บันทึกการเดินทาง#6:พะเยา-แพร่

บันทึกการเดินทาง#6
อำเภอเมือง พะเยา-อำเภอเมือง แพร่

---

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ @steemit
ออกจาก "กว๊านพะเยา" เราก็มุ่งเดินทางไปจังหวัดแพร่ต่อค่ะ ซึ่งเส้นทางที่ใช้ก็คือ เส้นทางเดิมที่เราต้องขึ้นเขา ผ่าน "อำเภอสอง" นั่นเองค่ะ แต่ขากลับนี่ ไปตอนกลางวัน ดูแล้วไม่น่ากลัวเลยค่ะ แต่ถนนจะแคบ ขับเร็วมากไม่ได้ ต้องคอยระวังคน รถจักรยาน และมอเตอร์ไซค์ค่ะ ระยะทางระหว่าง พะเยา-แพร่ ประมาณ 180 กิโลเมตร ระยะเวลาเดินทางประมาณสามชั่วโมงค่ะ

---

กว่าจะถึงจังหวัดแพร่ ก็ปาเข้าไปเย็นสักห้าโมงได้ เห็นป้ายทางไป "แพะเมืองผี" แต่พอไปถึง เขาก็ปิดเวลาทำการแล้วค่ะ เลยพากันขับรถกลับออกมา โดยไม่ได้ถ่ายรูป หรือเดินเที่ยวใดๆ ขับรถเลาะไปตามทางเรื่อยๆ ของถนนเส้นภายในหมู่บ้าน สองข้างทางเป็นทุ่งนา ปัญหาหลักก็คือ เรื่องกินล่ะค่ะทีนี้ ก็ปรึกษากัน ว่าจะไปกินอะไร ที่ไหนดี เพราะใกล้จะมืดแล้ว ระหว่างทาง ก็เห็นรีสอร์ทอยู่แห่งหนึ่ง ก็หมายตาไว้เผื่อหาที่นอนไม่ได้ ขับเลยไปอีกนิดหนึ่ง ก็เห็นคนเยอะมาก โอ้!ตลาดนัด มองตากับคนขับอย่างรู้ใจกัน 555 เลยหาที่จอดรถ หาของกิน ในตลาดนัดกันดีกว่า

---

หาที่จอดรถกันได้แล้ว ก็พากันเดินตลาดนัด อาหารการกินของทางภาคเหนือ ก็จะคล้ายๆกันกับของภาคอีสาน เดินทางเหนื่อยๆ น่าจะกินพวกเผ็ดๆเปรี้ยวๅก็ได้แรงนักแล ว่าแล้วก็คุยกันว่า "เราซื้อกับข้าวแล้ว ไปนอนที่รีสอร์ทเมื่อกี้ กันดีไหม น่านอนดีนะ" ตกลงกันได้แล้ว ก็จัดการซื้ออาหารการกิน มีทั้งลาบเป็ด ต้มเป็ด ตอนนั้น "มะม่วง" กำลังออกใหม่ๆ เยอะมาก ราคาก็ถูกแสนถูก กิโลกรัมละ สิบบาท
โอ้แม่เจ้า! แล้วเมื่อไรชาวนาชาวสวนไทย จะรวยบ้างนี่ ก็จัดได้หลายกิโล ระหว่างเดิน ก็มีนักดนตรี กำลังร้องเพลงเปิดหมวก เขียนป้ายว่า "นำรายได้ไปช่วยเหลือเด็ก ที่บ้านถูกไฟไหม้" ก็หยิบแบงค์ห้าสิบสักใบ ช่วยทำบุญตามกำลังล่ะ เนอะคนไทยด้วยกัน ใจที่อยากให้ มันก็มีความสุขดีนะคะ ก็ขับรถย้อนกลับไป ที่รีสอร์ทที่เราหมายตาไว้ตะกี้ รีสอร์ทนี้ไม่ได้อยู่ในตัวเมือง ขับรถเข้าไป ก็มีเด็กชายวัยรุ่นออกมาต้อนรับ รีสอร์ททำเป็นหลังเล็กๆ ประมาณสิบหลัง แถวละห้าหลัง หันหน้าชนกัน ค่าเช่า 350-450 บาท แต่ไม่มีไวไฟ เพราะเป็นบ้านนอก ก็ไม่มีปัญหา เพราะพักแค่คืนเดียว พอได้หลับพักผ่อนก็พอ และที่สำคัญคือ ต้องไม่มียุง บ้านเจ้าของบ้านก็อยู่หลังสุดท้าย เด็กคนนั้น การพูดจานอบน้อม และพูดภาษาถิ่นฟังดูแล้วไพเราะ แปลกหูดีค่ะ เห็นมีบ้านเจ้าของบ้านด้วย จึงถามว่า "ที่ห้องมีจานชามให้ด้วยไหม" อันนี้ส่วนใหญ่ จะไม่มีกันนะคะ ที่นี่ก็ไม่มีเช่นกันค่ะ แต่เพราะความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เห็นเราเดินทางมาไกลกัน เขาก็ใจดี จัดถ้วย จาน และช้อนมาให้เรายืมกันค่ะ จัดการกินข้าวกินปลา อาบน้ำอาบท่ากันเรียบร้อยแล้ว ก่อนนอนก็สวดมนต์ไหว้พระ ขอเจ้าที่เจ้าทาง และพากันหลับอย่างสนิท ด้วยความอ่อนเพลีย ตอนเช้าเราจะไปไหนกันต่อ อย่าลืม!ติดตามกันนะคะ..