่อก่อนบัวอาศัยอยู่แถวๆ ท่าน้ำนนท์กับพ่อและอา ตอนนั้นบัวทำงานที่โรงงานโตชิบา สาขาสนามบินน้ำ พ่อขับวินมอเตอร์ไซด์อยู่แถวท่าน้ำนนท์ บรรดาอาๆ ก็ขายอาหารอีสาน เรียกได้ว่ากลับมาเยือนถิ่นเก่าก็ได้ค่ะ

เวลาไปสำเพ็งกับหลานบัวจะชอบนั่งเรือมากที่สุด เพราะเรือไม่ติดเหมือนรถ นั่งไปเพลินๆ ชมวิวไปพลางๆ แป๊ปเดียวเดี๋ยวก็ถึงสำเพ็ง บัวซื้อตั๋ว 2 ที่ บัวจำไม่ได้แล้วว่าตอนนั้นซื้อตั๋วมาในราคาเท่าไร แต่ไม่น่าจะถึง 30 บาท รอไม่นานเรือด่วนเจ้าพระยาก็เข้ามาเทียบโป๊ะ บัวกับสามีก็ไปรอลงเรือที่โป๊ะ โป๊มันก็จะโคลงเคลงไปมาตามแรงคลื่นของน้ำ บัวไม่ได้โดยสารเรือมาหลายปี ไม่ชินเหมือนกัน ต้องหาอะไรมาเกาะ พอลงเรือก็เลือกที่นั่ง มีที่นั่งเยอะเลยค่ะ เพราะเราลงเรือต้นทาง ไม่ต้องห่วงเรื่องที่นั่ง

บัวเลือกนั่งกลางๆ เรือ เพราะถ้านั่งหน้าสุดเวลาที่เรือแล่นสวนกันจะทำให้เกิดคลื่นใหญ่ และน้ำก็จะกระเส็นมาโดนหน้า ระหว่างที่นั่งก็ดูวิถีชีวิตคนริมน้ำไป ดูวิวไป โดยเฉพาะวัดวาอารามที่อยู่ติดริมน้ำนั้นมีหลายวัดมาก และแต่ละวัดมีความสวยงามมากๆ ภาพนี้เป็นวัดสร้อยทองซึ่งไม่ไกลจากท่าน้ำนนท์มากนัก เป็นวัดที่ใหญ่และสวยงามมาก

นั่งเรือไปเป็นอะไรที่เพลินมาก ได้เห็นบ้านเรือนที่สร้างอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ปัจจุบันนี้ไม่รู้ว่ายังมีอยู่เหมือนเดิมไหม เพราะรัฐบาลได้จัดระเบียบให้สิ่งก่อสร้างที่รุกล้ำแม่น้ำเจ้าพระยาย้ายออก เพื่อให้ทัศนียภาพริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยามีความสวยงาม

เวลาบัวนั่งเรือทีไร บัวชอบมองบ้านหลังนี้มาก คิดว่าเวลาที่นอนคงจะได้ยินเสียงคลื่นกระทบฝั่ง คงหลับสบาย อากาศก็คงจะเย็นๆ ไม่ร้อนอบอ้าว วิถีชีวิตของคนไทยในอดีตจนถึงปัจจุบันผูกผันกับคลอง โดยจะเห็นได้จากการปลูกบ้านเรือนอยู่ริมฝั่งคลอง

แม่น้ำเจ้าพระยาเป็นแม่น้ำสายหลักของประเทศไทย ที่มีทั้งเรือขนถ่ายสินค้า เรือลากทราย ใช้เป็นเส้นทางเดินเรือ

เรือท่องเที่ยวมีมากมายที่ให้บริการในแม่น้ำเจ้าพระยา ภาพนี้น่าจะเป็นเรือนำเที่ยวเหมือนกัน บัวเคยไปงานเลี้ยงบริษัทเมื่อสมัยก่อนโน้น..... โดยจัดบนเรือนำเที่ยวของโรงแรมริเวอร์ไซด์ แถวๆ สะพานซังฮี้ หรือสะพานกรุงธน ลงเรือหนึ่งทุ่ม เรือออกจากท่าสองทุ่ม เป็นเรือ 2 ชั้น ด้านบนก็ชมวิวสวยๆ ด้านล่างก็จะเป็นเทค ก็จะเป็นประเภทดินเนอร์ ชมความงามยามค่ำคืนสองฝากฝั่งของแม่น้ำเจ้าพระยา ไปสุดที่สะพานแขวนและวกกลับมาที่โรงแรมประมาณห้าทุ่ม ก็เป็นประสบการณ์ที่ดีอย่างหนึ่ง

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กันเสมอมา
แล้วเจอกันโพสต์หน้าจ้า เลิฟนะยู้วววว....

Posted using Partiko Android