"Tematy Tygodnia" 1: "Efekt McGurka"

„Rzeczy nie są same w sobie czyste ani nieczyste: nie mogę sobie wyobrazić właściwości przedmiotu, która by mogła nadać mu ten charakter. Błoto zdaje się nam brudne dlatego, że razi wzrok albo inny z naszych zmysłów; ale samo w sobie nie jest bardziej brudne niż złoto albo diamenty" - cytat Monteskiusza

źródło :https://www.verbanent.pl/temat/cytaty/zmysly

Bez zdolności odbierania bodźców zewnętrznych nasze życie nie miało by sensu. Jesteśmy stworzeni w taki sposób ( nigdy nie pojęty), że dzięki naszym zmysłom dano nam możliwość kochania, uczucia miłości, bólu, żalu, lęku, strachu, podniecenia; zmysły smaku, zapachu, wzroku.

To było 15 lat temu, kiedy grając kolejną imprezę, pierwszy raz pozwoliłem sobie zatańczyć
(choć o tańcu nie mam zielonego pojęcia), ale mój zmysł wzroku – dostrzegł - Ją – siedzącą przy stoliku, piękną, długowłosą, spoglądającą na mnie kobietę. Zmysł drugi – słuch – dał znak, że całkiem nieźle śpiewa, i jeszcze na dodatek świetnie się przy tym bawi. Brak odwagi nie pozwalał mi podejść i porozmawiać, ale przecież do „odważnych świat należy” – wzrosła adrenalina – kolega grał dalej, a ja podszedłem i poprosiłem do tańca. Pamiętam do dziś – utwór grupy „Ich Troje” pt. „Powiedz” .Wtedy uwolniły się we mnie kolejne zmysły – węch – pachniała tak niesamowicie, że zakochałem się i już.:) Tutaj pojawiło się uczucie, a nasze ręce były tak bardzo spocone, że zmysł dotyku powiedział – przytul ją, a będzie twoja. Tak dzięki zmysłom jesteśmy ze sobą już piętnaście lat.

Od tego momentu, nie rozstawaliśmy się na dłużej jak ośmiogodzinny czas pracy. Do naszego związku wkradła się zazdrość. Ja byłem zazdrosny o Nią a Ona o mnie. Pobudzenie emocjonalne stało się „wielką iluzją” Była zazdrosna o wszystko. Wszystko interpretowała na swój sposób. Widziała w naszym związku rzeczy, które nie miały miejsca. Doprowadziło to wszystko do tego, że oboje zaczęliśmy błędnie postrzegać rzeczywistość. Dochodziło do wymiany zdań, ja stawałem się również coraz bardziej zazdrosny, kiedy Ona wypominała – ja wypominałem Jej. Nie potrafiliśmy wspólnie rozmawiać o problemach tylko z byle powodu powstawały kłótnie.
Myślę, że świadomość tego, iż dalej tak być nie powinno, wylane łzy, ale i te wspaniałe chwile pozwoliły nam przetrwać i zacząć żyć od nowa w naszym pięknym związku, nauczyła nas żyć w harmonii ze sobą samym i cieszyć się z tego co razem przeżyliśmy, przeżywamy i przeżywać będziemy.

Teraz mamy swój „wspólny język” potrafimy ze sobą rozmawiać, planować, dyskutować na trudne tematy i przede wszystkim potrafimy ZMYSŁAMI uciekać od ILUZJI, aby już nigdy BŁĘDNIE nie POSTRZEGAĆ „Życia”, i we własnej ŚWIADOMOŚCI cieszyć się tym, co mamy, czego dokonaliśmy i co osiągnęliśmy potrafiąc „ dogadać” się ze sobą tym samym JĘZYKIEM.

To na tyle z mojego życia i w jaki sposób ja postrzegam " Efekt McGurka"

Wpis zgłaszam do konkursu temaTYgodnia #21 temat 1: Efekt McGurka