တဖန္ျပန္လည္ေမြးဖြားျခင္း

တဖန္ျပန္လည္ေမြးဖြားျခင္း

လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ေလာက္ကျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ေခ်ာက္မွာ ဂ်ီတီအိုင္တက္ရင္း ပိတ္ရက္တစ္ေန႔မွာ ေခ်ာက္ျမိဳ႔ထဲစာေပေဟာေျပာပြဲရွိလို႔ သြားျပီးနားေထာင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ စာေရးဆရာ သံုးဦးေဟာေျပာခဲ့ တာျဖစ္ေပမယ့္။ ခုခ်ိန္အထိမွတ္မိေနတာကေတာ့ ဆရာလယ္တြင္းသားေစာခ်စ္ပါ။ ဆရာကသူ႔ဘဝေၾကာင္းေလးပါတဲ့။ သူဟာ ၁၀ တန္းကို ၆ ႏွစ္ေျဖခဲ့ရပါတယ္တဲ့။ ဆယ္တန္းကို ၆ ႏွစ္ေျဖရတယ္ဆိုေတာ့ ဒီဆရာေတာ္ေတာ္ ညံ့တာပဲလို႔ ထင္မိမွာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ဆရာက စိတ္ေလေနခဲ့တာပါ။ ဆရာ့အေျပာအရေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြဘြဲ႔ေတြရျပီးတာ ေတာင္ သူက ၁၀ တန္းမေအာင္ေသးလို႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းထဲကတစ္ေယာက္က ဆရာၾကီးပီမိုးနင္းေရးတဲ့ စိတ္ဓာတ္ တက္ၾကြ ေစတဲ့စာေတြေပးဖတ္ေတာ့မွ သူ႔စိတ္အဆင့္အတန္းက အဝီစီေရာက္ေနပါလားဆိုတာသတိထားမိသြားျပီး စိတ္ကိုျပဳျပင္ခဲ့ တာ အဲဒီႏွစ္မွာပဲ ဆရာက ၁၀ တန္းကို ဂုဏ္ထူး (၆)ဘာသာနဲ႔ေအာင္ခဲ့ပါတယ္။

ဆရာလိုမ်ိဳးေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ဝီလီယံဂ်ိမ္းပါ။ သူ႔မွာျပႆနာေတြရွိပါတယ္။ ဆရာလယ္တြင္းသား ေစာခ်စ္မွာ ေတာင္အဲ့ဒီလိုမ်ိဳးျပႆနာေတြမရွိခဲ့ပါဘူး။ သူခ်မ္းသာၾကြယ္ဝတဲ့မိသားစုကေမြးဖြားလာေပမယ္။ က်န္းမာေရး ျပႆနာေတြကေသာင္းေျခာက္ေထာင္ပါ။ မ်က္စိကလည္းသိပ္မေကာင္းခ်င္ဘူး။ အစာအိမ္ေရာဂါလည္းရွိ ။အစားမွားတာ နဲ႔ျပန္အံ့ထြက္တယ္။နားကလည္းနည္းနည္းေလးတယ္။တစ္ခါတစ္ေလေက်ာရိုးေအာင့္ျပီဆိုရင္ထိုင္လို႔ေတာင္မရဘူ။

က်န္းမာေရးျပႆနာေတြေၾကာင့္ ဂ်ိမ္းတစ္ေယာက္ အိမ္မွာပဲ အေနမ်ားတယ္။အေပါင္းအသင္းကလည္းနည္းနည္း ရယ္။ ေက်ာင္းမွာလည္းစာသိပ္မေတာ္ဘူးေလ။ ဒါနဲ႔အိမ္မွာပဲေနျပီးပန္းခ်ီဆြဲေနတာမ်ားတယ္။ ပန္းခ်ီဆြဲရတာေတာ့အၾကိဳက္ သား။ သူ႔ကိုယ္သူေတာ္တာဆိုလို႔ပန္းခ်ီဆြဲတာပဲရွိတယ္လို႔ေတာင္ထင္ထားတာ။ ဒါေပမယ့္အျခားသူေတြကေတာ့ သူ႔ကို ပန္းခ်ီပန္းခ်ီဆြဲေတာ္တယ္လို႔မျမင္ပါဘူး။အသက္သာၾကီးလာတယ္ဘယ္သူမွလည္းသူပန္းခ်ီကားေတြကိုဝယ္တယ္လို႔မေတြ႔ရဘူး။ ႏွစ္ေတြၾကာလာေတာ့ သူ႔အေဖစီးပြားေရးသမားၾကီးက အျပစ္တင္တာေတြခံလာရတယ္။ပ်င္းတယ္။ ဘယ္ေနရာ မွသံုးစားမရတဲ့ေကာင္ေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔အေဖဆူေငါက္တာေတြမခံႏိုင္ေတာ့ အေမဇုန္ေတာထဲကို ေလ့လာေရးခရီး ထြက္မဲ့အဖြဲ႔နဲ႔ လိုက္ဖို႔စာရင္းေပးလိုက္ပါေလေရာ ဂ်ိမ္းတစ္ေယာက္ အေမဇုန္ေတာထဲေတာ့ေရာက္သြားတယ္။ ေရာက္ေတာ့ မွတကယ့္ ျပႆနာကစတာ အလာခရီးမွာကသိပ္မျဖစ္ဘူး။ေရာက္ျပီး ေလ့လာေရးစထြက္ေတာ့မွစတာ ဝက္သက္ေတြ ေပါက္တာ ေသေတာ့မလို႔ပဲ။

