ဝတၳဳတို​ေလးတစ္​ပုတ္​ပါ

"ေ "ကာင္းလိုက္တ့ဲ ဝတၲဳတို ဖတ္သာႀကည့္ႀကဗ်ာ

---

​ေျမသားနန္​း​ေတာ္​ (ဝတၳဳတို)

(၁)
"​ေရာက္​ၿပီကိုႀကီး အဲဒီဆိုင္​ခန္​းပဲ ​ဒီနားမွာ ကပ္​ရပ္​လိုက္​​ေတာ့"
ကားရပ္​လို႔သင္​့​ေတာ္​မယ္​့​ေနရာ​ေရြးရပ္​ျပီး ကား​ေပၚကဆင္​းလိုက္​ၾကတယ္​။
အခန္​းအ​ေနအထားၾကည္​့ရတာ​ေတာ့မဆိုးဘူး။ကြၽန္​​ေတာ့္​့ညီ ျကိဳက္​ရင္​လည္​း ႀကိဳက္​​ေလာက္​စရာ။အခန္​းပံုစံ​ေလးက ​ေသ​ေသသပ္​သပ္​႐ွိၿပီး ​​ေဘးဘက္​ကဆိုင္​ခန္​း​ေတြကလည္​း ​သန္​႔သန္​႔ျပန္​႔ျပန္​႔​ေတြခ်ည္​းပဲ။
ဘြဲ႔ရၿပီးရင္​ ႀကိဳက္​တာ​ေပးလုပ္​ပါ့မယ္​လို႔ ​ကြၽန္​​ေတာ္​က ကတိ​ေပးထား​ေတာ့ အခု ကြၽန္​​ေတာ္​့ညီက ဒီဆိုင္​ခန္​း​ေလးမွာ ဂစ္​တာသီးသန္​႔အ​ေရာင္​းဆိုင္​ ဖြင္​့ခ်င္​တယ္​တဲ့။ဘာပဲျဖစ္​ျဖစ္​ သူဝါသနာပါတဲ့အတိုင္​း လုပ္​​ေပးဖို႔ ကြၽန္​​ေတာ္​ဆံုးျဖတ္​ထားၿပီးသားပါ။
သူလိုခ်င္​တဲ့ဆိုင္​ခန္​း​ေနရာနဲ႔ ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေဆးခန္​းကလည္​း ​ေထာက္​ၾကန္​႔နဲ႔​ေမွာ္​ဘီဆို​ေတာ့ ရန္​ကုန္​အတိုင္​းအတာနဲ႔ၾကည္​့ရင္​ ​ေဝးတယ္​လို႔​ေတာ့ ​ေျပာလို႔မရဘူး​ေပါ့။ရက္​ျခားဆိုသ​ေလာက္​ျဖစ္​ျဖစ္​ ဝင္​ၾကည္​့​ေပး
လို႔ရတာပဲ​ေလ။
"အရင္​က ဒီဆိုင္​ပိုင္​႐ွင္​က ဒီမွာ ပန္​းခ်ီဆြဲတာ​ေလ။​သိပ္​မ​ေျပလည္​ဘူး
လို႔ၾကားတယ္​။အခု သူ႔သား အိမ္​​ေထာင္​ျပဳ​ေတာ့မွာမို႔ အ​ေရးတႀကီး​ေငြလ္ိုလို႔ ​ေရာင္​းမွာတဲ့။​ဆိုင္​ခန္​း​ေရာင္​းရ​ေငြကို သူ႔သားကိုအကုန္​လက္​ဖြဲ႔ၿပီး ရြာမွာျပန္​​ေန​ေတာ့မွာလို႔ ​ၾကားတာပဲ။အ​ေဖတစ္​ခု သားတစ္​ခုဘဝနဲ႔ သူ႔သားကိုသိပ္​ခ်စ္​တာတဲ့။အခု သူ႔သားယူမယ္​့မိန္​းမက သူ​ေဌးသမီးဆို​ေတာ့ သူ႔သားမ်က္​ႏွာငယ္​မွာစိုးလို႔ လက္​ဖြဲ႔မ်ားမ်ား​ေပးခ်င္​
​ေနတာ။"
ဆိုင္​ခန္​းအ​ေနအထားနဲ႔ပတ္​ဝန္​းက်င္​ကို​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း
