ဆရာ ၂
တိုင္းျပည္၏ အရင္းအႏွီးမ်ားတြင္ ပညာေရးအရင္းအႏွီးသည္ ပို၍ အဖိုးတန္ဆံုးျဖစ္သည္။ လူသားအရင္းအျမစ္ မ်ားစြာကို ေမြးထုတ္ေပးေနေသာ ဆရာသည္ မြန္ျမတ္ေသာ ပညာျဖင့္ ပညာေရး အရင္းအႏွီးမ်ားစြာကို ေမြးထုတ္နိုင္ေလသည္။
ထို ့ေျကာင့္ဆရာသည္ ဗိသုကာတစ္ဦးနွင့္မျခား ရပ္တည္လာခဲ့သည္။ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားကို စာေပသာမက စာရိတၲပိုင္းဆိုင္ရာ အထိ ဆံုးမပဲ့ျပင္ရသူျဖစ္၍ ကိုယ္တိုင္လည္း စာရိတၱေကာင္းေအာင္ ေရွ ့ေဆာင္လမ္းျပ ေနထိုင္ျကရသည္။
ဆရာတို့သည္ အနာဂတ္လူငယ္တို့ကို ေရွ့ေဆာင္လမ္းျပနိုင္ေသာ ဘဝပဲ့ကိုင္ရွင္မ်ားျဖစ္ရံုမက တပည့္တို့ဘဝ ေခ်ာ့ေမြေစေရးအတြက္ လိုသလို ပံုသြင္း ထုဆစ္ ေပးတက္ေသာ ဆရာေကာင္းမ်ားျဖစ္ပါသည္။
ဆရာ မျပနည္းမက် ဟူေသာ စကားရွိပါသည္။ ထိုစကားအရ
နည္း ဟူသည္ ျပ ဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ပံု ဟု အနက္ရပါသည္။ မွန္ကန္ေသာနည္းသည္ ခ်မ္းသာျခင္းကို ျဖစ္ေစသည္။ ထိုမွန္ကန္ေသာနည္းကို ျပသနိုင္သူကား ဆရာမ်ားပင္တည္း။ လႏွင့္ ကင္းေသာ မဟူရာညသည္ မတင့္တယ္နိုင့္သကဲ့သို ့ ဆရာနွင့္ကင္းေသာသူ၏ ေဆာင္ရြက္မွ ုမ်ားမွာလည္း နည္းလမ္းမက်နိုင္ေခ်။ နည္းလမ္းမက်သျဖင့္ အမွားအမ်ဳိမ်ဳိး ႏွင့္ျကံု ေတြရနိုင္ပါသည္။ ထိုအမွားတို ့ကို ေရွာင္ရန္ နည္းမွန္လမ္းမွန္အတိုင္ေဆာင္ရြက္နိုင္ရန္ ဆရာတို့၏ ျသဝါဒကို ခံယူက်င့္သံုးအပ္ေပသည္။