ေက်ာေအာင္တဲ့ ဒါဏ္ကလည္းျပန္ျဖစ္လာတယ္။လမ္းေလွ်ာက္လို႔မရတဲ့အထိ။ကိုယ္ေတြပူ၊အဖ်ားေတြတက္၊ အစား ေတာင္မစားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ေလ့လာေရးအဖြဲ႔ကလည္းသူ႔ကိုဒီအတိုင္းထားခဲ့တယ္။ေတာင္အေမရိကတိုက္အလယ္ေကာင္မွာ တစ္ေယာက္တည္းျပန္လမ္းမသိ။

ဒါေပမယ္ကံအေၾကာင္းေထာက္မစြာ ဂ်ိမ္းတစ္ေယာက္အိမ္ျပန္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ အလုပ္ကလည္းခုထိမရွိ။ လုပ္ သမွ်လည္းမေအာင္ျမင္၊ က်န္းမာေရးကလည္းစုတ္ျပတ္ေန၊ေကာင္းလာမယ့္ပံုလည္းမေပၚ။ ၾကာေတာ့သူ႔ဘဝမွာ ဒုကၡေတြနဲ႔ စိတ္ပ်က္စရာေတြပဲရွိတယ္လို႔ခံစားလာရျပီး ေသေၾကာင္းၾကံဖို႔အထိေတာင္စဥ္းစားလာခဲ့တာ။

ဒါေပမယ့္ တစ္ညက်ေတာ့ ဒႆနိကပညာရွင္ ခ်ားစ္ပိရာစ့္ရဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုဖတ္ရင္း ဂ်ိမ္းတစ္ေယာက္ အၾကံတစ္ခုရသြားပါတယ္။ ဒီအၾကံကိူစမ္းသပ္ၾကည့္မယ္ေပါ့။ သူ႔ဒိုင္ယာယီထဲမွာခ်ေရးတယ္။ တစ္ႏွစ္တိတိျဖစ္သမွ် အေၾကာင္း ငါ့ေၾကာင့္ပဲဆိုျပီး တာဝန္ယူမယ္ ဆိုျပီးဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဒီတစ္ႏွစ္အတြင္းမွာသူတတ္ႏိုင္သေလာက္ ေျပာင္းလဲဖို႔ၾကိဳးစားမယ္။ဒါလည္းဘာမွျဖစ္မလာဘူးဆိုရင္ေတာ့ သူ႔မွာအစြမ္းအစမရွိတာေသာခ်ာသြားျပီ။ဒီလိုေသခ်ာသြားရင္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သတ္ေသေတာ့မယ္လို႔ဆံုး ျဖတ္လိုက္ ပါတယ္။

ဒါနဲ႔ ဇာတ္သိမ္းမွာေတာ့ ဝီလီယံဂ်ိမ္းဟာ အေမရိကန္(Psychology) စိတ္ပညာေဗဒေလာကရဲ့ ဖခင္ၾကီးျဖစ္လာ ပါတယ္။သူ႔စာအုပ္ေတြကိုမေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ ဘာသာျပန္ေတြထုတ္ေဝျပီးပါျပီ။စိတ္ပညာပါဂူ၊ သမိုင္းဝင္ဥာဏ္ၾကီးရွင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္သြားပါတယ္။

အဆိုးနဲ႔အေကာင္းဆိုတာ ေျဗာင္းျပန္လွန္လိုက္သလိုအေျပာင္းလဲ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္တင္ျပတဲ့ ဆရာလယ္တြင္းသားေစခ်စ္နဲ႔ဝီလီယံဂ်ိမ္းတို႔အျဖစ္ကို လက္ေတြ႔သိျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ Steemit မိတ္ေဆြမ်ား ကိုယ္ဟာဘာတစ္ခုမွအဆင္မေျပလို႔ လူျဖစ္ရံႈးပါျပီ၊ထင္ျပီးစိတ္ညစ္ေနသူရွိရွင္သည္စာေလးဖတ္ခိုင္းျပီး ဘဝကို အသစ္တစ္ဖန္ျပန္လည္ေမြးဖြားျခင္းႏိုင္ပါေစ လို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။

မင္းစိုးႏိုင္

MSC 010

Photo-Google