ႀကိဳက္​ပါတယ္​။အျမတ္​အစြန္​းထက္​ ​ေလာ​ေလာဆယ္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့ညီ ​ေျခၿငိမ္​ဖို႔က အဓိက။ဒီလိုပဲ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေတြးမိတယ္​။
ဝယ္​​ေပးမယ္​လို႔ ကတိ​ေပးၿပီး ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ ျပန္​ထြက္​လာခဲ့တယ္​။

(၂)
ဒီညအဖို႔ ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေဆးခန္​းရဲ႕ ​ေနာက္​ဆံုးလူနာပါ။
နားမွာတပ္​ထားတဲ့နားၾကပ္​ကို ျဖဳတ္​ခ်လိုက္​ၿပီး ကြၽန္​​ေတာ္​ သက္​ျပင္​းတစ္​ခ်က္​ ​ေလး​ေလးပင္​ပင္​ခ်လိုက္​တယ္​။
"မျဖစ္​မ​ေန ​ေဆးရံုတက္​ဖို႔လို​ေနၿပီဦး​ေလးရယ္​။ၾကာရင္​ ပိုဆိုးသြားႏိုင္​တယ္​။အဆုတ္​က ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလးအားမရစရာျဖစ္​​ေနၿပီ။ အရင္​တစ္​​ေခါက္​ ဦး​ေလးလာကတည္​းက ​ေဆးရံုတက္​လိုက္​ပါလို႔ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေျပာလိုက္​သားနဲ႔ဗ်ာ"
"ဟို ဟို​ေလ ဆရာ။​ေဆးရံုတက္​ဖို႔ ကုန္​က်စရိတ္​လည္​း ငဲ့ရ​ေသး။ၿပီး​ေတာ့ ကိုယ္​ခြဲကလည္​း မ႐ွိ​ေလ​ေတာ့...."
"ခက္​တယ္​ဗ်ာ ခက္​တယ္​"
ထိုး​ေဆးထိုး၊​ေသာက္​​ေဆး​ေပးလိုက္​ၿပီး ​ေဆးရံုးတက္​ျဖစ္​​ေအာင္​
တက္​ဖို႔ ​အတန္​တန္​​ေဖ်ာင္​းဖ်​ေပးလိုက္​တယ္​။
​ေဆးခန္​းပိတ္​ခ်ိန္​ ည(၈)နာရီထိုးၿပီမို႔ ​ၾကည္​့​ေပးစရာလူနာလည္​း ကုန္​ၿပီ။ ျပန္​ဖို႔ျပင္​ဆင္​​ေနတုန္​းမွာ ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေကာင္​မ​ေလးဆီက
ဖုန္​းဝင္​လာတယ္​။​ေတြ႔​ေနက်​ေနရာကို လာခဲ့မယ္​တဲ့။ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း
လာခဲ့ပါ့မယ္​လို႔ အ​ေၾကာင္​းျပန္​လိုက္​တယ္​။
​ေကာင္​မ​ေလးက ကြၽန္​​ေတာ္​့ထက္​(၈)ႏွစ္​​ေလာက္​ငယ္​ၿပီး အသက္​(၂၀)ပဲ ႐ွိပါ​ေသးတယ္​။သူ​ေနတဲ့ လွည္​းတန္​းဘက္​က​ေန ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေဆးခန္​း႐ွိတဲ့ ​ေထာက္​ၾကန္​႔အထိ ကိုယ္​ပိုင္​ကားနဲ႔ ရံဖန္​ရံခါ
