Ocurre en todo o mundo que a insolidaridade que habita nas persoas faise forte apoiada na triste tese de que "pae estado" xa arranxa todo.
Mais ainda queda esperanza de facer a revolución a medio camiño entre o "boismo" e a destrucción de un estado que xestiona mal os recursos: A organización das persoas no barrios para satisfacer necesidades básicas mediante a solidaridade e movementos económicos diferentes dos cartos: Economías de bancos de tempo e as moedas sociais.
Nada vai vir dado, mais a revolución é posible e empeza dentro de unha coa vizinhanza mais achegada.
Apertas e saúde dende a Galiza.