گسترش به عرصه‌های مجاور

وقتی که شرکت‌های تجاری قصد گسترش فعالیت‌های خود را دارند، بهترین استراتژی آن است که این گسترش را در عرصه‌های مجاور قلمرو فعالیت کنونی خود انجام دهند. دست‌اندازی به عرصه‌های دوردست احتمال ناکامی آنها را افزایش می‌دهد، درحالی‌که توسعه به عرصه‌های مجاور می‌تواند مزایای چندی در بر داشته باشد.

تجربیات نشان داده است که چرا مجاورت‌ها اینقدر باارزش هستند. اولاً، در این روش از نقاط قوت نهفته‌ی سازمان—از قبیل دانش فنی مدیریت، شناخت مشتریان، و جهت‌گیری فرهنگی—که غالباً از دید کارشناسان راهبردی پنهان می‌ماند، استفاده می‌شود. با خرید مجاور، این صفات سازمانی قسمت زیادی از راه طولانی به سوی یکپارچه‌سازی را می‌پیمایند، و به خریدار امکان می‌دهند که روی آنچه خریده است، سرمایه‌گذاری کند. ولی وقتی یک خرید شرکت را به یک منطقه‌ی دوردست می‌برد، این نقاط قوت خنثی می‌شوند، و حتی ممکن است به ضرر شرکت تمام شوند.

به علاوه، حسن دیگر مجاورت‌ها این است که با نام و نشان شرکت هماهنگ هستند. برای اینکه یک شرکت موفق شود، نه تنها باید به خوبی مدیریت شود، بلکه همچنین، باید مورد اعتماد بازار قرار گیرد. به یک معنا، لازم است که مشتریان به یک شرکت اجازه‌ی ورود به یک فضا را بدهند.