လာ​ေတြ႔​ေလ့႐ွိပါတယ္​။သူမ႐ွိရာ သြား​ေတြ႔သင္​့​ေပမယ္​့ အလုပ္​မ်ားတဲ့
ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို နားလည္​​ေပးသတဲ့​ေလ။အခ်စ္​​ေရးထက္​ အလုပ္​ကိစၥကို
ဦးစား​ေပး​ေနရတဲ့ကြၽန္​​ေတာ္​့မွာ ဒီလိုအလိုက္​သိတတ္​တဲ့ ခ်စ္​သူတစ္​​ေယာက္​ရထားတာ ကြၽန္​​ေတာ္​ကံ​ေကာင္​းတယ္​လို႔ ထင္​မိတယ္​။
​မဂၤလာဒံုစာ​ေရးဆရာအသင္​း ရံုးခန္​း႐ွိတဲ့ ​ေတြ႔​ေနက် ​ေထာက္​ၾကန္​႔စစ္​သခ်ၤဳ ိင္​း​ေဘးက လမ္​းသစ္​လမ္​းထဲ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေရာက္​​ေတာ့ သူမ မ​ေရာက္​​ေသးဘူး။ကားရပ္​ၿပီး ​ေစာင္​့​ေနလိုက္​​ေပမယ္​့ ၾကာၾကာ​ေတာ့ မ​ေစာင္​့လိုက္​ရပါဘူး။သူမစီးလာ​ေနက်ကား​ေလး လမ္​းထဲ ခ်ိဳးဝင္​လာတာ ​ေတြ႔လိုက္​ရတယ္​။
သူမ ကြၽန္​​ေတာ္​့စကားကို နား​ေထာင္​တာ​ေတြ႔လိုက္​ရ​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​တစ္​ခ်က္​ျပံဳးမိသြားတယ္​။အရင္​တစ္​​ေခါက္​​ သူမလာတုန္​းက ​ေခါင္​းခန္​းမွာ ကား​ဒ႐ိုင္​ဘာနဲ႔အတူတူယွဥ္​ၿပီး ထိုင္​လာတာ ​ေတြ႔ရလို႔ ကား​ေနာက္​ခန္​းမွာ​ေျပာင္​းထိုင္​ဖို႔ ကြၽန္​​ေတာ္​​ သူမကို ေျပာခဲ့တယ္​​ေလ။အခု ခ်စ္​စရာ​ေကာင္​း​ေလာက္​​ေအာင္​
ကြၽန္​​ေတာ္​့စကားနား​ေထာင္​တာ ​ေတြ႔လိုက္​ရတယ္​။
​ကားေခါင္​းခန္​းထဲမွာ သူမ ဒ႐ိုင္​ဘာနဲ႔အတူတူယွဥ္​ထိုင္​တာ
ကြၽန္​​ေတာ္​မႏွစ္​ၿမိဳ႕ဘူး။အဆင္​့အတန္​းခြဲတာ​ေတာ့ မဟုတ္​ပါဘူး။ဒ႐ိုင္​ဘာက အသက္​ႀကီးႀကီးဆို​ေပမယ္​့ ညအခ်ိန္​မ်ိဳးမွာ သူမအတြက္​ စိတ္​မခ်မိတာ​ေတာ့ အမွန္​ပါ။
သူမနဲ႔ကြၽန္​​ေတာ္​ လမ္​း​ေလ်ွာက္​ထြက္​ရင္​း၊ ခ်စ္​သူတို႔ဘာသာဘာဝ
အလြမ္​း​ေျပစကား​ေတြ ​ေျပာၾကရင္​း​ေပါ့။အခ်ိန္​က​ေလး နည္​းနည္​းရလာ​ေတာ့ သူမကားဆီ ျပန္​ပို႔​ေပးလိုက္​ၿပီး ကြၽန္​​ေတာ္​ လက္​ျပႏႈတ္​ဆက္​ က်န္​ရစ္​ခဲ့ပါတယ္​။

