Reggaeton - historia i chrakterystyka

carolagadek (25)in #reggaeton • 7 years ago (edited)

Dopiero wkraczający małymi krokami do Europy, w Ameryce Południowej i Hiszpanii już dawno zrobił furorę. Wszyscy go tańczą, wszyscy go słuchają i wszyscy go krytykują.

Reggaeton to gatunek muzyki latino, który kształtował się pod wpływem rytmów jamajskich (reggae, dancehall), hip-hopu oraz rytmów latynoskich tj. la salsa, la bomba.
Reggaetonowy utwór charakteryzuje się rytmem dembow, instrumentami elektronicznymi oraz tekstem w języku hiszpańskim. Tyczy się głównie miłości, seksu, kobiet i tańca. Na początku dominowały piosenki o życiu na ulicy, narkotykach, przemocy.
Śpiew schodzi tu na drugi plan, a dominuje linia melodyczna i rytm. Muzyka ta nie ma na cale skłaniać do refleksji nad życiem, lecz porywać do tańca i przekazywać ludziom pozytywną energię.
Jeszcze w latach dziewięćdziesiątych dostepny był jedynie dla zamknietych kregów podziemnych. Początkami charakteryzowało go szybkie, wulgarne rapowanie oraz chaos.

Historia reggaetonu
Zanim zaczniesz czytać o historii, posłuchaj jej.
Tutaj odsłuchasz ewolucję reggaetonu przeprowadzona przez jego twórców:

- J Balvin

- Daddy Yankee

- Nicky Jam

O początkach w Puerto Rico
Pierwszy etap powstawania reggaetonu datuje się na początek lat dziewięćdziesiątych, dokładnie na rok 1991, kiedy to w mieście San Juan w Puerto Rico zaczęto tworzyć utwory na wzór oldschoolowego rapu o tematach kontrowersyjnych. Zaczęto mieszać ze sobą kulturę hip-hop, muzykę pochodzenia Jamajskiego (reggae) z znanymi już rytmami na wyspach karaibskich (m.in. salsa) a tekst zamiast w języku angielskim lub patwa (dialekt jamajski) tworzono w języku hiszpańskim. Reggaeton na początku nie był popularny w klubach. Dopiero, gdy wzmocniono w nim chrakterystyczny rytm o nazwie dembow i podrasowano linię melodyczną, zaczął królować na nocnych imprezach.

O początkach w Panamie
W tym samym czasie, a więc w latach dziewięćdziesiątych, nowy gatunek muzyki zaczął rozwijać się również w Panamie. Różnicą między reggaetonem w Puerto Rico a w Panamie były silniejsze wpływy innych rodzajów muzycznych. Podczas, gdy w Puerto Rico reggaeton szedł mocno w stronę rapu, toastingu (nawijania), w Panamie za to wyraźnie było widać podobieństwo z reggae.
Zresztą, w Panamie wszystko zaczęło się od tworzenia odpowiednika reggae z Jamajki w języku hiszpańskim. Najsławniejszy artysta hiszpańskiego reggae wywodzący się z Panamy to słynny El General - znany jako ojciec reggae espanol.
Artyści i twórcy reggaeton'u sami przyznają, że w Panamie w latach 1990-1991 nie rozwijał się on aż tak prężnie, jak w Puerto Rico. Wszystko nabrało rozpędu, gdy zaczęto sprowadzać mało znanych artystów portorykańskich do klubów nocnych w Panamie. Dzięki występom na imprezach w podziemiach, piwnicach, klubach i ulicach, mało znani twórcy stawali się coraz bardziej cenieni, rozpoznawalni i zyskiwali na sławie.

- początki reggaetonu w Panamie

Wyjście z podziemi do klubów – z Puerto Rico i Panamy na Floryde
W 1995 roku płyty z nagraniami reggaetonowymi zostały wypuszczone do sprzedaży w sklepach muzycznych w Puerto Rico. Reggaeton coraz bardziej przedzierał się i wychodził na powierzchnie. Na Florydzie DJ’e ( m.in. Dj Laz) konkretnie wzięli się za jego rozpowszechnianie i przerabianie pod klimat imprezowy. Z czasem wzmacniany był w nim rytm dembow wysuwany na pierwszy plan przed wokal, a tempo śpiewania/rapowania zwolniono. Nadało to zupełnie nowego charakteru piosenkom, którym z początku blisko było do rapu prostu z Południowego Bronxu.

Rytm Dembow
Charakterystyczny rytm „Dembow”, który usłyszymy w każdej reggaetonowej piosence, wziął się od utworu muzycznego o tej samej nazwie, którego autorem był jamajski artysta reggae Shabba Ranks.

- rytm dembow

Obecnie najsławniejsi twórcy i artyści muzyki reggaeton
Kolumbia

J Balvin