ငါးခုတ္တဲ့ ''လက္"

အလွတဲ့
က်မလုိ မနက္ေစာေစာ ေစ်းေရာင္းဖုိ႔ ျပင္ဆင္ေနရတဲ့ လူအတြက္ အလွဆုိတာ မ႐ွိတာ ဆန္းသလား႐ွင္။

အ႐ွက္အေၾကာက္တဲ့
က်မလုိ မိသားစုအတြက္ ငါးစိမ္းေရာင္းေနတဲ့ ေစ်းသည္ တစ္ေယာက္အတြက္ အ႐ွက္အေၾကာက္ မ႐ွိတာ ဆန္းသလား႐ွင္။

သိမ္ေမြ႔မႈတဲ့
က်မလုိ ငါးေတြကုိ ေရာင္းရဖုိ႔အတြက္ ဝယ္သူကုိ ေအာ္ေအာ္ပီး ေခၚေနရတဲ့ ေစ်းသည္တစ္ေယာက္ အတြက္ သိမ္ေမြ႔မႈမ႐ွိတာ ဆန္းသလား႐ွင္။

က်မေလ သိပ္အလွၾကဳိက္တတ္တာ။ ငယ္ငယ္က အရမ္း႐ွက္တတ္ၿပီး ေအာ္ေျပာဖုိ႔ေတာင္ မဝံ့ရဲခဲ့ဘူးေလ။ငယ္စဥ္က မိဘက အလုိလုိက္ခဲ့လုိ႔ ေျခေမြးမီးမေလာင္ လက္ေမြးမီးမေလာင္ေနခဲ့ရတဲ့ က်မ။အခ်ိန္တန္အရြယ္ေရာက္ ပညာေရး ဆုံးခန္းမတိုင္ခင္ မိဘသေဘာမတူတဲ့လူနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့တယ္။ အဲ့ထိ ကြၽန္မဘဝဟာ ေပ်ာ္စရာအတိျဖစ္ခဲ့တယ္။မိဘကုိဆန္႔က်င္ႁပီး ထြက္ခဲ့တဲ့ကြၽန္မကုိ သူလုပ္ေပး႐ွာပါတယ္။သူေ႒း သမီးေလးလုိ ေနခဲ့ရတဲ့ကြၽန္မ မလုပ္တတ္မကုိင္တတ္ေပါ့႐ွင္။ လိမ္ဖယ္လိမ္ဖယ္နဲ႔ပဲ သမီးေလးတစ္ေယာက္ရလာတယ္ဆုိပါေတာ့ အဲ့အထိ ဘဝဟာေပ်ာ္ဖုိ႔ေကာင္းေနဆဲ။ သူကလဲ မိန္းမအတြက္ သမီးအတြက္ဆုိၿပီး ၾကဳိးစားေနခ်ိန္ေပါ့။ ဒီလုိနဲ႔ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ မိသားစုေလးမွာ ေနာက္ထပ္ ကေလးတစ္ေယာက္ထပ္ရလာခဲ့တယ္။
အဲ့ေနာက္ပုိင္း ကြၽန္မကုိယ္ဝန္ ႐ွိတာကုိသိေပမဲ့လည္း သူအိမ္ျပန္ေနာက္က်လာတယ္။ အေသာက္အစားၾကဳိက္တတ္သူေပမဲ့ အရင္ကထက္ ပုိေသာက္စားလာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မမေျပာခဲ့ပါဘူး။ အသိေတြကေတာ့ သတိေပးပါတယ္။ ''နင့္ေယာက်္ားကုိ ၾကည့္ထိန္းအုန္း၊ ဟုိေန႔ကေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႔ခဲ့တယ္''အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာလာၾကတယ္ ။ဒီအထိ ကြၽန္မမယုံခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မကုိ လွည့္စားရက္တယ္။ တစ္ေန႔ သူ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွမေပးဘဲ အိမ္က ထြက္သြားခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ မငုိခဲ့ဘူး မငုိႏိုင္ခဲ့ဘူး။ သမီးေလးနဲ႔ ဗုိက္ထဲကေလးေလးအတြက္ ကြၽန္မ႐ုန္းကန္ရအုန္းမယ္။
ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိခဲ့ဘူး။ ေယာက်္ားလုပ္စာ ထုိင္စားရင္း ေနလာခဲ့တဲ့ ကြၽန္မ နဖူးေတြဒူးေတြ႔ ဘဝအတြက္႐ုန္းကန္ရမယ္။ ကြၽန္မ အလုပ္မ်ဳိးစုံ ၾကဳံရာက်ပန္း လုပ္ကုိင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မအတြက္ အရမ္းခက္ခဲတဲ့အခ်ိန္ေတြေပါ့။ ၾကားထဲမွာ အေမတုိ႔ ျပန္ေခၚေပမယ့္ ကြၽန္မက မသြားခဲ့ဘူး။မိဘရင္ကုိစုံကန္ထြက္လာတုန္းက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေလးထြက္ခဲ့ၿပီး အငုိမ်က္ႏွာ နဲ႔မျပန္ခ်င္ခဲ့ဘူး။လက္ထဲပုိက္ဆံေလးစုမိလာေတာ့ အသိေတြနဲ႔အတူ ငါးေလးေရာင္းတယ္။အျမတ္က သိသာေတာ့ ကြၽန္မ ႐ွက္ေၾကာက္ျခင္းေတြ ေဘးဖယ္ၿပီး ကြၽန္မ တစ္စုိက္မတ္မတ္ လုပ္လာခဲ့တယ္။ အလုပ္လုပ္လာခဲ့တာ ကြၽန္မသားေလးေတာင္ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ျဖစ္လာခဲ့ၿပီေလ။ကေလးငယ္ငယ္ေလး ပုိက္ၿပီး ကြၽန္မငါးေရာင္းခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ကုိယ့္ကုိယ့္ကုိ အံၾသမိတယ္။ မလုပ္ႏုိင္ဘူး ထင္ခဲ့တဲ့အရာေတြကုိ ကြၽနိမကေလးေတြမ်က္ႏွာေၾကာင့္ ကြၽနိမလုပ္လာႏုိင္တယ္ေလ။
ငါးစိမ္းေရာင္းရင္း ကြၽန္မ သမီးနဲ႔ကြၽန္မရဲ႕သားေလးကုိ လူတန္းေစ့ထားႏုိင္လာခဲ့တယ္။ငါးစိမ္းေရာင္းတဲ့အလုပ္ကုိ မႏွစ္သက္ေပမဲ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္မ်က္ႏွာနဲ႔ ကြၽန္မ လုပ္မိေနတုန္း။
အမ ဒီငါးဘယ္ေစ်းလဲ
ဝယ္သူအေမးေၾကာင့္ အေတြးလက္စေလးပ်က္ၿပီး ေစ်းသည္တို႔ရဲ႕ ထုံးစံအတိုင္း
အမေရ ၄၀၀၀ေစ်းအမေရ ငါးက အရမ္းလတ္ဆတ္တယ္ အေကာင္လဲႀကီးတယ္။
ေျပာေျပာဆုိနဲ႔ ငါးကုိခုတ္ထစ္ေပးလုိက္တယ္။

အကုသုိလ္ အလုပ္ေပမဲ့ ကြၽန္မအတြက္ ျပည့္စုံတဲ့ မိသားစုေလး ဖန္တီးႏိုင္ဖုိ႔ ကြၽန္မ လုပ္ေနအုန္းမွာပါ။ ႐ုန္းထြက္ႏုိင္မဲ့ တစ္ေန႔ေတာ့ ကြၽန္မ အတြက္ ႐ွိလာအုန္းမွာပါေလ။အဲဒီ့တစ္ေန႔
မေရာက္ခင္ထိ ကြၽန္မဆက္ၿပီး ၾကဳိးးစားေနရအုန္းမွာပါ။
ညီမရဲ႕ စာေလးကုိေဝဖန္အၾကံေပးၾကပါအုန္း႐ွင့္။@shonnlailai
Credit from google image