(၃)

 ဒီ​ေန႔ ကြၽန္​​ေတာ္​့ညီလိုခ်င္​တဲ့ ​ေမွာ္​ဘီကဆိုင္​ခန္​းအတြက္​ အ​ေရာင္​းအဝယ္​စာခ်ဳပ္​ခ်ဳပ္​ၿပီး ​ေငြ​ေခ်ဖို႔ခ်ိန္​းထားတယ္​။​ေဆးခန္​းဖြင္​့ခ်ိန္​မ​ေရာက္​မီ ​ေမွာ္​ဘီဘက္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့တို႔ညီအစ္​ကို ထြက္​လာခဲ့တယ္​။ရပ္​ကြက္​အုပ္​ခ်ဳပ္​​ေရးမႉးအိမ္​မွာပဲ စာခ်ဳပ္​ခ်ဳပ္​၊​ေငြ​ေခ်ဖို႔ ခ်ိန္​းထားတာမို႔ အုပ္​ခ်ဳပ္​​ေရးမႉးအိမ္​ကိုပဲ ဦးတည္​ရတာ​ေပါ့။
   ဟို​ေရာက္​​ေတာ့ အသိသက္​​ေသ​လုပ္​​ေပးမယ္​့သူေတြသာ အစံုအလင္​​ေရာက္​​ေနတာ ဆိုင္​ခန္​းပိုင္​႐ွင္​က ​မ​ေရာက္​လာ​ေသးဘူး။လူတစ္​​ေယာက္​က ဆိုင္​ကယ္​နဲ႔သြား​လိုက္​​ေခၚလာမွ မဝံ့မရဲပါလာတယ္​။
  ဆိုင္​ခန္​းပိုင္​႐ွင္​ကို​ေတြ႔​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​ ​အ​ေတာ္​​ေလး အံ့အားသင္​့သြားတယ္​။

"ကြၽန္​​ေတာ္​့ဆိုင္​ခန္​းကိုဝယ္​မွာ ဆရာမွန္​းသိလိုက္​ရ​ေတာ့ မ်က္​ႏွာခ်င္​းမဆိုင္​ရဲဘူးဗ်ာ ဒါ​ေၾကာင္​့မို႔ ​ေ႐ွာင္​​ေနတာ။ဒါ​ေပမယ္​့ မျဖစ္​မ​ေန ​
ေရာင္​းရမွာဆို​ေတာ့လည္​း...."
"ဦး​ေလးရာ ဦး​ေလး​ေရာဂါထက္​ ဦး​ေလးရဲ႕သားကိုလက္​ဖြဲ႔ဖို႔က ပိုအ​ေရးႀကီး​ေနသလားဗ်ာ။ဒီလိုဆိုရင္​​ေတာ့ ဦး​ေလးဆိုင္​ခန္​းကို ကြၽန္​​ေတာ္​မဝယ္​ခ်င္​ဘူးဗ်ာ"
ဦး​ေလးႀကီးရဲ႕ ​ေရာဂါဒဏ္​နဲ႔​ေခ်ာင္​က်​ေနတဲ့ မ်က္​ႏွာႏြမ္​းႏြမ္​းထက္​မွာ စိုးရိမ္​ရိပ္​တစ္​ခ်က္​ ဖ်တ္​ခနဲ ႐ွပ္​​ေျပးသြားတာ ကြၽန္​​ေတာ္​ျမင္​မိလိုက္​တယ္​။
"ကြၽန္​​ေတာ္​့သားအတြက္​ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေနာက္​ဆံုးလုပ္​​ေပးႏိုင္​တာ ဒါ​ေလးပဲ႐ွိပါတယ္​။တကယ္​လို႔ ဆရာ မဝယ္​​ေတာ့ဘူးဆိုရင္​လည္​း တျခားလူတစ္​​ေယာက္​​ေယာက္​ကို မတည္​့တည္​့​ေအာင္​​​ေတာ့​ ကြၽန္​​ေတာ္​ေရာင္​းျဖစ္​မွာပါ"
ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလး စိတ္​မ​ေကာင္​းျဖစ္​သြားတယ္​။သူ႔ကိုငဲ့ၿပီး ကြၽန္​​ေတာ္​ မဝယ္​ဘူးဆိုရင္​လည္​း သူ႔သားမဂၤလာပြဲအမီ
တစ္​​ေယာက္​​ေယာက္​ကို မတည္​့တည္​့​ေအာင္​ သူ​ေရာင္​းမယ္​ဆိုတာ ​ေသခ်ာႏိုင္​တယ္​။ဒီလိုဆို ဝယ္​လက္​က ​ေစ်းႏွိမ္​ၿပီး ဝယ္​သြားႏိုင္​တယ္​။
ကြၽန္​​ေတာ္​ စိတ္​မသက္​မသာနဲ႔ပဲ အ​ေရာင္​းအဝယ္​စာခ်ဳပ္​မွာ လက္​မွတ္​ထိုးျဖစ္​လိုက္​တယ္​။
ဪ ဖခင္​ေတြ ဖခင္​ေတြ။

(၄)
တစ္​ပတ္​တစ္​ခါလိုလို ​ေတြ႔ျဖစ္​​ေနက်ဆို​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ကို ဒီနားဝန္​းက်င္​ကလူ​ေတြ စိမ္​း​ေတာ့မယ္​လို႔ မထင္​မိဘူး။
ေထာက္​ၾကန္​႔စစ္​သခ်ၤဳိင္​းရဲ႕ ပတ္​ဝန္​းက်င္​ဟာ ​အ​ေအးဓာတ္​နည္​းနည္​း
ပို​ေနတာကလြဲလို႔ ခါတိုင္​းထက္​ ထူးျခားမ​ေန။
​ေန႔လည္​က ဆိုင္​ခန္​းအ​ေရာင္​းအဝယ္​ကိစၥမွာ စိတ္​မ​ေကာင္​းျဖစ္​၊
စိတ္​ညစ္​​ေနခဲ့တဲ့အ႐ွိန္​နဲ႔ လူက မလန္​းဆန္​း။​ေတြ႔ခ်င္​တယ္​ဆိုလို႔သာ
ထြက္​လာခဲ့တာ အိမ္​ျပန္​ၿပီး အနားယူခ်င္​စိတ္​က ခပ္​မ်ားမ်ား။ဒီ​ေန႔မွ
ထူးထူးျခားျခား ဆံုးပါးသြားတဲ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့အ​ေဖကို လြမ္​းဆြတ္​တမ္​းတ​ေနမိတယ္​။
သူမကား​ေလး ဆိုက္​​ေရာက္​လာခ်ိန္​မွာ​ေတာ့ ညစ္​​ေနတဲ့စိတ္​အ​ေပၚ အလိုမက်မႈ​ေတြက ထပ္​ပိုးလာတယ္​။
ဒီည သူမ ကား​ေခါင္​းခန္​းထဲမွာ ဒ႐ိုင္​ဘာနဲ႔ယွဥ္​ၿပီး ထိုင္​လာျပန္​ၿပီ။
ဟိုက ႏွာ​ေခါင္​းဝကို ႐ွဴ​ေဆး​ေတ့​ေပးလိုက္​၊ပုဝါထုတ္​ၿပီး သုတ္​​ေပးလိုက္​နဲ႔ ျမင္​ကြင္​း​ေတြက ကန္​႔လန္​႔ျဖတ္​​ေတြခ်ည္​း။အ​ေႏြးထည္​ပါးပါးနဲ႔ ကား​ေပၚကဆင္​းလာတဲ့သူမကို မဲ့ျပံဳးတစ္​ခ်က္​နဲ႔ ခရီးဦးႀကိဳ ျပဳလိုက္​တယ္​။
စိတ္​ထဲက အလိုမက်မႈ​ေတြကို ပါးစပ္​က ထုတ္​မ​ေျပာလိုက္​​ေတာ့​ေပမယ္​့ စကားမွန္​သမ်ွက​ေတာ့ ညင္​ညင္​သာသာ ​ေလ်ွာထြက္​မသြားခဲ့
ဘူး။သူမရဲ႕ နားမလည္​ႏိုင္​သလို မ်က္​ဝန္​း​ေတြကို ​ေျဖ႐ွင္​းျပဖို႔လည္​း ကြၽန္​​ေတာ္​မႀကိဳးစားခဲ့။ခဏတျဖဳတ္​ပဲ အခ်ိန္​​ေပးခဲ့ၿပီး ႏႈတ္​ဆက္​ထြက္​ခြာ ျပန္​ခဲ့လိုက္​တယ္​။
အိမ္​ျပန္​​ေရာက္​တာနဲ႔ အိပ္​ယာ​ေပၚပစ္​လွဲခ်လိုက္​တယ္​။တစ္​​ေနကုန္​
စိတ္​​ေမာ၊လူ​ေမာနဲ႔ မ်က္​လံုးမွိတ္​ခ်ိန္​အထိ​ေတာင္​ ၾကည္​လင္​မႈမ႐ွိ​ေသးဘူး။
ဖုန္​းသံၾကားလို႔ ၾကည္​့မိလိုက္​​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့ခ်စ္​သူ ​ေကာင္​မ​ေလးဆက္​တာ။မကိုင္​ဘဲ ထားလိုက္​​ေပမယ္​့ ​ေလးငါးႀကိမ္​အထိျဖစ္​လာ​ေတာ့ ကိုင္​ျဖစ္​သြားတယ္​။
"ကို ဒီ​ေန႔ ဘာျဖစ္​​ေနတာလဲဟင္​"
"ကို ဘာျဖစ္​​ေနတာလဲလို႔ ဒီ​ေန႔ကိုနဲ႔​ေတြ႔ရတာ တစ္​မ်ိဳးႀကီးပဲ ဘာ​ေတြအလိုမက်ျဖစ္​​ေနလဲ"
မ​ေျပာ​ေတာ့ဘူးလို႔ ​ ဆံုးျဖတ္​ထားခဲ့​ေပမယ္​့ စိတ္​က ထိန္​းမထားႏိုင္​​ေတာ့ဘူး။
"မင္​းကို ကို​မွာထားတယ္​မဟုတ္​လား ​ကား​ေခါင္​းခန္​းမွာ မထိုင္​ပါနဲ႔လို႔"
"ဪ ဒါ​ေၾကာင္​့လားကိုရယ္​။ခ်စ္​ဒီ​ေန႔ ​ေနသိပ္​မ​ေကာင္​းလို႔ပါ"
"​ေနမ​ေကာင္​းတာ ​ေခါင္​းခန္​း​ေျပာင္​းထိုင္​ရံုနဲ႔ ​ေကာင္​းသြား​ေရာလား။
အဟင္​း ဟိုက ႐ွဴ​ေဆးထုတ္​​ေပးလိုက္​၊ပုဝါနဲ႔ သုတ္​​ေပးလိုက္​နဲ႔ ငါကြာ
​ေျပာရရင္​ မ​ေကာင္​းျဖစ္​​ေတာ့မယ္​။ဒီမွာ ကိုယ္​နဲ႔အျမဲဆက္​ဆံ​ေနရတယ္​ဆို​ေပမယ္​့ အလြယ္​တကူမယံုစားလိုက္​နဲ႔ အဲဒါ က်ားကြ
ညအ​ေမွာင္​မွာ ဘာမဆိုျဖစ္​သြားႏိုင္​တယ္​။အဲဒီဒ႐ိုင္​ဘာပံုစံ ကိုသိပ္​မႀကိဳက္​ဘူးကြာ မင္​းကိုဆက္​ဆံ​ေနတာ တစ္​မ်ိဳးႀကီးပဲ။ လူလဲရင္​လဲလိုက္​​ေတာ့"
"ကို"
သူမ ထ​ေအာ္​လိုက္​​ေတာ့ မာန္​မဲ​ေနတဲ့ကြၽန္​​ေတာ္​ ႐ုတ္​တရက္​ လန္​႔သြားတယ္​။ခဏၾကာ​ေတာ့ သူမဘက္​က ငိုသံ​ေတြ တအိအိထြက္​
လာတယ္​။
"ဒ႐ိုင္​ဘာတဲ့လား ကိုရယ္​။ အဲဒါ​ေလ အဲဒါ ခ်စ္​ရဲ႕​ေဖႀကီးပါ အဟင္​့"
"ဘာ ဘယ္​လို"
"ဖ​ေအတန္​မဲ့နဲ႔ ခ်စ္​အလိုကို လိုက္​​ေလ်ာ​ေပး​ေနခဲ့တာ။ ခ်စ္​ဆီ လာမ​ေတြ႔ႏိုင္​တဲ့ကို႔ကို ခ်စ္​က လိုက္​​ေတြ႔​မယ္​ဆို​ေတာ့ ညဘက္​ တစ္​​ေယာက္​တည္​း စိတ္​မခ်လို႔ဆိုၿပီး သူကိုယ္​တိုင္​ ကား​ေမာင္​းၿပီးလိုက္​ပို႔တာ။ ခု​ေတာ့ ဒ႐ိုင္​ဘာလို႔ အထင္​ခံရတယ္​ အဟင္​့ ​ေဖႀကီးသနားပါတယ္​။ ခ်စ္​ကိုယ္​တိုင္​က မ​ေကာင္​းခဲ့တာပါ"
​ေျဖ႐ွင္​းခ်ိန္​​ေတာင္​မရလိုက္​ သူမဘက္​က ဖုန္​းခ်သြားခဲ့ၿပီ။ျပန္​​ေခၚ​ေတာ့လည္​းမကိုင္​​ဘဲ စက္​ပါပိတ္​သြားခဲ့ၿပီ။
ကြၽန္​​ေတာ္​ အမွားႀကီးမွားပါ​ေပါ့လား။ကြၽန္​​ေတာ္​စိတ္​မခ်မိတဲ့ ဒ႐ိုင္​ဘာလို႔ ထင္​ခဲ့မိသူဟာ ဂုဏ္​သိကၡာကိုမငဲ့ဘဲ သမီးခ်စ္​သူဆီ ကိုယ္​တိုင္​ကား​ေမာင္​းပို႔​ေပးတဲ့ ဖခင္​တစ္​​ေယာက္​တဲ့လား။တ႐ွိန္​း႐ွိန္​းတက္​လာတဲ့ ၾကက္​သီး​ေတြနဲ႔အတူ ကြၽန္​​ေတာ္​ မ်က္​ရည္​မ်ားပါ
ဝိုင္​းမိလာတယ္​။မနက္​မိုးလင္​းတာနဲ႔ သူမဆီအ​ေရာက္​သြားၿပီး ဝန္​ခ်​ေတာင္​းပန္​ရမွ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုယ္​ကြၽန္​​ေတာ္​ ခြင္​့လႊတ္​ႏိုင္​လိမ္​့မယ္​့။
အိပ္​စက္​လို႔မရႏိုင္​​ေအာင္​ ​ေခါင္​းထဲမွာ အ​ေတြး​ေတြက ခ်ာခ်ာလည္​။ဖခင္​​ေတြဟာ ​ေရႊသားမထြက္​တဲ့ အညံ့စား​ေျမသားျဖစ္​​ေနရင္​​ေတာင္​ သားသမီးအတြက္​ဆို မျဖစ္​ျဖစ္​​ေအာင္​နန္​းတည္​​ေပးႏိုင္တဲ့ ​ေျမသားနန္​း​ေတာ္​မ်ားသာ။
ကိုယ္​့သား မ်က္​ႏွာငယ္​မွာစိုးလို႔ လက္​ဆုပ္​လက္​ကိုင္​ဆိုင္​ခန္​း​ေလး ​ေရာင္​းခ်လက္​ဖြဲ႔ခ်င္​​ေသာ ဖခင္​။ခ်စ္​သူဆရာဝန္​ထံ သြား​ေတြ႔မယ့္​့သမီးကို သိကၡာမငဲ့ လိုက္​ပို႔ဝံ့​ေသာဖခင္​။
ကြၽန္​​ေတာ္​ မ်က္​ရည္​မထိန္​းႏိုင္​စြာနဲ႔ အိပ္​ရာ​ေခါင္​းရင္​းထက္​က
နံရံ​ေပၚကို​ေမာ့ၾကည္​့လိုက္​မိတယ္​။တစ္​ခ်ိန္​က လယ္​ထဲ၊ရႊံ့ထဲမွာ
မညည္​းမညဴ႐ုန္​းကန္​ရင္​း သားတစ္​​ေယာက္​ကို ​ေဆး​ေက်ာင္​းၿပီး​ေအာင္​ထားႏိုင္​ခဲ့တဲ့ ဖခင္​တစ္​ဦးပံုရိပ္​ဟာ ဓာတ္​ပံုမွန္​​ေဘာင္​ထဲမွာ
ခန္​႔ညားစြာ။

18 January 2017 စံ​ေတာ္​ခ်ိန္​သတင္​းစာ